Κβαντικός υπολογιστής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 6:
== Βασικές αρχές ==
Η μνήμη ενός κλασικού ψηφιακού υπολογιστή αποτελείται από [[bit]] τα οποία μπορούν να αναπαραστήσουν την τιμή 1 ή 0. Ένα [[qubit]] μπορεί να αναπαραστήσει την τιμή 1, 0 ή οποιαδήποτε υπέρθεση αυτών των 2. Δύο [[qubit]]s μπορούν να αναπαραστήσουν οποιαδήποτε υπέρθεση τεσσάρων δυνατών καταστάσεων, 3 [[qubit]]s οποιαδήποτε υπέρθεση 8 καταστάσεων. Γενικά ένας κβαντικός υπολογιστής με n [[qubit]]s μπορεί να βρίσκεται σε αυθαίρετη υπέρθεση των
Ο κβαντικός υπολογιστής λειτουργεί θέτοντας τα [[qubit]]s σε μια ελεγχόμενη αρχική κατάσταση που αναπαριστά το αρχικό πρόβλημα και χειρίζεται τα [[qubit]]s χρησιμοποιώντας λογικές κβαντικές πύλες. Η αλληλουχία των πυλών που χρησιμοποιούνται ονομάζεται κβαντικός αλγόριθμος.
Ένα παράδειγμα εφαρμογής των qubits σε έναν κβαντικό υπολογιστή θα ξεκινούσε με την χρήση σωματιδίων με δύο καταστάσεις περιστροφής ([[Σπιν|spin]]): πάνω και κάτω ( τυπικά γράφεται <math>|{\downarrow}\rangle</math> και <math>|{\uparrow}\rangle</math>, ή <math>|0{\rangle}</math> και <math>|1{\rangle}</math> ). Στην πραγματικότητα οποιοδήποτε σύστημα έχει μια ποσότητα ''Α'' που μπορεί να παρατηρηθεί, η οποία διατηρείται με την εξέλιξη του χρόνο και είναι τέτοια ώστε η ''Α'' να έχει τουλάχιστον δύο διακριτές και επαρκώς κατανεμημένες διαδοχικές ιδιοτιμές, είναι κατάλληλο για να υλοποιήσει ένα [[qubit]]. Αυτό συμβαίνει επειδή ένα τέτοιο σύστημα μπορεί να χαρτογραφηθεί πάνω σε ένα αποτελεσματικό σύστημα με περιστροφή 1/2 (spin-1/2).
== Σύγκριση bits και qubits ==
| |||