Γερμανική Ανατολική Αφρική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το [[εμπόριο]] και η ανάπτυξη άρχισαν ουσιαστικά. Από νωρίς έγινε αντιληπτό ότι η οικονομική ανάπτυξη θα εξαρτηθεί από την αξιόπιστη μεταφορά τω αφρικανικών θησαυρών. Πάνω από 100.000 [[στρέμμα]]τα (40.000 εκτάρια) ήταν κάτω από καλλιέργεια - τη μεγαλύτερη πηγή χρημάτων. Δύο εκατομμύρια δέντρα καφέ φυτεύτηκαν και τα δέντρα [[καουτσούκ]] αυξήθηκαν σε 200.000 στρέμματα (80.000 εκτάρια), μαζί με μεγάλες φυτείες [[βαμβάκι|βαμβακιού]]. Μεταφέρθηκαν γεωργικά προϊόντα στην αγορά, με την αρχή να γίνεται το 1888. Η μακρύτερη γραμμή, το Κεντρικό Σιδηροδρομικό Δίκτυο καλύπτει 775 [[μίλι]]α (1.250 [[Χιλιόμετρο|χιλιόμετρα]]) από Νταρ Ες Σαλλάμ μέχρι το [[Μορόγκο]], το [[Τομπόρα]] και το [[Κιγκόμα]]. Η τελευταία κατασκευή στην ανατολική όχθη της [[λίμνη]]ς [[Τανγκανίκα]] είχε ολοκληρωθεί τον Ιούλιο του 1914 και αυτό υπήρξε αιτία για μια τεράστια και εορταστική εκδήλωση στην πρωτεύουσα με μία γεωργική έκθεση. Οι εγκαταστάσεις του λιμανιού βελτιώθηκαν με τους ηλεκτρικούς γερανούς, με σιδηροδρομική πρόσβαση και αποθήκες. Προβλήτες ήταν ανακαινισμένες στο Τάγκα, το Μπαγκαμόγιο και το Λίντι. Το 1912, το Νταρ Ες Σαλλαμ και το Τάγκα έλαβε 356 φορτηγά και επιβατικά [[ατμόπλοιο|ατμόπλοια]] και πάνω από 1.000 πλοία παράκτιων σκαφών<ref>Haupt, p. 30</ref>. Το 1914 το Νταρ Ες Σαλλάμ και οι γύρω περιοχές είχαν πληθυσμό 166.000, μεταξύ των οποίων 10.490 (1.050 Ευρωπαίοι, 1.000 του τους Γερμανούς). Σε όλο το προτεκτορά το της Ανατολικής Αφρικής ήταν 3.579 Γερμανοί<ref>Haupt, p. 155</ref>. Το Νταρ Ες Σαλλάμ έγινε μια τεράστια εμπορική και πλούσια πόλη της Αφρικής<ref>Miller, Battle for the Bundu, p. 22</ref>.