Αμφιλοχία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 29:
Το έδαφος που συναντάμε στην περιοχή είναι όλο πετρώδες πλην των παραλιακών επιχώσεων. Ο συνδυασμός του ορεινού όγκου με τη θάλασσα αποτελούν ένα φυσικότατο καταφύγιο προστασίας των τουριστικών σκαφών απ' τους ανέμους. Είναι χαρακτηριστικό, ότι παρά τους -κατά καιρούς- ισχυρούς ανέμους που πνέουν στην περιοχή του Αμβρακικού δεν έχει μνημονευτεί ουδέποτε ναυάγιο. Η γεωγραφική θέση της πόλης οδήγησε στο να αποκαλείται σήμερα η Αμφιλοχία «η νύφη του Αμβρακικού».
 
Το [[1946]] η Αμφιλοχία μαζί με τους συνοικισμούς: [[Μπούκα]]ς, τον Οικισμόοικισμό της [[Λιμναία]]ς και τον [[Πλατό]] δημιούργησαν το [[Δήμος Αμφιλοχίας|Δήμο Αμφιλοχίας]] με πληθυσμό, συνολικά 4.688 κάτοικοι.
 
Με την εφαρμογή του σχεδίου [[Καποδίστριας]], το [[1999]], ο [[Δήμος Αμφιλοχίας]] διευρύνεται και αποτελείται από 10 [[Τοπικά Διαμερίσματα]] με τους Οικισμούς τους. Τα Τοπικά Διαμερίσματα: Αμφιλοχίας (έδρα του Δήμου), [[Στάνου]], [[Σπάρτου]], [[Βαρετάδα]]ς, [[Αμπελακίου]], [[Ανοιξιατίκου]], [[Κεχρινιάς]], [[Λουτρού]], [[Μέγα Κάμπου]], [[Σαρδινίων]]. Σύμφωνα με την [[απογραφή]] πληθυσμού του [[2001]], είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος δήμος του Νομού σε πληθυσμό με 12.834 κατοίκους, ενώ εκτείνεται σε 390.597 στρέμματα.