Χένρικ Σιενκιέβιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 20:
Γεννημένος σε μία φτωχή οικογένεια ευγενών στο χωριό Wola Okrzejska της υπό ρωσικό έλεγχο Πολωνίας, ο Σιενκιέβιτς έγραψε [[Ιστορικό μυθιστόρημα|ιστορικά μυθιστορήματα]] που διαδραματίζονταν την εποχή της [[Πολωνο-Λιθουανική Κοινοπολιτεία|Πολωνικής Δημοκρατίας ή Κοινοπολιτείας]]. Η οικογένειά του είχε μακρινή καταγωγή από τους [[Τάταροι|Τατάρους]].
 
Τα έργα του διακρίνονται για την αρνητική απεικόνιση των [[Τεύτονες Ιππότες|Τευτόνων Ιπποτών]] στο μυθιστόρημα ''[[Τεύτονες Ιππότες (μυθιστόρημα)|Τεύτονες Ιππότες]]'', γεγονός αξιοσημείωτο καθώς ένα σημαντικό μέρος του αναγνωστικού του κοινού ζούσε κάτω από τη [[Γερμανία|γερμανική]] κατοχή. Αυτό μπορεί να αντιπαραβληθεί με τη θετική απεικόνιση των Γερμανών μισθοφόρων στο ''[[Δια Πυρός και Σιδήρου]]''. Πολλά από τα μυθιστορήματά του δημοσιεύθηκαν σε συνέχειες σε εφημερίδες και ακόμη και σήμερα εξακολουθούν να κυκλοφορούν σε έντυπη μορφή. Στην Πολωνία είναι περισσότερο γνωστός για τα ιστορικά του μυθιστορήματα "[[Δια Πυρός και Σιδήρου]]", "Ο Κατακλυσμός" και "Παν Μιχαήλ Βολοντυγιόφσκι" (''Η Τριλογία''), που διαδραματίζονται το 17ο αιώνα στην Πολωνο-Λιθουανική Κοινοπολιτεία, ενώ διεθνώς είναι περισσότερο γνωστός για το "Κβο Βάντις", που διαδραματίζεται στη [[Αρχαία Ρώμη|Ρώμη]] του [[Νέρων]]α. Το "Κβο Βάντις" έχει γυριστεί αρκετές φορές σε ταινία, με πιο γνωστή [[Κβο Βάντις (ταινία 1951)|αυτή του [[1951]].
 
Ο Σιενκιέβιτς ήταν σχολαστικός στην προσπάθειά του να αναδημιουργήσει την ιστορική γλώσσα. Για παράδειγμα, στην ''Τριλογία'' είχε τους χαρακτήρες του να χρησιμοποιούν την [[πολωνική γλώσσα]] όπως φανταζόταν ότι ομιλείτο το 17ο αιώνα (στην πραγματικότητα έμοιαζε πολύ περισσότερο με τα πολωνικά του 19ου αιώνα). Στο μυθιστόρημα ''[[Τεύτονες Ιππότες (μυθιστόρημα)|Τεύτονες Ιππότες]]'', είχε τους χαρακτήρες του να μιλάνε μία παραλλαγή των μεσαιωνικών Πολωνικών την οποία αναδημιούργησε εν μέρει χρησιμοποιώντας αρχαϊκές εκφράσεις που ήταν τότε ακόμα κοινές στα όρη της Νότιας Πολωνίας.