Δημήτριος Κιουσόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
80 ήταν, όχι σχεδόν
Γραμμή 40:
Το [[1945]] εκπροσώπησε την [[Ελλάδα]], ως βοηθός κατήγορος, στη [[Δίκη της Νυρεμβέργης]], με κατηγορούμενους τους [[ναζί|ναζιστές]] εγκληματίες πολέμου. Το [[1951]] συμμετείχε ως υπηρεσιακός υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση του [[Σοφοκλής Βενιζέλος|Σοφοκλή Βενιζέλου]] (εκλογές 9ης Σεπτεμβρίου 1951) και τον Οκτώβριο του [[1952]] έγινε Πρωθυπουργός και σχημάτισε [[Υπηρεσιακή κυβέρνηση Δημητρίου Κιουσόπουλου 1952|υπηρεσιακή κυβέρνηση]] για τη διενέργεια των εκλογών της 16ης Νοεμβρίου, που έφεραν στην εξουσία τον «Συναγερμό» του [[Αλέξανδρος Παπάγος|Αλέξανδρου Παπάγου]].
 
Διακρίθηκε για την άριστη νομική κατάρτισή του, το θάρρος του, και την ακεραιότητα με την οποία άσκησε τα υπηρεσιακά και κυβερνητικά του καθήκοντα. Χαρακτηριστικά, το 1972, επί χούντας, και ενώ ήταν σχεδόν 80 ετών, προσήλθε ως μάρτυρας υπεράσπισης στελεχών του [[ΠΑΚ]] και εξήρε το δημοκρατικό ήθος τους. Πέθανε στην [[Αθήνα]] στις 20 Ιανουαρίου του [[1977]].<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=124&pageid=83159&id=-1&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ARmASRASXASdASbASkASYASXASdASTASXASa&CropPDF=0 Απεβίωσε ο πρώην υπηρεσιακός πρωθυπουργός Κιουσόπουλος], Εφημερίδα Μακεδονία, 22-01-1977.</ref>
 
== Παραπομπές ==