Αμύντας Γ΄ της Μακεδονίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ επιμέλεια
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Amyntas III-161113.jpg|thumb|Αργυρός [[στατήρας]] του Αμύντα Γ'|350x350px]]
Ο '''Αμύντας Γ'''΄, γιόςγιος του Αρριδαίου, ήταν βασιλιάς της [[Μακεδονικό βασίλειο|Μακεδονίας]] την περίοδο [[393 π.Χ.]] με [[370 π.Χ.]]. Ήταν επίσης ο πατέρας του [[Φίλιππος Β΄ της Μακεδονίας|Φιλίππου Β]]΄ και ο παππούς του Αλέξανδρου Γ΄ μετέπειτα γνωστού και ως [[Αλέξανδρος ο Μέγας|Μέγα Αλέξανδρο]]<ref>Κ. Παπαρηγόπουλου Ιστορία Του Ελληνικού Έθνους (National Geographic) Τόμος 6 σελ 33-34</ref>.
 
Θεωρείται ιστορικά, ο αναγεννητής του Μακεδονικού βασιλείου μετά από την περίοδο μεγάλης αναστάτωσης και παρακμής που ακολούθησε τον θάνατο του [[Αρχέλαος Α΄ της Μακεδονίας|Αρχέλαου Α]]΄ το 399 π.Χ., κάτι που αντικατοπτρίζεται και από το γεγονός ότι ήταν ο 8ος βασιλιάς μέσα σε 6 χρόνια. Ήταν επίσης έμπειρος πολιτικός και διπλωμάτης με την σύναψη σημαντικών συμμαχιών.
Γραμμή 7:
Στο πρώτο έτος της βασιλείας του το 393 π.Χ., Ο Αμύντας αντιμετώπισε τον αφανισμό του βασιλείου της Μακεδονίας, μια και όλη η περιοχή κατακτήθηκε από τους [[Ιλλυρία|Ιλλυριούς]] οι οποίοι και επωφελήθηκαν από το γενικότερο χάος των απανωτών εναλλαγών των βασιλέων στη Μακεδονία. Το επόμενο έτος όμως, με την βοήθεια των [[Θεσσαλοί|Θεσσαλών]] ο Αμύντας κατάφερε και επανέκτησε το βασίλειο. Ο [[Μήδιος]] ο οποίος ήταν επικεφαλής του θεσσαλικού οίκου των [[Αλευάδες|Αλευάδων]] της [[Λάρισα|Λάρισας]], πιστεύεται πως ήταν αυτός που βοήθησε τον Αμύντα να επανακτήσει την περιοχή του βασιλείου του. Η συμμαχία μεταξύ των Μακεδόνων [[Δυναστεία των Αργεαδών|Αργεάδων]] και των Θεσσαλών Αλευάδων χρονολογείται από την εποχή της βασιλείας του [[Αρχέλαος Α΄ της Μακεδονίας|Αρχέλαου Α]]΄(413 - 399 π.Χ.).
 
Για να θωρακίσει επιπλέον την έκταση του βασιλείου από τους ΙλλυρίουςΙλλυριούς, ο Αμύντας σύναψε συμμαχία με το [[Κοινό των Χαλκιδέων]] κυρίαρχη πόλη του οποίου ήταν η [[Όλυνθος Χαλκιδικής|Όλυνθος]] της Χαλκιδικής. Σε ανταλλαγή για την υποστήριξη αυτή, ο Αμύντας πρόσφερε τα δικαιώματα απόκτησης ξυλείας από τα δάση της Μακεδονίας, τα οποία μεταπωλούνταν στην [[Αρχαία Αθήνα|Αθήνα]] για την κατασκευή και διατήρηση του στόλου της. Με την Όλυνθο να έχει σημαντικό κέρδος από τις εξαγωγές αυτές, η δύναμη της μεγάλωσε. Την ίδια στιγμή, ο Αμύντας συνέχισε την αναζήτηση συμμάχων, και σύναψε επαφές με τον [[Κότυς Α'|Κότυ Α']], βασιλέα του [[Θράκες|θρακικού φύλου]] των [[Οδρύσαι|Οδρύσων]]. Ο Κότυς είχε ήδη παντρέψει την κόρη του με τον Αθηναίο στρατηγό [[Ιφικράτης|Ιφικράτη]]. Καθώς ο Αμύντας δεν κατάφερε να κάνει το ίδιο και να παντρευτεί κάποιο από τα μέλη της οικογένειας του Κότυ, βρήκε μια εναλλακτική λύση, και υιοθέτησε τον Ιφικράτη σαν τον δικό του γιό, οπότε έγινε έμμεσα μέλος της οικογένειας με τον Κότυ.
 
Το 385 π.Χ. οι Ιλλύριοι υπό τον [[Βάρδυλης|Βάρδυλη]] έκαναν την εμφάνιση τους ξανά στον Ελληνικό χώρο, αλλά περιορίστηκαν στην [[Αρχαία Ήπειρος|Ήπειρο]], στην οποία εκστράτευσαν με την βοήθεια του [[Διονύσιος ο Πρεσβύτερος|Διονυσίου των Συρακουσών]],<ref>''A History of Greece to 322 B.C.'' by N. G. L. Hammond. ISBN 0-19-873095-0, 1986, σελ. 479</ref> και σε συνεννόηση με τον[[Αλκέτας Α΄ της Ηπείρου| Αλκέτα Α΄ της Ηπείρου]] ο οποίος ήθελε να ξανακερδίσει τον θρόνο των [[Μολοσσοί|Μολοσσών]].