Ευνάπιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Ευνάπιος''' ([[346]] - [[414]]) ήταν [[Έλληνας]] [[Σοφιστές|σοφιστής]] και ιστορικός του 4ου αιώνα από τις [[Σάρδεις]] της [[Λυδία|Λυδίας]]. Ήταν [[φιλόσοφος]] της [[Νεοπλατωνισμός|νεοπλατωνικής]] Περγαμηνής σχολής (που είχε ιδρύσει ο [[Αιδέσιος]]) και μαθητής του [[Χρυσάνθιος|Χρυσανθίου]]. Το [[362]] ο Ευνάπιος ήλθε στην Αθήνα όπου και υπήρξε μαθητής του ρήτορα [[Προαιρέσιος|Προαιρέσιου]] ενώ συνάμα μυήθηκε στα [[Ελευσίνια Μυστήρια]]. Το [[366]] επανήλθε στη πατρίδα του όπου και επιδόθηκε στο ιστορικό και φιλοσοφικό συγγραφικό του έργο καθώς και στην ιατρική. Το έργο του με τον τίτλο "Ευπόριστα" πρόσφερε στον φίλο του ιατρό [[Οειβάσιος|Ορειβάσιο]]. Υπήρξε πιστός της αρχαίας θρησκείας διακηρύσσοντας την εμμονή του ως "Έλληνες την θρησκείαν" ή "θεούς θεραπεύοντες κατά αρχαίον τρόπον". Θαύμαζε τον Αυτοκράτορα [[Ιουλιανός|Ιουλιανό]] και κατέκρινε τον [[Μέγας Κωνσταντίνος|Μέγα Κωνσταντίνο]].

 

 

Το [[396]] έγραψε το σχεδόν ολόκληρο διασωθέν σύγγραμμα "''Βίοι Φιλοσόφων και Σοφιστών''" όπου περιλαμβάνονται οι βίοι των σοφιστών [[Πλωτίνος|Πλωτίνου]], [[Πορφύριος|Πορφυρίου]], [[Ιάμβλιχος|Ιάμβλιχου]], [[Ιμέριος|Ιμέριου]], [[Προαιρέσιος|Προαιρεσίου]], [[Χρυσάνθιος|Χρυσανθίου]] κ.λπ. στηριζόμενος και σε συγγράμματα προγενεστέρων. Τυγχάνει οπαδός του [[Νεοπλατωνισμός|Νεοπλατωνισμού]] αλλά φέρεται να κλείνει και προς τη κυνική φιλοσοφία εξυμνώντας ως προσομοιάζοντα με τον φιλόσοφο τη [[πήραν]] και το [[τριβώνιο]]. Στις περί ανθρώπου αντιλήψεις φαίνεται να ταλαντεύεται μεταξύ ''δαίμονα'', ''τύχη'' και ''πρόνοια''. Αν και ότι ο ίδιος πιστεύει πως αντιπροσωπεύει τον "αρχαίο τρόπο" και την "ευγαίνουσα μούσαν" το ύφος του φέρει τα γνωρίσματα της εξεζητημένης υπερβολής καθώς επίσης και να τελεί υπό την επίδραση του [[Φιλόστρατος|Φιλόστρατου]].