Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ελάσσονες εξεγέρσεις ήταν τελείως συνηθισμένα γεγονότα μέσα στην Αυτοκρατορία. Τα κατακτημένα φύλα ή πόλεις εξεγείρονταν, και οι [[Λεγεώνα|λεγεώνες]] θα αποστέλλονταν για να καταπνίξουν την εξέγερση. Ενώ αυτή η διαδικασία ήταν απλή εν καιρώ ειρήνης, ήταν αρκετά πιο περίπλοκη σε καιρό πολέμου, όπως για παράδειγμα στην [[Πρώτος Ιουδαιορωμαϊκός Πόλεμος|Μεγάλη Ιουδαϊκή Εξέγερση]]. Οι Σάξωνες εισέβαλαν στην Βρετανία,η Βησιγότθοι στην Ισπανία και Γαλλία ενώ και οι Ούννοι προσπάθησαν να κατακτήσουν άλλα εδάφη νικήθηκαν από τον στρατηγό [[Φλάβιος Αέτιος|Αέτιο]] (451) αλλά αυτή η επιτυχία δεν έσωσε τη Δύση από την πτώση, εφόσον η ίδια η [[Αρχαία Ρώμη|Ρώμη]] λεηλατήθηκε (410) καθώς και η επέλαση των Βανδάλων στην Αφρική έδωσε στης γερμανικές ορδές (γοτθικές φυλές, Βάνδαλους, Σάξωνες) να αναλάβουν υψηλές θέσεις και προνόμια στο εσωτερικό του δυτικού ρωμαϊκού κράτους όπως ο Βάνδαλος αρχιστράτηγος Στιλίχων καθώς και η εξουσία του Οστρογότθου Οδόακρου, ο οποίος καθαίρεσε των Ρωμύλο Αυγουστύλο.