Καταμερισμός της εργασίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
+ 6 κατηγορίες (με το HotCat)
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
Ο '''καταμερισμός της εργασίας''' είναι ο διαχωρισμός των δραστηριοτήτων σε τομείς, τύπους απασχόλησης και ρόλους ευθύνης, και η εξειδίκευση των εργατών στους ρόλους αυτούς. Η πρακτική αυτή εφαρμόζεται για χιλιάδες χρόνια, και ήταν μια από τις κύριες δυνάμεις που οδήγησε στην δημιουργία των [[Κοινωνική διαστρωμάτωση|κοινωνικών τάξεων]] και την μετέπειτα ανάπτυξη του [[Εμπόριο|εμπορίου]]. Η πολιτικο-οικονομική θεωρία που αναπτύχθηκε γύρω από την πρακτική αυτή, οδήγησε στην άνοδο του [[Νεοφιλελευθερισμός|νεοφιλελευθερισμού]] και [[Καπιταλισμός|καπιταλισμού]] αντίστοιχα, των οποίων αποτελεί ένα από τα συστατικά στοιχεία.
 
== Ιστορικές αναφορές ==
Πρώιμες περιγραφές της πρακτικής του καταμερισμού εργασίας υπάρχουν στην αρχαία ελληνική βιβλιογραφία. Ο [[Πλάτων|Πλάτωνας]] στην [[Πολιτεία του Πλάτωνα|''Πολιτεία'']] του αναφέρει ένα είδος διακυβέρνησης όπου ο διαχωρισμός των ανθρώπων ανά επάγγελμα ή ιδιότητα από το κράτος θέτει τα θεμέλια της πολιτείας που περιγράφει, και προϋποθέτει την ύπαρξη ανισότητας μεταξύ των ανθρώπων ως προς το τι μπορούν και πρέπει να εκτελέσουν. Ο [[Ξενοφών|Ξενοφώντας]] σε μια από τις περιγραφές στο έργο του [[Κύρου Παιδεία|''Κύρου Παιδεία'']], αντιπαραβάλλει τους κατοίκους της υπαίθρου με τους εξειδεικευμένους τεχνίτες της πόλης, και υποστηρίζει ότι ενώ οι πρώτοι δρατηριοποιούνται με πολλές και διάφορες εργασίες όπως την κατασκευή επίπλων, άροτρων ή και των ίδιων των σπιτιών τους, η ποιότητα του αποτελέσματος της εργασίας τους δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτή μιας ομάδας εξειδικευμένων τεχνιτών οι γνωρίζουν το αντικείμενο σε βάθος και σε πολύ μεγαλύτερη λεπτομέρεια, και ότι είναι αδύνατο για έναν άνθρωπο να εκτελέσει διάφορους τύπους εργασίας το ίδιο καλά<ref>{{Cite web|url = https://el.wikisource.org/wiki/%CE%9A%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%85_%CE%A0%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CE%B1/%CE%A3%CE%A4|title = Κύρου Παιδεία, Βιβλίο ΣΤ', σ.34, Wikisource}}</ref>.
Πρώιμες περιγραφές της πρακτικής του καταμερισμού εργασίας υπάρχουν στην αρχαία ελληνική βιβλιογραφία.
 
Ο [[Πλάτων|Πλάτωνας]] στην [[Πολιτεία του Πλάτωνα|''Πολιτεία'']] του αναφέρει ένα είδος διακυβέρνησης όπου ο διαχωρισμός των ανθρώπων ανά επάγγελμα ή ιδιότητα από το κράτος θέτει τα θεμέλια της πολιτείας που περιγράφει, και προϋποθέτει την ύπαρξη ανισότητας μεταξύ των ανθρώπων ως προς το τι μπορούν και πρέπει να εκτελέσουν.
 
Πρώιμες περιγραφές της πρακτικής του καταμερισμού εργασίας υπάρχουν στην αρχαία ελληνική βιβλιογραφία. Ο [[Πλάτων|Πλάτωνας]] στην [[Πολιτεία του Πλάτωνα|''Πολιτεία'']] του αναφέρει ένα είδος διακυβέρνησης όπου ο διαχωρισμός των ανθρώπων ανά επάγγελμα ή ιδιότητα από το κράτος θέτει τα θεμέλια της πολιτείας που περιγράφει, και προϋποθέτει την ύπαρξη ανισότητας μεταξύ των ανθρώπων ως προς το τι μπορούν και πρέπει να εκτελέσουν. Ο [[Ξενοφών|Ξενοφώντας]] σε μια από τις περιγραφές στο έργο του [[Κύρου Παιδεία|''Κύρου Παιδεία'']], αντιπαραβάλλει τους κατοίκους της υπαίθρου με τους εξειδεικευμένους τεχνίτες της πόλης, και υποστηρίζει ότι ενώ οι πρώτοι δρατηριοποιούνται με πολλές και διάφορες εργασίες όπως την κατασκευή επίπλων, άροτρων ή και των ίδιων των σπιτιών τους, η ποιότητα του αποτελέσματος της εργασίας τους δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτή μιας ομάδας εξειδικευμένων τεχνιτών οι γνωρίζουν το αντικείμενο σε βάθος και σε πολύ μεγαλύτερη λεπτομέρεια, και ότι είναι αδύνατο για έναν άνθρωπο να εκτελέσει διάφορους τύπους εργασίας το ίδιο καλά<ref>{{Cite web|url = https://el.wikisource.org/wiki/%CE%9A%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%85_%CE%A0%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CE%B1/%CE%A3%CE%A4|title = Κύρου Παιδεία, Βιβλίο ΣΤ', σ.34, Wikisource}}</ref>.
 
== Οικονομική θεωρία ==
[[File:Can_factory_workers_stamping_out_end_discs,_published_1909.jpg|thumb|100px|left|Η γραμμή παραγωγής σε εργοστάσιο κονσέρβας το 1909]]
Εξαιτίας του μεγάλου όγκου εργασίας που μπορεί να εξοικονομηθεί, οικονομολόγοι όπως ο [[Άνταμ Σμιθ|Άνταμ Σμίθ]], που ανέπτυξε την σχετική θεωρία του στον [[Ο Πλούτος των Εθνών|''Πλούτο των Εθνών'']], ήταν υπέρμαχοι του καταμερισμού, καθώς θεωρούσαν πως το να υπάρχει πλήθος φτηνά αμοιβομένων εργατών οι οποίοι απασχολούνται με μεγάλο όγκο μιας συγκεκριμένης και απλής εργασίας, όπως η συναρμολόγηση προκατασκευασμένων εξαρτημάτων, εξαλείπτει την ανάγκη για την μακρόχρονη εκπαίδευση ενός πλήρως καταρτισμένου τεχνίτη, μειώνοντας το συνολικό κόστος και αυξάνοντας το συνολικό κέρδος για την επιχείρηση.