Βασιλικό Ανάκτορο της Μαδρίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η πλατεία όπως είναι σήμερα σχεδιάστηκε το 1892, σύμφωνα με σχέδιο του αρχιτέκτονα Ενρίκε Μαρία Ρεπουγιές.<ref>Sancho, pág. 230.</ref> Όμως, η ιστορία αυτής της πλατείας χρονολογείται από το 1553, τη χρονιά την οποία ο Φίλιππος Β΄ διέταξε την κατασκευή των βασιλικών σταύλων.

 

 

Ο Σασέτι προσπάθησε να χτίσει ένα καθεδρικό ναό για να ολοκληρώσει το πλαίσιο του Μανθανάρες και ο Σαμπατίνι πρότεινε να ενώσει αυτό το σχέδιο με το παλάτι, για να σχηματίσει ένα ενιαίο πρόγραμμα. Και οι δύο προτάσεις αγνοήθηκαν από τον Κάρολο Γ΄.<ref>Sancho, pág. 231.</ref> Ο Άνχελ Φερνάνδεθ δε λος Ρίος το 1868 πρότεινε τη δημιουργία μίας μεγάλης δασώδους έκτασης που θα καταλάμβανε το περίγραμμα της Πλάθα δε Οριέντε, ώστε να φαίνεται καλύτερο το ανάκτορο. Μια δεκαετία αργότερα, ο Σεγούνδο δε Λέμα προσέθεσε μία σκάλα στο αρχικό σχέδιο του Φερνάνδεθ, το οποίο έδωσε στον Φρανθίσκο δε Κούμπας την ιδέα να δώσει περισσότερη έμφαση στην εκκλησία.<ref>Sancho, pág. 232.</ref> Ο Ναρθίσο Πασκουάλ Κολομέρ, ο ίδιος αρχιτέκτονας που σχεδίασε την Πλάθα δε Οριέντε, σχεδίασε τη διαρρύθμιση της πλατείας το 1879, αλλά δεν κατάφερε να το υλοποιήσει.