Τραϊανούπολη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ggia (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: αφαιρέθηκαν παραπομπές Οπτική επεξεργασία |
||
Γραμμή 3:
==Ιστορία==
Η Τραϊανούπολη ιδρύθηκε στις αρχές του 2ου μ. Χ. αιώνα από τον αυτοκράτορα Τραϊανό (98 -117 μ. Χ.), στο πλαίσιο της επαρχιακής και αστικής πολιτικής του που απέβλεπε στην αστικοποίηση της Θράκης. Η πόλη χτίστηκε στη θέση αρχαίου θρακικού πολίσματος, σύμφωνα με το πρότυπο της ελληνικής «πόλης-κράτους» και την ελληνιστική μέθοδο του «συνοικισμού», που σήμαινε ότι στην ίδρυσή της είχαν συνεισφέρει δημογραφικά όλες οι θρακικές κώμες της γύρω περιοχής. Σύντομα η Τραϊανούπολη αναδείχτηκε σε μια από τις σημαντικότερες πόλεις της Θράκης, γνωρίζοντας μάλιστα ιδιαίτερη ακμή επί Διοκλητιανού (Τετραρχίας) ως πρωτεύουσα της επαρχίας Ροδόπης. Από τα σωζόμενα ερείπια, την επιφανειακή κεραμική και διάφορα άλλα ευρήματα (όπως π.χ. τάφοι) εξάγεται το συμπέρασμα ότι η πόλη, οχυρωμένη με τείχος στα υστερορωμαϊκά χρόνια, ήταν χτισμένη στη νότια πλαγιά του οχυρού λόφου του «Αγίου Γεωργίου» και εκτεινόταν νοτιοανατολικά ως το ρέμα «Τσάι», όπου τα σημερινά Λουτρά.
Όσον αφορά την επιλογή της θέσης της, φαίνεται πως βασικό κριτήριο ήταν, εκτός από την ύπαρξη ιαματικών πηγών, η εξαιρετική συγκοινωνιακή της σημασία στο οδικό δίκτυο της Βαλκανικής και γενικότερα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Συγκεκριμένα από δω περνούσε υποχρεωτικά από την πρώιμη ακόμη αρχαιότητα ένας πολύ σπουδαίος δρόμος που συνέδεε την Ανατολή με τη Δύση - πρόκειται για το δρόμο που είχε χρησιμοποιήσει ο Ξέρξης κατά την εκστρατεία του στην Ελλάδα. Κατά τη ρωμαϊκή εποχή, από το νοτιοανατολικό άκρο της πόλης διερχόταν η Εγνατία οδός και υπήρχε σε αυτή ρωμαϊκός σταθμός, που βρισκόταν, σύμφωνα με τα Οδοιπορικά, ανάμεσα στους σταθμούς ''Τέμπυρα'' και ''Δύμη''.
Η Τραϊανούπολη ως πόλη ελληνικού τύπου διέθετε δική της «χώρα» (αστική περιφέρεια), η οποία, όσο μπορεί να κρίνει κανείς από τη μορφολογία του εδάφους, θα πρέπει να εκτεινόταν από τους ανατολικούς πρόποδες της οροσειράς της Ροδόπης ως τον Έβρο ποταμό. Βόρεια πάλι τα όριά της πιθανόν να έφταναν λίγο βορειότερα από το σημερινό Σουφλί και νότια ως τα όρια της «ιεράς χώρας» των Σαμοθρακών. Σχετικά με την οικιστική οργάνωση της «χώρας» της, εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η ανεύρεση ενός μιλιαρίου (202 μ.Χ.), στο οποίο αναγράφεται ένας πλήρης κατάλογος με τα ονόματα των γύρω κωμών. Παρά τις φθορές της επιγραφής, αναγνωρίζονται στον κατάλογο τα ονόματα πέντε κωμών : ''Κελερβα (ή Κελεββαι), Ρούπτουλος, Πυλεμωλος, Κορσαντος, Στρύμη''.
Από την Τραϊανούπολη καταγόταν και η [[Αγία Γλυκερία]], η οποία μαρτύρησε εκεί το [[161]]. Η μεγάλη αύξηση του αριθμού των Χριστιανών συντελεί ώστε η Τραϊανούπολη να καταστεί έδρα επισκοπής, πριν το διωγμό του Διοκλητιανού το [[305]]. Από τον 5ο αιώνα αναφέρεται ως Μητρόπολη Τραϊανουπόλεως, στην οποία υπαγόταν αρχικά τρεις και αργότερα πέντε επισκοπές. Σύντομα υπάγεται εκκλησιαστικά και διοικητικά σε αυτήν ολόκληρη η επαρχία Ροδόπης.▼
▲Από την Τραϊανούπολη καταγόταν και η [[Αγία Γλυκερία]], η οποία μαρτύρησε εκεί το [[161]]. Η μεγάλη αύξηση του αριθμού των Χριστιανών συντελεί ώστε η Τραϊανούπολη να καταστεί έδρα επισκοπής, πριν το διωγμό του Διοκλητιανού το [[305]]. Από τον 5ο αιώνα αναφέρεται ως Μητρόπολη Τραϊανουπόλεως, στην οποία υπαγόταν αρχικά τρεις και αργότερα πέντε επισκοπές. Σύντομα υπάγεται εκκλησιαστικά και διοικητικά σε αυτήν ολόκληρη η επαρχία Ροδόπης. Η πόλη αποτέλεσε το διοικητικό και θρησκευτικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής για 12 περίπου αιώνες.
Μετά την κατάληψη της [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολης]] από τους Φράγκους το [[1204]], η «επίσκεψις Τραϊανουπόλεως, Μάκρης και Βήρας (Φερών)» παραχωρήθηκε στον ανηψιό του [[Γοδεφρείδος Βιλλαρδουίνος|Βιλλεαρδουίνου]], τον ''Anseau de Courcelles'' και εκλατινίστηκε. Δύο χρόνια αργότερα, το [[1206]], ο τσάρος των Βουλγάρων Ιωαννίτζης άρχισε να λεηλατεί και να γκρεμίζει τις θρακικές πολιτείες, μεταξύ των οποίων και η Τραϊανούπολη<ref>Ο Γεώργιος Ακροπολίτης αναφέρει (Χρονική Συγγραφή, Bonnae, 1835): ''Κατέσκαψε γουν εκ βάθρων αυτών την Φιλιππούπολιν, (...) είτα τας άλλας πόλεις, την Ηράκλειαν, το Πάνιον, την Ραιδεστόν, Χαριούπολιν, Τραϊανούπολιν, Κλυδιούπολιν, Μονυσούπολιν Περιθεώριον και άλλας πολλάς, ας αριθμείν ου χρεών.''</ref>.
| |||