Καταμερισμός της εργασίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 10:
== Οικονομική θεωρία ==
[[File:Can_factory_workers_stamping_out_end_discs,_published_1909.jpg|thumb|
Εξαιτίας του μεγάλου όγκου εργασίας που μπορεί να εξοικονομηθεί, οικονομολόγοι όπως ο [[Άνταμ Σμιθ|Άνταμ Σμίθ]], που ανέπτυξε την σχετική θεωρία του στον [[Ο Πλούτος των Εθνών|''Πλούτο των Εθνών'']], ήταν υπέρμαχοι του καταμερισμού, καθώς θεωρούσαν πως το να υπάρχει πλήθος φτηνά αμοιβομένων εργατών οι οποίοι απασχολούνται με μεγάλο όγκο μιας συγκεκριμένης και απλής εργασίας, όπως η συναρμολόγηση προκατασκευασμένων εξαρτημάτων, εξαλείπτει την ανάγκη για την μακρόχρονη εκπαίδευση ενός πλήρως καταρτισμένου τεχνίτη, μειώνοντας το συνολικό κόστος και αυξάνοντας το συνολικό κέρδος για την επιχείρηση.
Η ιστορικά ολοένα και αυξανόμενη πολυπλοκότητα του καταμερισμού εργασίας, είναι συνδεδεμένη με την ανάπτυξη της συνολικής παραγωγής και εμπορίου, την άνοδο του καπιταλισμού, και την πολυπλοκότητα των [[Βιομηχανικός σχεδιασμός|βιομηχανικών διαδικασιών]] παραγωγής.
Στον αντίποδα,ο Μάρξ ισχυρίστηκε πως η αύξηση του βαθμού εξειδίκευσης της εργασίας οδηγεί σε εργάτες οι οποίοι έχουν φτωχές γενικές ικανότητες και έλλειψη ενθουσιασμού για την εργασία τους. Περιέγραψε την διαδικασία αυτή ως την διαδικασία της αποξένωσης, όπου οι ολοένα και περισσότερο εξειδικευμένοι εργάτες που εκτελούν επαναληπτικά την ίδια εργασία, αποξενώνονται πλήρως από την διαδικασία παραγωγής και το αντικείμενο που παράγουν, και πνευματικά και φυσικά ο εργάτης γίνεται όλο και περισσότερο μέρος της μηχανής <ref>Economic and Philosophical Manuscripts, 1844, First Manuscript, in T.B. Bottomore, Karl Marx Early Writings, C.A. Watts and Co. Ltd., London, 1963, p. 72</ref>.
[[Κατηγορία:Οικονομικές θεωρίες]]
| |||