Μεθυλοπροπάνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vchorozopoulos (συζήτηση | συνεισφορές)
Vchorozopoulos (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 98:
}}
 
Το '''ισοβουτάνιο'''<ref>Για εναλλακτικές ονομασίες δείτε τον πίνακα πληροφοριών.</ref> είναι [[οργανική ένωση|οργανική]] [[χημική ένωση]], που περιέχει [[άνθρακας|άνθρακα]] και [[υδρογόνο]], με [[χημικός τύπος|χημικό τύπο]] '''C<sub>4</sub>H<sub>10</sub>''', αν και γράφεται συχνά πιο αναλυτικά ως '''(CH<sub>3</sub>)<sub>3</sub>CH'''. Είναι το [[ισομέρεια|ισομερές θέσης]] του [[βουτάνιο|βουτανίου]]. Είναι το απλούστερο [[αλκάνια|αλκάνιο]] με [[δεσμός άνθρακα - άνθρακα|τριτοταγές άτομο άνθρακα]]. Οι ανησυχίες για την καταστροφή του [[στρατόσφαιρα|στρατοσφαιρικού]] στρώματος [[όζον]]τος από τους [[φθοροχλωράνθρακες]] οδήγησε σε αυξημένη χρήση του μεθυλοπροπανίου ως [[ψυκτικό]] για [[ψυγείο|συστήματα ψύξης]], κυρίως για οικιακά ψυγεία και καταψύκτες, καθώς και ως [[προωθητικό]] [[αερόλυμα|αερολυμάτων]]. Όταν χρησιμοποιείται ως ψυκτικό ή προωθητικό, το μεθυλοπροπάνιο είναι επίσης γνωστό με την [[κώδικας|κωδική]] ονομασία R-600a. Κάποιες φορητές εστίες χρησιμοποιούν ένα [[μίγμα]] μεθυλοπροπανίου και [[προπάνιο|προπανίου]], συνήθως σε αναλογία 80:20<ref>MSR Isopro</ref>. Το ισοπροπάνιο χρησιμοποιείται ακόμη ως μια πρόδρομη ένωση για την [[πετροχημικά|πετροχημική βιομηχανία]], για παράδειγμα στη [[χημική σύνθεση|σύνθεση]] [[2,2,4-τριμεθυλοπεντάνιο]]υ<ref>Patent Watch, July 31, 2006.</ref>. Παράγεται από το [[πετρέλαιο]], το [[φυσικό αέριο]] ή με [[ισομερείωση]] του βουτανίου.
 
== Ονοματολογία ==
 
Η ονομασία «μεθυλοπροπάνιο» από την [[ονοματολογία οργανικών ενώσεων|ονοματολογία κατά IUPAC]]. Συγκεκριμένα, το αρχικό πρόθεμα «μεθυλο-»<ref>Ο αριθμός θέσης (2-) της διακλάδωσης παραλείπεται, επειδή δεν υπάρχει άλλο μεθυλοπροπάνιο.</ref> δηλώνει την παρουσία διακλάδωσης ενός (1) ατόμου άνθρακα, το τμήμα «προπ-» δηλώνει την παρουσία τριών (3) ατόμων άνθρακα στην κύρια ανθρακική αλυσίδα της ένωσης, το ενδιάμεσο «-αν-» δείχνει την παρουσία μόνο απλών δεσμών μεταξύ ατόμων άνθρακα στο μόριο και η κατάληξη «-ιο» φανερώνει ότι δεν περιέχει [[χαρακτηριστικές ομάδες]] με χαρακτηριστικές καταλήξεις, δηλαδή ότι είναι ένας [[υδρογονάνθρακες|υδρογονάνθρακας]], αφού η ονομασία δεν αναφέρει χαρακτηριστικές ομάδες ούτε ως προθέματα.
 
== Ισομέρεια ==
Το [[βουτάνιο]] απαντάται σε δύο ισομερείς μορφές: το (κανονικό) ('''n-[[)βουτάνιο]]''' (CH<sub>3</sub>-CH<sub>2</sub>-CH<sub>2</sub>-CH<sub>3</sub>) που είναι ένας γραμμικός υδρογονάνθρακας, και το '''ισοβουτάνιο''' ή μεθυλο(2-προπάνιο)'''μεθυλοπροπάνιο''' (CH<sub>3</sub>-CH-(CH<sub>3</sub>)-CH<sub>3</sub>). Τα ισομερή αυτά παρόλο που έχουν ίδιο χημικό τύπο και μοριακό βάρος, έχουν διαφορετικές δομές και διαφορετικές ιδιότητες.
 
== Δομή ==
Γραμμή 140 ⟶ 143 :
1. Δομικά, το ισοβουτάνιο αποτελείται από δυο μέρη: ισοπροπύλιο (CH<sub>3</sub>CHCH<sub>3</sub>) και μεθύλιο (CH<sub>3</sub>). Επομένως, ο απλούστερος τρόπος παρασκευής καθαρού ισοβουτανίου είναι η αντίδραση ζεύγους ισοπροπυλαλογονιδίου - [[μεθυλολίθιο|μεθυλολιθίου]] ή [[ισοπεοπυλολίθιο|ισοπροπυλολιθίου]] - μεθυλαλογονιδίου<ref>Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 187, §7.3.5</ref>:
<div style='text-align: center;'>
<math>\mathrm{CH_3X + 2Li \xrightarrow{|Et_2O|} CH_3Li + LiX} </math><br /><math>
\mathrm{CH_3CHXCH_3 + 2LiCH_3Li \xrightarrow{|Et_2O|} CH_3CHLiCH_3CH_3CH(CH_3)_2 + LiX} </math><br />ή<br /><math>
<math>
\mathrm{CH_3CHXCH_3 + CH_3Li2Li \xrightarrow{|Et_2O|} CH_3CH(CH_3)_2CH_3CHLiCH_3 + LiX} </math><br /><math>
<br />
ή<br />
<math>
\mathrm{CH_3CHXCH_3 + 2Li \xrightarrow{|Et_2O|} CH_3CHLiCH_3 + LiX} </math><br />
<math>
\mathrm{CH_3CHLiCH_3 + CH_3X \xrightarrow{} CH_3CH(CH_3)_2 + LiX} </math>
</div>
Γραμμή 163 ⟶ 161 :
1. Με «[[υδρογόνο]] εν τω γεννάσθαι», δηλαδή μέταλλο + οξύ)<ref>Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 152, §6.2.1β., με R = (CH<sub>3</sub>)<sub>2</sub>CHCH<sub>2</sub>CH ή (CH<sub>3</sub>)<sub>3</sub>CH</ref>:
<div style='text-align: center;'>
<math>\mathrm{(CH_3)_2CHCH_2X + Zn + HX \xrightarrow{} CH_3CH(CH_3)_2 + ZnX_2}</math><br />ή<br /><math>\mathrm{(CH_3)_3CX + Zn + HX \xrightarrow{} CH_3CH(CH_3)_2 + ZnX_2} </math>
<br />
ή<br />
<math>\mathrm{(CH_3)_3CX + Zn + HX \xrightarrow{} CH_3CH(CH_3)_2 + ZnX_2} </math>
</div>
2. Με LiAlH<sub>4</sub> ή NaBH<sub>4</sub><ref>Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, §6.2.1α., με R = (CH<sub>3</sub>)<sub>2</sub>CHCH<sub>2</sub>CH ή (CH<sub>3</sub>)<sub>3</sub>CH</ref>:
<div style='text-align: center;'>
<math> \mathrm{4(CH_3)_2CHCH_2X + LiAlH_4 \xrightarrow{} 4CH_3CH(CH_3)_2 + AlX_3 + LiX} </math><br />ή<br /><math> \mathrm{4(CH_3)_3CX + LiAlH_4 \xrightarrow{} 4CH_3CH(CH_3)_2 + AlX_3 + LiX} </math>
<br />
ή<br />
<math> \mathrm{4(CH_3)_3CX + LiAlH_4 \xrightarrow{} 4CH_3CH(CH_3)_2 + AlX_3 + LiX} </math>
</div>
3 Με αναγωγή [[ισοβουτυλοϊωδίδιο]]υ ή [[τριτοταγές βουτυλοϊωδίδιο-2|τ. βουτυλοϊωδιδίου]] από [[υδροϊώδιο|HI]]<ref>Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991, σελ.14, §1.1</ref>:
<div style='text-align: center;'>
<math>\mathrm{(CH_3)_2CHCH_2I + HI \xrightarrow{} CH_3CH(CH_3)_2 + I_2}</math><br />ή<br /><math>\mathrm{(CH_3)_3CI + HI \xrightarrow{} CH_3CH(CH_3)_2 + I_2} </math>
<br />
ή<br />
<math>\mathrm{(CH_3)_3CI + HI \xrightarrow{} CH_3CH(CH_3)_2 + I_2} </math>
</div>
4. Με αναγωγή ισοβουτυλαλογονιδίου ή τ.βουτυλαλογονιδίου από [[σιλάνιο]], παρουσία [[τριφθοριούχο βόριο|τριφθοριούχου βορίου]] παράγεται βουτάνιo<ref>Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991, σελ. 291-293, §19.1.</ref>:
Γραμμή 186 ⟶ 175 :
<math>
\mathrm{(CH_3)_2CHCH_2X + SiH_4 \xrightarrow{BF_3} CH_3CH(CH_3)_2 + SiH_3X}
</math><br />ή<br /><math>
ή<br />
<math>
\mathrm{(CH_3)_3CX + SiH_4 \xrightarrow{BF_3} CH_3CH(CH_3)_2 + SiH_3X}
</math>
Γραμμή 199 ⟶ 186 :
:1. Με χρήση [[λίθιο|Li]]<ref>Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991, σελ.80-82, §5.1-5.2</ref>:
<div style='text-align: center;'>
<math>\mathrm{(CH_3)_2CHCH_2X + 2Li \xrightarrow[-10^oC]{|Et_2O|} (CH_3)_2CHCH_2Li + LiX}</math><br /><math>\mathrm{(CH_3)_2CHCH_2Li + H_2O \xrightarrow{} CH_3CH(CH_3)_2 + LiOH} </math>
<br />ή<br /><math>\mathrm{(CH_3)_3CX + 2Li \xrightarrow[-10^oC]{|Et_2O|} (CH_3)_3CLi + LiX} </math><br /><math>\mathrm{(CH_3)_2CHCH_2Li_3CLi + H_2O \xrightarrow{} CH_3CH(CH_3)_2 + LiOH} </math>
<br />
ή<br />
<math>\mathrm{(CH_3)_3CX + 2Li \xrightarrow[-10^oC]{|Et_2O|} (CH_3)_3CLi + LiX} </math><br />
<math>\mathrm{(CH_3)_3CLi + H_2O \xrightarrow{} CH_3CH(CH_3)_2 + LiOH} </math>
</div>
:2. Με χρήση [[μαγνήσιο|Mg]]<ref>Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 152, §6.2.4α., με R = (CH<sub>3</sub>)<sub>2</sub>CHCH<sub>2</sub>CH ή (CH<sub>3</sub>)<sub>3</sub>CH</sub></ref>
<div style='text-align: center;'>
<math>\mathrm{(CH_3)_2CHCH_2X + Mg \xrightarrow{|Et_2O|} (CH_3)_2CHCH_2MgX}</math><br /><math>\mathrm{(CH_3)_2CHCH_2MgX + H_2O \xrightarrow{} CH_3CH(CH_3)_2 + Mg(OH)X} </math>
<math>\mathrm{(CH_3)_2CHCH_2MgX + H_2O \xrightarrow{} CH_3CH(CH_3)_2 + Mg(OH)X} </math>
<br />
ή<br /><math>\mathrm{(CH_3)_3CX + ZnMg \xrightarrow{|Et_2O|} (CH_3)_3CMgX} </math><br /><math>\mathrm{(CH_3)_3CMgX + HXH_2O \xrightarrow{} CH_3CH(CH_3)_2 + ZnX_2Mg(OH)X} </math>
ή<br />
<math>\mathrm{(CH_3)_3CX + Mg \xrightarrow{|Et_2O|} (CH_3)_3CMgX} </math><br />
<math>\mathrm{(CH_3)_3CMgX + H_2O \xrightarrow{} CH_3CH(CH_3)_2 + Mg(OH)X} </math>
</div>
 
Γραμμή 246 ⟶ 226 :
* Mε τη θέρμανση αΛκαλικού διαλύματος [[3-μεθυλοβουτανικό οξύ|3-μεθυλοβουτανικού οξέος]] [(CH<sub>3</sub>)<sub>2</sub>CHCH<sub>2</sub>COOH] ή [[2,2-διμεθυλοπροπανικό οξύ|[2,2-διμεθυλοπροπανικού οξέος]] [(CH<sub>3</sub>)<sub>3</sub>CCOOH]<ref>Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 152, §6.2.3α., με R = (CH<sub>3</sub>)<sub>2</sub>CHCH<sub>2</sub>CH ή (CH<sub>3</sub>)<sub>3</sub>CH</sub></ref>:
<div style='text-align: center;'>
<math>\mathrm{CH_3CH_2CH_2CH_2COOH + NaOH \xrightarrow{} CH_3CH_2CH_2CH_2COONa + H_2O \xrightarrow{\mathcal{4}} CH_3CH_2CH_2CH_3 + NaHCO_3 \xrightarrow{\triangle} CH_3CH_2CH_2CH_3 + NaOH + CO_2} </math><br />ή<math>\mathrm{CH_3CH_2CH(CH_3)COOH + NaOH \xrightarrow{} CH_3CH_2CH(CH_3)COONa + H_2O \xrightarrow{\mathcal{4}} CH_3CH_2CH_2CH_3 + NaHCO_3 \xrightarrow{\triangle} CH_3CH_2CH_2CH_3 + NaOH + CO_2} </math>
ή<br />
<math>\mathrm{CH_3CH_2CH(CH_3)COOH + NaOH \xrightarrow{} CH_3CH_2CH(CH_3)COONa + H_2O \xrightarrow{\mathcal{4}} CH_3CH_2CH_2CH_3 + NaHCO_3 \xrightarrow{\triangle} CH_3CH_2CH_2CH_3 + NaOH + CO_2} </math>
</div>
 
== Φυσικές ιδιότητες και ισομερή ==
 
Το ισοβουτάνιοχημικά καθαρό μεθυλοπροπάνιο, στις «[[κανονικές συνθήκες|συνηθισμένες συνθήκες]]», δηλαδή σε [[θερμοκρασία]] 25 °C και υπό [[πίεση]] 1 [[Ατμόσφαιρα (μονάδα)|atm]] είναι [[χρώμα|άχρωμο]] και εξαιρετικά [[ευφλεκτότητα|εύφλεκτο]] [[αέριο]]. Υγροποιείται πολύ εύκολα υπό πίεση, γεγονός που κάνει ευκολότερη τη μεταφορά του.
 
Είναι σταθερή χημική ένωση, ελάχιστα διαλυτή στο νερό, αλλά αναμιγνύεται πλήρως με υδρογονάνθρακες, και αιθέρες.
 
[[Αρχείο:Isobutane-n-butane.png|160px|thumb|left|Ισομερή βουτανίου]]
Το βουτάνιο απαντάται σε δύο ισομερείς μορφές: το (κανονικό) '''n-[[βουτάνιο]]''' (CH<sub>3</sub>-CH<sub>2</sub>-CH<sub>2</sub>-CH<sub>3</sub>) που είναι ένας γραμμικός υδρογονάνθρακας, και το '''ισοβουτάνιο''' ή μεθυλο-προπάνιο (CH<sub>3</sub>-CH-(CH<sub>3</sub>)-CH<sub>3</sub>). Τα ισομερή αυτά παρόλο που έχουν ίδιο χημικό τύπο και μοριακό βάρος, έχουν διαφορετικές δομές και διαφορετικές ιδιότητες.
{|border="1" align="center" cellpadding="4"
|-style="background:#ffdead" align="center"
|'''Συντακτικός τύπος'''<br />'''Δομή'''||'''Όνομα IUPAC'''<br />(ελληνική μορφή)<br />'''Όνομα'''||'''Μοριακό<br/>Βάρος'''||'''Σημείο ζέσεως'''<br/>(°C, 1 atm)
|-align="center"
|[[Αρχείο:N-butane5.png|200px|κ-βουτάνιο]]||(κ-)βουτάνιο<br>[[βουτάνιο]]||58,12||-0,5
|-align="center"
|[[Αρχείο:Isobutane5.png|100px|ισοβουτάνιο]]||(2-)μεθυλοπροπάνιο<br>ισοβουτάνιο||58,12||-11,7
|}
 
== Χημικές ιδιότητες ==
 
Γραμμή 313 ⟶ 281 :
:: Δηλαδή το μίγμα που προκύπτει είναι περίπου: 0,6% 1-βρωμομεθυλοπροπάνιο και 99,4% 2-βρωμομεθυλοπροπάνιο.
: Ανάλυση του μηχανισμού της χλωρίωσης του (CH<sub>3</sub>)<sub>3</sub>CH:
:1. Έναρξη: Παράγονται [[χημική ρίζα|ελεύθερες ρίζες.]].
<div style='text-align: center;'>
<math>\mathrm{Cl_2 \xrightarrow[\triangle]{UV} 2Cl^\bullet - 239 kJ} </math>
Γραμμή 320 ⟶ 288 :
:2. Διάδοση: Καταναλώνονται οι παλιές ελεύθερες ρίζες, σχηματίζοντας νέες.
<div style='text-align: center;'>
<math>\mathrm{(CH_3)_3CH + Cl^\bullet \xrightarrow{} 0,64(CH_3)_2CHCH_2^\bullet + 0,36(CH_3)_3C^\bullet + HCl + 14 kJ} </math> <ref>καθοριστικό ταχύτητας</ref><br /><math>\mathrm{(CH_3)_2CHCH_2^\bullet + Cl_2 \xrightarrow{} (CH_3)_2CHCH_2Cl + Cl^\bullet + 100 kJ} </math><br /><math>\mathrm{(CH_3)_3C^\bullet + Cl_2 \xrightarrow{} (CH_3)_3CCl + Cl^\bullet + 100 kJ} </math>
<math>\mathrm{(CH_3)_2CHCH_2^\bullet + Cl_2 \xrightarrow{} (CH_3)_2CHCH_2Cl + Cl^\bullet + 100 kJ} </math><br />
<math>\mathrm{(CH_3)_3C^\bullet + Cl_2 \xrightarrow{} (CH_3)_3CCl + Cl^\bullet + 100 kJ} </math>
</div>
:3. Τερματισμός: Καταναλώνονται μεταξύ τους οι ελεύθερες ρίζες, κατά τη στατιστικά σπάνια περίπτωση της συνάντησής τους.
<div style='text-align: center;'>
<math> \mathrm{2Cl^\bullet \xrightarrow{} Cl_2 + 239 kJ} </math><br /><math> \mathrm{(CH_3)_2CHCH_2^\bullet + Cl^\bullet \xrightarrow{} (CH_3)_2CHCH_2Cl + 339 kJ} </math><br /><math> \mathrm{(CH_3)_3C^\bullet + Cl^\bullet \xrightarrow{} (CH_3)_3CCl + 339 kJ} </math><br /><math> \mathrm{2(CH_3)_2CHCH_2^\bullet \xrightarrow{} (CH_3)_2CHCH_2CH_2CH(CH_3)_2 + 347 kJ} </math><br /><math> \mathrm{2(CH_3)_3C^\bullet \xrightarrow{} (CH_3)_3CC(CH_3)_3} </math> Δεν πραγματγοποιείται λόγω στερεοχημικής παρεμπόδισης.<br />
<math> \mathrm{2Cl^\bullet \xrightarrow{} Cl_2 + 239 kJ} </math><br />
<math> \mathrm{(CH_3)_2CHCH_2^\bullet + Cl^\bullet \xrightarrow{} (CH_3)_2CHCH_2Cl + 339 kJ} </math><br />
<math> \mathrm{(CH_3)_3C^\bullet + Cl^\bullet \xrightarrow{} (CH_3)_3CCl + 339 kJ} </math><br />
<math> \mathrm{2(CH_3)_2CHCH_2^\bullet \xrightarrow{} (CH_3)_2CHCH_2CH_2CH(CH_3)_2 + 347 kJ} </math><br />
<math> \mathrm{2(CH_3)_3C^\bullet \xrightarrow{} (CH_3)_3CC(CH_3)_3} </math> Δεν πραγματγοποιείται λόγω στερεοχημικής παρεμπόδισης.<br />
</div>
:* Είναι όμως πρακτικά δύσκολο να σταματήσει η αντίδραση στην παραγωγή μονοααλογονιδίων.
Γραμμή 345 ⟶ 307 :
=== Παρεμβολή καρβενίων ===
 
* Τα [[μεθυλένιο|καρβένια]] (π.χ. [:CH<sub>2</sub>]) μπορούν παρεμβληθούν στους δεσμούς C-H και C-C. Π.χ. έχουμε<ref>Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 155, §6.7.3, R = (CH<sub>3</sub>)<sub>2</sub>CHCH<sub>2</sub>CH ή (CH<sub>3</sub>)<sub>3</sub>CH</sub></ref>:
<div style='text-align: center;'>
<math>\mathrm{(CH_3)_3CH + CH_3Cl + KOH \xrightarrow{} \frac{9}{10} (CH_3)_2CHCH_2CH_3 + \frac{1}{10} (CH_3)_4C + KCl + H_2O}</math>
Γραμμή 369 ⟶ 331 :
=== Προσθήκη σε πολλαπλούς δεσμούς ===
 
Το μεθυλοπροπάνιο μπορεί να δώσει αντιδράσεις [[προσθήκηαντιδράσεις προσθήκης|προσθήκης]]ς σε πολλαπλούς δεσμούς κατά την έννοια (CH<sub>3</sub>)<sub>3</sub>C<sup>δ-</sup>-H<sup>δ+</sup>. Π.χ.<ref>SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999, σελ. 85, §6.3.</ref>:
<div style='text-align: center;'>
<math>\mathrm{(CH_3)_3CH + RCH=CH_2 \xrightarrow[0^oC]{HF} (CH_3)_3CCH(R)CH_3} </math>
Γραμμή 388 ⟶ 350 :
</div>
 
== ΧρήσειςΕφαρμογές ==
 
To μεθυλοπροπάνιο χρησιμοποιήθηκε ως [[ψυκτικό]]<ref>"European Commission on retrofit refrigerants for stationary applications" (PDF). Retrieved 2010-10-29.</ref>. Η χρήση του σε ψυγεία άρχισε το [[1993]], όταν η [[Greenpeace]] παρουσίασε το [[πρόγραμμα πράσινης ψύξης]] (''Greenfreeze project'') μαζί με τη [[Γερμανία|Γερμανική]] [[εταιρεία]] Foron<ref>Page - March 15, 2010 (2010-03-15). "GreenFreeze". Greenpeace. Retrieved 2013-01-02.</ref>. Αυτό έγινε χάρη στο γεγονός ότι το χημικά καθαρό μεθυλοπροπάνιο (R-600a), και κάποια ανάλογα μίγματα, έχουν μηδενικό [[δυναμικό καταστροφής στρατοσφαιρικού όζοντος]] και (σχετικά) πολύ χαμηλό [[δυναμικό παγκόσμιας θέρμανσης]] (με τιμή 3,3 φορές μεγαλύτερη από την αντίστοιχη του [[διοξείδιο του άνθρακα|διοξειδίου του άνθρακα]], και έτσι το μεθυλοπροπάνιο (ή και κάποια μίγματά του) μπορεί να εξυπηρετήσει ως ένα λειτουργικό υποκατάστατο για το [[διφθοροδιχλωρομεθάνιο|R-12]], για το [[διφθοροχλωρομεθάνιο|R-22]], για το [[1,1,1,2-τετραφθοραιθάνιο|R-134a]], καθώς και για άλλα ψυκτικά από [[φθοροχλωράνθρακες]] και [[υδροφθοράνθρακες]], σε συμβατικά σταθερά ψυγεία και κλιματιστικά συστήματα.
 
Επίσης, στη [[διεργασία πολτού Χεβρόν-Φίλλιπς]] (''Chevron Phillips slurry process''), για την παραγωγή υψηλής πυκνότητας [[πολυαιθυλένιο|πολυαιθυλενίου]], το μεθυλοπροπάνιο χρησιμοποιείται ως [[διαλύτης]]. Όταν ο πολτός πολυαιθυλενίου απομακρύνεται, το μεθυλοπροπάνιο εξαερώνεται, ξανασυμπυκνώνεται και έτσι ανακυκλώνεται πίσω στον αντιδραστήρα για νέα χρήση<ref>Kenneth S. Whiteley (2005), "Polyethylene", Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley-VCH, doi:10.1002/14356007.a21_487.pub2</ref>.