Εξορία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
επεξ.
Γραμμή 12:
Κατά τη [[δικτατορία του Μεταξά]] πολλοί διαφωνούντες πολιτικοί εκτοπίστηκαν σε απομακρυσμένα μέρη της Ελλάδας ([[Παναγιώτης Κανελλόπουλος|Π. Κανελλόπουλος]], [[Γεώργιος Παπανδρέου|Γ. Παπανδρέου]], πολλοί [[Κομμουνιστής|κομμουνιστές]] κ.ά.)
 
Μετά τη λήξη του [[εμφύλιοςΕλληνικός Εμφύλιος Πόλεμος|εμφυλίου]] πολέμου στην Ελλάδα]] εφαρμόστηκε συστηματικά η μέθοδος της εξορίας των θεωρουμένων ως επικίνδυνων για τη δημόσια ασφάλεια πολιτών με κομμουνιστική ή φιλοκομμουνιστική δράση και των [[Οι αντιρρησίες συνείδησης στην Ελλάδα|αντιρρησιών συνείδησης]]. Γνωστότεροι τόποι εξορίας ήταν η [[Μακρόνησος]], η [[Ικαρία]], ο [['Αγιος Ευστράτιος]] ('Αη Στράτης).
 
Κατά την [[επταετία]], η κυβέρνηση της δικτατορίας είχε ως συνήθη πρακτική τον '''εκτοπισμό''' των αντικαθεστωτικών, σε άγονα νησιά και μακρινές περιοχές, ώστε να μην έχουν τη δυνατότητα να προκαλέσουν ανατροπή του καθεστώτος.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Εξορία"