Αερόσακος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
[[Αρχείο:Airbags in Smart nach Unfall IMG 7812.jpg|thumb|300px|right|Εμπρόσθιοι αερόσακοι οδηγού και συνοδηγού, μετά από άνοιγμα λόγω πρόσκρουσης, σε [[Smart Fortwo]] πρώτης γενιάς.]]
 
Ο '''αερόσακος''' (airbag)''airbag''), γνωστός και ως '''συμπληρωματικό σύστημα συγκράτησης''' (''supplementary restraint system / S.R.S.''), είναι ένα σύστημα παθητικής ασφάλειας των νεότερων και σύγχρονων [[Αυτοκίνητο|αυτοκινήτων]]. Το σύστημα αυτό περιλαμβάνει έναν σάκο, σχεδιασμένο κατάλληλα έτσι ώστε κατά τη διάρκεια μιας πρόσκρουσης να φουσκώνει μπροστά ή στο πλάι του οδηγού και των επιβατών και να προστατεύει τους επιβαίνοντες στο όχημα από βίαια χτυπήματα στο τιμόνι και στις εσωτερικές επιφάνειες του αυτοκινήτου. Στα πιο σύγχρονα αυτοκίνητα, το σύστημα αυτό αποτελείται πλέον από έναν μεγάλο αριθμό τέτοιων αερόσακων, οι οποίοι και ελέγχονται πλήρως από μία [[Εγκέφαλος αυτοκινήτου|Κεντρική Ηλεκτρονική Μονάδα]], με σκοπό την προστασία από πολλά ενδεχόμενα είδη πρόσκρουσης.
 
== Ιστορικό ==
Γραμμή 10:
Ήδη από την [[Δεκαετία 1950|δεκαετία του 1950]], είχαν αρχίσει να εμφανίζονται σε ορισμένα [[Αεροπλάνο|αεροσκάφη]] πατέντες που μπορούν να θεωρηθούν ως οι πρώτοι αερόσακοι. Τελικώς, οι πρώτες εφαρμογές σε αυτοκίνητα ξεκίνησαν την [[Δεκαετία 1970|δεκαετία του 1970]].
 
Πρώτη η [[Ford]], το [[1971]], κατασκεύασε έναν πειραματικό στόλο οχημάτων με αερόσακους. Ακολούθησε η ''General Motors'', το [[1973]], με επιλεγμένα για κυβερνητικές πωλήσεις μοντέλα της ''Chevrolet'', ενώ το [[1974]] προσέφερε και επίσημα αερόσακους οδηγού / συνοδηγού στο ευρύ κοινό. Το σύστημα αυτό αποτελείτο από 2 αερόσακους μαζί (ποτέ ξεχωριστά μόνο από έναν) και διατέθηκε ως προαιρετική επιλογή, σε κάποια πολυτελή μοντέλα των εταιρειών [[Cadillac]], Buick και Oldsmobile, με χρέωση 235 [[Δολάριο ΗΠΑ|δολάρια ΗΠΑ]].<ref>[http://www.autosafetyexpert.com/defect_airbag.php?middlepage=defect_airbag.php&pagetitle=AIRBAGS www.autosafetyexpert.com/AIRBAGS]</ref> Ωστόσο, το κοινό δεν έδειξε τότε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την πατέντα αυτή και μόλις 11.000 αυτοκίνητα του ομίλου της General Motors παραγγέλθηκαν με αερόσακους τα έτη 1973 - 1976, με αποτέλεσμα η παραγωγή τους να σταματήσει το [[1976]]. Σε όσα οχήματα είχαν τοποθετηθεί αερόσακοι, οι ζώνες ασφαλείας ήταν μόνο δύο σημείων αντί τριών, καθώς οι αερόσακοι είχαν τότε επινοηθεί ως ένα εναλλακτικό υποκατάστατο αντί της ζώνης ασφαλείας.<ref>[http://www.cardomain.com/ride/770691/3 Pictures and details about the 1970s GM Air Cushion Restraint System]</ref>
 
Το Δεκέμβριο του [[1980]], η [[Mercedes-Benz]] επανέφερε τον αερόσακο οδηγού στην [[Mercedes-Benz W126|W126]] S-Class, αρχικά μόνο στην γερμανική αγορά και ως έξτρα, με χρέωση 1.525,50 [[Γερμανικό μάρκο|Γερμανικά μάρκα]]. Το σύστημα πλέον διαφημιζόταν ως ''«συμπληρωματικό σύστημα συγκράτησης / <span style="color:red">S</span>upplementary <span style="color:red">R</span>estraint <span style="color:red">S</span>ystem (S.R.S.)»'', καθώς είχε σχεδιαστεί να ενεργεί ''μαζί'' με την [[ζώνη ασφαλείας]]. Κατά το πρώτο πλήρες έτος που προσφερόταν ([[1981]]), συνολικά 2.636 αγοραστές της S-Class παρήγγειλαν αυτή την νέα πατέντα ασφαλείας. Το [[1983]] ο αερόσακος οδηγού άρχισε να προσφέρεται και σε άλλα κράτη, ενώ το [[1986]] η Mercedes-Benz άρχισε να προσφέρει και αερόσακο συνοδηγού στο ίδιο μοντέλο.