Δελφική Αμφικτυονία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 22:
==Ιεροί Πόλεμοι==
Με την πάροδο του χρόνου το μαντείο των Δελφών εξελίχθηκε σε σημαντικό πανελλήνιο θρησκευτικό και πολιτικό κέντρο που έχαιρε παγκόσμιας ακτινοβολίας και αναγνώρισης. Σταδιακά, με πρωτοβουλία του ιερατείου του μαντείου, δημιουργήθηκαν οι Αμφικτυονίες, ένας θεσμός που αρχικά είχε καθαρά θρησκευτικό χαρακτήρα, στη συνέχεια όμως μεταβλήθηκε σε ένα συνέδριο κατά βάση πολιτικό. Στην αρχή το ιερό ανήκε στην πόλη [[Χρισσό Φωκίδας|Κρίσσα]], όμως τα ιερατικά γένη κατόρθωσαν να κερδίσουν την ανεξαρτησία τους. Οι Κρισσαίοι τότε ως αντίδραση επέβαλαν βαριά φορολογία στους προσκυνητές και τους επίσημους απεσταλμένους των πόλεων στους [[Δελφοί|Δελφούς]] που έφταναν από το λιμάνι της [[Κίρρα Φωκίδας|Κίρρας]]. Τότε, οι Αμφικτύονες αποφασίζουν να τιμωρήσουν τους κατοίκους της [[Χρισσό Φωκίδας|Κρίσσας]] καθώς είχαν προκληθεί σοβαρά παράπονα από τους προσκυνητές, αλλά και σημαντική ελάττωση των εσόδων του μαντείου. Αποτέλεσμα αυτής της διένεξης ήταν η κήρυξη του [[Πρώτος ιερός πόλεμος|Α' Ιερού Πολέμου]], ο οποίος διήρκεσε από το 596 έως το 585 π. Χ. Συνέπεια του πολέμου ήταν η ολοκληρωτική καταστροφή της Κρίσσας και η αφιέρωσή της τιμητικά στον θεό [[Απόλλων]]α, τη [[Λητώ]], την [[Άρτεμις|Άρτεμη]] και την [[Αθηνά]]. Από την εποχή αυτή και μετά, υπό την διεύθυνση των Αμφικτυόνων άρχισαν να διεξάγονται ανά τέσσερα χρόνια τα [[Πύθια]].<ref name=a>Πάνος Βαλαβάνης, Ιερά και Αγώνες στην Αρχαία Ελλάδα. Ολυμπία – Δελφοί – Ίσθμια – Νέμεα – Αθήνα, Αθήνα, 2004, 184.</ref>
Τον 6ο αι. π.Χ. οι Αμφικτύονες αποφασίζουν να τιμωρήσουν τους κατοίκους της [[Χρισσό Φωκίδας|Κρίσσας]] που εκμεταλλεύονταν τους προσκυνητές και τους επίσημους απεσταλμένους των πόλεων στους Δελφούς που έφταναν από το λιμάνι της [[Κίρρα Φωκίδας|Κίρρας]], επιβάλλοντας τους φορολογία. Η Αμφικτυονία μαζεύει στρατό και διαλύει τις δύο πόλεις, απαγορεύοντας κάθε δραστηριότητα στην Κίρρα και το [[Κρισσαίο Πεδίο]]. Το 458 π.Χ. οι Φωκείς καταλαμβάνουν τους Δελφούς και οι Σπαρτιάτες τους διώχνουν (δεύτερος ιερός Πόλεμος). Οι [[Φωκείς]] με την βοήθεια των Αθηναίων ανακαταλαμβάνουν τους Δελφούς μέχρι το 421 π.Χ. που τα ιερό ξαναβρίσκει την αυτοδυναμία του. Το 356 π.Χ. η Αμφικτυονία επιβάλλει πρόστιμο στους Φωκείς γιατί καλλιέργησαν εκτάσεις που άνηκαν στο ιερό (τρίτος ιερός πόλεμος). Αθηναίοι και Λακεδαιμόνιοι συμμαχούν υπέρ των Φωκέων, φοβούμενοι την ανάμιξη του [[Φίλιππος Β' ο Μακεδών|Φιλίππου Β']] της [[Μακεδονία|Μακεδονίας]] στις υποθέσεις της Νότιας Ελλάδας. Οι Φωκείς καταλαμβάνουν τους Δελφούς με αρχηγό τον [[Φιλόμηλος|Φιλόμηλο]]. Όμως ο Φίλιππος, το 346 π.Χ., επεμβαίνει και απελευθερώνει τους Δελφούς. Το Συμβούλιο τιμωρεί σκληρά τους Φωκείς, οι πόλεις τους καταστρέφονται, υποχρεώνονται σε μεγάλη αποζημίωση για τις ζημιές που προκάλεσαν στους Δελφούς και χάνουν τις ψήφους τους στο Συμβούλιο. Αυτές δίνονται στον Φίλιππο και τους Μακεδόνες.▼
<ref name=b>Γιάννης Λάμψας, Λεξικό του Αρχαίου Κόσμου, τ. Α’, Αθήνα, εκδόσεις Δομή, 1984, 759—761.</ref>
▲
Υπό την εξάλειψη του φόβου για τους Φωκείς, οι [[Άμφισσα|Αμφισσείς]] αρχίζουν να καλλιεργούν εκτάσεις στο Κρισσαίο πεδίο και να δημιουργούν κτίρια στην πόλη της Κίρρας. Υποστηρίζοντας τους συμμάχους τους Θηβαίους στο Αμφικτυονικό Συνέδριο και παρασυρόμενοι από αυτούς προσπαθούν να κατηγορήσουν τους Αθηναίους για ιεροσυλία. Ο πυλαγόρας της Αθήνας, όμως, [[Ρητορική|ρήτορας]] [[Αισχίνης]] κατάφερε να αντιστρέψει τις κατηγορίες και να τους καταγγείλει για καταπάτηση της γης του Απόλλωνα και της απαγορευμένης Κίρρας. Ο Φίλιππος αναλαμβάνει το 339 π.Χ. να τιμωρήσει τους Αμφισσείς εκ μέρους της Αμφικτυονίας (τέταρτος Ιερός Πόλεμος) και η Άμφισσα καταστρέφεται.
| |||