Ελληνική Γερουσία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Ελληνική Γερουσία''' ήταν νομοθετικό όργανο των [[Ελλάδα|Ελλήνων]] μεταξύ [[1844]] και [[1864]] και μεταξύ [[1927]] και [[1935]]<ref>[http://www.parliament.gr/politeuma/politeuma.asp Βουλή των Ελλήνων]</ref>.

Σύμφωνα με το Σύνταγμα του Μαρτίου του 1844 οι [[Γερουσιαστής|γερουσιαστές]] διορίζονται ισόβια από το [[Βασιλιάς|βασιλιά]]. Ο αριθμός τους ορίστηκε στους 27, αριθμός ο οποίος όμως μπορούσε να αυξηθεί σύμφωνα με τις ανάγκες και κατά τη βούληση του μονάρχη μέχρι του ½ του όλου αριθμού των βουλευτών. Με το Σύνταγμα του 1864 η Γερουσία καταργήθηκε αφού πολλοί την κατέκριναν ως όργανο της μοναρχίας.

Η Γερουσία απαρτίζεται από 120 μέλη, η θητεία των οποίων έχει διάρκεια εννέα ετών, αλλά η σύνθεσή της ανανεώνεται κάθε τρία χρόνια κατά το 1/3. Τουλάχιστον τα 9/12 από τα μέλη της Γερουσίας εκλέγονται από τον λαό, το 1/12 εκλέγεται από τη Βουλή και τη Γερουσία σε κοινή συνεδρίαση στην αρχή κάθε Βουλευτικής περιόδου, ενώ τα υπόλοιπα 2/3 εκλέγονται με βάση τον θεσμό της επαγγελματικής αντιπροσωπείας. Η Γερουσία (μαζί με τη [[Βουλή]]) εκλέγει τον [[Πρόεδρος της Δημοκρατίας|Πρόεδρο της Δημοκρατίας]] και επιλέγει τη διάλυση ηή όχι της Βουλής μετά από πρόταση του Προέδρου. Το 1935, ως αντίδραση σε ένα αποτυχημένο "βενιζελικό" πραξικόπημα, καταργήθηκε το Σύνταγμα του 1927, επανήλθε σε ισχύ εκείνο του 1911 και ο θεσμός της Γερουσίας καταργήθηκε.