|
}}
Το '''Ξυλόκαστρο''' είναι παραθάλασσια κωμόπολη της περιφερειακής ενότητας Κορινθίας. Είναι έδρα του [[δήμος Ξυλοκάστρου - Ευρωστίνης|δήμου Ξυλοκάστρου - Ευρωστίνης]]. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 5.500 μόνιμους κατοίκους. Κάθε καλοκαίρι δέχεται χιλιάδες επισκέφτεςεπισκέπτες και είναι ένας από τους σημαντικότερους τουριστικούς προορισμούς της Πελοποννήσου.<ref>{{cite web | url=http://www.xylokastro-evrostini.gov.gr/parousiasi-dimou/parousiasi-istoria-ipiresies/dimotika-diamerismata/item/xylokastro?category_id=225 | title=Ξυλόκαστρο | accessdate=2013-08-23 | publisher=Δήμος Ξυλοκάστρου-Ευρωστίνης}}</ref> Σημεία ενδιαφέροντος είναι το πευκοδάσος του Πευκιά και οι παραλίες της περιοχής. Απέχει 120 χιλιόμετρα από την [[Αθήνα]] και 100 χιλιόμετρα από την [[Πάτρα]].
== Ονομασία ==
Στην περιοχή αρχικά υπήρχε ένα μεγάλο πευκοδάσος και στον 18ο αιώνα το Ξυλόκαστρο είχε λίγα σπίτια και μερικές αποθήκες. Το δάσος στη συνέχεια αποψιλώθηκε για να καλλιεργηθεί η γη και από το αρχικό δάσος έχει απομείνει μόνο ο Πευκιάς επειδή βρίσκεται σε αμμώδες έδαφος. Στο Ξυλόκαστρο καλλιεργούνταν [[σταφίδα]] με την παραγωγή να φτάνει 1.300.000 ενετικά λίτρα που απέφερε στο Ξυλόκαστρο έσοδα 500.000 δραχμών. Η σταφίδα μεταφερόταν στην Πάτρα με πλοιάρια, από όπου εξαγόταν κυρίως στην Αγγλία.<ref name="ιστορίαΔήμος"/>
Το Ξυλόκαστρο έγινε γνωστό στους ξένους οι οποίοι άρχισαν το επισκεύτονταιεπισκέπτονται τις αρχές του 20ού αιώνα και το αποκαλούσαν ανθούπολη"Ανθούπολη" λόγω των πολλών λουλουδιών του. Το 1906 στην περιοχή του Ξυλόκαστρου εμφανίστηκαν οι πρώτοι [[γυμνισμός|γυμνιστές]] στην Ελλάδα. Το Ξυλόκαστρο κρίθηκε επίσημα ως θερινή διαμονή των ξένων το 1919 και το επίσκευτοντανεπισκέπτονταν διάφοροι επώνυμοι (πχ. βασιλιάδεςβασιλείς, πρωθυπουργοί και ηθοποιοί). Το Ξυλόκαστρο έγινε λουτρόπολη. To 1923 ιδρύθηκε με δωρεά του [[Σωτήριος Κροκιδάς|Σωτήρη Κροκιδά]] το Κροκίδειον Δημοτικόν Σχολείον. Στον Πευκιά λειτουργούσε κατασκήνωση των αδελφών Τυπάλδου. Στην κατασκήνωση παραθέριζαν κυρίως ξένοι. Ο τουρισμός οδήγησε το Ξυλόκαστρο σε οικονομική ανάπτυξη και βελτίωση των συνθηκών ζωής.<ref name="ιστορίαΔήμος"/>
Τη δεκαετία του 1970, το πρόβλημα της ύδρευσης λύθηκε με την μεταφορά νερού από το ΓελλήνηΓελλήνι. Η κατασκήνωση Τυπάλδου έκλεισε. Τη δεκαετία του 1970 τα νεοκλασσικάνεοκλασικά σπίτια με πλούσιο διάκοσμο άρχισαν να αντικαθίστανται με πολυκατοικίες. Αυτά τα σπίτια χτίστηκαν σε μια προσπάθεια οι κάτοικοι να αποκτήσουν σπίτι πιο όμορφα διακόσμοδιακοσμημένο από τους γείτονές τους. Οι πολυκατοικίες χτίστηκαν στοστον παραλιακό δρόμο.<ref name="ιστορίαΔήμος"/>
Στο τέλους του 20ού αιώνα άρχισε η ανάπλαση του Ξυλόκαστρου. Κατασκευάστηκε το υπαίθριο θέατρο «Βασίλης Γεωργιάδης», το κλειστό θέατρο «Άγγελος Σικελιανός», το γενικό και τεχνικό Λύκειο Ξυλόκαστρου, το 2° Γυμνάσιο Ξυλόκαστρου, το 3° Δημοτικό Σχολείο «Βαρδάβειον», το 1ο Νηπιαγωγείο «Λίλιαν Βουδούρη» και το 2° Νηπιαγωγείο στον οικισμό Αριστοναύτες. Επίσης κατασκευάστηκε γήπεδα τένις και μια μαρίνα στις όχθες του ποταμού Σύθα και επισκευάστηκε το 1° Δημοτικό Σχολείο. Επίσης το Ξυλόκαστρο γνώρισε πολιτιστική και αθλητική ανάπτυξη, καθώς διοργανώθηκαν αγώνες μπιτς βόλεϊ και συναυλίες.<ref name="ιστορίαΔήμος"/>
== Δάσος Πευκιά ==
Το δάσος Πευκιά είναι ένα φυσικό πευκοδάσος ανάμεσα στο Ξυλόκαστρο και τη [[Συκιά Κορινθίας|Συκιά]]. Εκτείνεται κατά μήκος των ακτών του Κορινθιακού κόλπου και έχει χαρακτηριστεί αισθητικό δάσος. Στο υφάλμηρουφάλμυρο έδαφος έχουν αναπτυχθεί 83 είδη φυτών ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζουν η [[χαλέπιος πεύκη]], το [[σχίνος|σχίνο]], η [[μυρτιά]], η [[λυγαριά]], ο [[κέδρος]], φοινικικό πουρνάρι, το [[αλμυρίκι]], το [[αρκουδόβατο]], το αγριοκάλαμο, η κουνούκλα, το [[θυμάρι]] και η [[αφάνα]]. Αναφέρεται από τον [[Κώστας Καρυωτάκης|Κώστα Καρυωτάκη]] ως το «πράσινο ακρογυάλιακρογιάλι της πατρίδας», ενώ ήταν πηγή έπνευσηςέμπνευσης του [[Άγγελος Σικελιανός|Άγγελου Σικελιανού]].<ref>{{cite web | url=http://www.xylokastro-evrostini.gov.gr/parousiasi-dimou/tourismos/peykias | title=Πευκιάς | accessdate=2013-08-23 | publisher=Δήμος Ξυλοκάστρου-Ευρωστίνης}}</ref>
== Παραπομπές ==
| 