Άνθρακας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vchorozopoulos (συζήτηση | συνεισφορές)
Vchorozopoulos (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 69:
Οι διαφορετικές [[αλλότροπα|αλλομορφές]] του άνθρακα περιλαμβάνουν (όπως είδαμε και παραπάνω) το σκληρότερο υλικό που υπάρχει στη φύση, το [[διαμάντι]], αλλά επίσης και ένα από τα πιο μαλακά υλικά που υπάρχουν στη φύση, τον [[γραφίτης|γραφίτη]]. Επίσης, το άτομο του άνθρακα έχει την χημική ικανότητα να σχηματίζει έως και τέσσερις δεσμούς με άλλα [[άτομα]], που περιλαμβάνουν και άλλα άτομα άνθρακα, με ικανότητα μάλιστα να σχηματίζει και πολλαπλούς (δηλαδή διπλούς ή τριπλούς) [[ομοιοπολικός δεσμός|ομοιοπολικούς δεσμούς]] με τέτοια άτομα. Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, οι μέχρι σήμερα γνωστές ενώσεις του άνθρακα (οργανικές ενώσεις) υπερβαίνουν τα 10.000.000 [[χημική ένωση|χημικές ενώσεις]], αποτελώντας τη μεγάλη πλειοψηφία του συνολικού αριθμού των ως σήμερα γνωστών χημικών ενώσεων<ref name=lanl/>.
 
Ο άνθρακας έχει ακόμη την υψηλότερη [[εξάχνωση|θερμοκρασία εξάχνωσης]] από όλα τα άλλα χημικά στοιχεία. Υπό [[πίεση]] 1 [[Ατμόσφαιρα (μονάδα)|atm]] δεν έχει [[σημείο τήξης]], αφού το [[τριπλό σημείο]] του βρίσκεται σε πίεση 10,8 ± 0,2 [[Πασκάλ (μονάδα μέτρησης)|MPa]] και σε θερμοκρασία 4.600 ± 300 K (περίπου 4.330 ± 300&nbsp;°C)<ref>Haaland, D (1976). "Graphite-liquid-vapor triple point pressure and the density of liquid carbon". Carbon 14 (6): 357. doi:10.1016/0008-6223(76)90010-5.</ref><ref>Savvatimskiy, A (2005). "Measurements of the melting point of graphite and the properties of liquid carbon (a review for 1963–2003)". Carbon 43 (6): 1115. doi:10.1016/j.carbon.2004.12.027.</ref>, οπότε εξαχνώνεται, με τη θερμοκρασία εξάχνωσής του, που (υπό πίεση 1 atm) είναι περίπου 3.900 K (περίπου 3.627&nbsp;°C). Ο άνθρακας εξαχνώνεται με ένα [[ανθρακικό τόξο]], που έχει θερμοκρασία περίπου 5.800 K (περίπου 5.530&nbsp;°C), οπότε ο άνθρακας, ανεξάρτητα από την αλλοτροπική του μορφή, παραμένει στερεός σε υψηλότερες θερμοκρασίες ακόμη και από τα σημεία τήξης μετάλλων όπως το [[βολφράμιο]] ή το [[ρήνιο]]. Παρόλο που θερμοδυναμικά έχει τάση για [[οξειδοαναγωγή|οξείδωση]], ο άνθρακας αντιστέκεται στην οξείδωση πιο αποτελεσματικά από χημικά στοιχεία όπως ο [[σίδηρος]] και ο [[χαλκός]], που είναι ασθενέστερα αναγωγικά μέσα στησε θερμοκρασία δωματίου (20&nbsp;°C).
 
Ο άνθρακας είναι η βάση όλων των γνωστών μορφών ζωής στη [[Γη]] και ο [[κύκλος άνθρακα - αζώτου]] μεταφέρει (στις μορφές ζωής της Γης) κάποια από την [[ενέργεια]] που αρχικά παράγεται στον [[Ήλιος|Ήλιο]] (ενώ εικάζεται ότι το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και με άλλα [[Αστέρας|άστρα]]). Παρόλο που σχηματίζει μια εξαιρετικά μεγάλη ποικιλία ενώσεων, οι περισσότερες αλλομορφές του άνθρακα είναι συγκριτικά χημικά αδρανείς κάτω από συνηθισμένες συνθήκες. Στις κανονικές συνθήκες, ο άνθρακας αντιστέκεται σε όλα, ακόμη και στα ισχυρότερα οξειδωτικά μέσα. Δεν αντιδρά ούτε με το [[θειικό οξύ]], ούτε με το [[υδροχλωρικό οξύ]], ούτε με το (στοιχειακό) [[χλώριο]], αλλά ούτε και με κάποιο από τα [[Αλκάλια|αλκαλιμέταλλα]]. Σε αυξημένες θερμοκρασίες, ο άνθρακας αντιδρά με το οξυγόνο και σχηματίζει οξείδιά του, αλλά ανάγει [[οξείδια]] μετάλλων, όπως [[οξείδιο του σιδήρου]], σε (στοιχειακά) μέταλλα<ref>Σημείωση: Παρόλο που ο άνθρακας έχει υψηλότερη [[ηλεκτραρνητικότητα]] από τα περισσότερα μέταλλα.</ref>. Αυτή η [[εξωθερμική αντίδραση|εξώθερμη]] αντίδραση αξιοποιείται από τη [[μεταλλουργία|μεταλλουργική]] [[βιομηχανία]] σιδήρου και [[χάλυβας|χάλυβα]], για να ελεγχθεί η [[περιεκτικότητα]] του [[χάλυβας|χάλυβα]] σε άνθρακα: