Άγγελος Ποιμενίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Άγγελος Ποιμενίδης''' γεννήθηκεΓεννήθηκε στο [[Ορτάκιοϊ (αποσαφήνιση)|Ορτάκιοϊ]] [[Αδριανούπολη|ΑδριανουπόλεωςΑδριανουπόλης]] (σημερινό Ιβαΐλογκραντ) απ΄όπου έφυγε με την οικογένεια του το 1912. Ήταν γιος του Χατζή-Σάββα Ποιμενίδη, ο οποίος ήταν αναμεμειγμένος στον [[Μακεδονικός Αγώνας|Μακεδονικό Αγώνα]]. Η οικογένειά του στα χρόνια των πολέμων ([[Βαλκανικοί Πόλεμοι]], [[Μικρασιατική Καταστροφή]]) διώκεταιδιώχθηκε και καταφεύγεικατέφυγε και τις δύο φορές στην [[Έδεσσα]], ως πρόσφυγες,. Εκεί ο τελειώνονταςΠιμενίδης εκείτελείωσε το Γυμνάσιο. Στην [[Καστοριά]] αποφοίτησε από το μονοτάξιο Διδασκαλείο και το 1924 ήλθε οριστικά στην [[Αλεξανδρούπολη]], διοριζόμενος ως δάσκαλος στο 3ο Δημοτικό Σχολείο. Το 1928, μαζί με την αδερφή του [[Χαρίκλεια Φωτίου]], κατεβαίνειήλθε στην Αθήνα, και τελείωνειτελείωσε τη Μετεκπαίδευση διδασκάλων και συγχρόνως παίρνειπήρε το πτυχίο από τη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Το 1950 επαναδιορίσθηκεδιορίστηκε ξανά στο 3ο Δημοτικό Σχολείο και αργότερα τοποθετήθηκε στο Εποπτικό Σχολικό Συμβούλιο του Έβρου, αρμόδιο για τις μεταθέσεις και αποσπάσεις των εκπαιδευτικών στο νομό. Το Νοέμβριο 1961, ασχολούμενος με τα αρχαιολογικά ευρήματα, διορίσθηκεδιορίστηκε έκτακτος επιμελητής αρχαιοτήτων της Περιφέρειας Αλεξανδρούπολης. Από το 1956 διατέλεσε διευθυντής του 3ου Δημοτικού Σχολείου , από το οποίο συνταξιοδοτήθηκε το 1962.

== Συγγραφικό Έργοέργο ==

Το 1952 τολμάεξέδωσε τηνέργο έκδοσηγια ενόςτην πονήματοςστορία πουόλης περιέχειτης ολοκληρωμένηΘράκης, εμπεριστατωμένη,με ευκολοδιάβαστη,τίτλο συνοπτική,«''Μερικά κατατοπιστικήστοιχεία και τεκμηριωμένηαπό την ιστορία όλης της Θράκης και το οποίο παραμένει μέχρι σήμερα ένα χρήσιμο εγχειρίδιο για όλους όσοι ενδιαφέρονται να γίνουν γνώστες της ένδοξης καταγωγής τους. Το έργο τιτλοφορείται «ΜΕΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ''». Στους τόμους της «ΕΤΑΙΡΕΙΑΣΕταιρείας ΘΡΑΚΙΚΩΝΘρακικών ΜΕΛΕΤΩΝΜελετών» και στην τοπική εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΗΕλεύθερη ΘΡΑΚΗΘράκη», ο Ποιμενίδης έγραψε για έρευνες και αναζητήσεις που έκανε σε αρχαίους οικισμούς όπως η Ζώνη, η Μεσημβρία, κατά τις οποίες συγκέντρωσε μεγάλο αριθμό ανεκτίμητης αξίας νομισμάτων, κτερισμάτων, χειρολαβών και σπασμένων κομματιών από αρχαία αγγεία (οστράκων), τα οποία σήμερα κοσμούν τα Μουσεία Κομοτηνής και Αθηνών. Οι τίτλοι αυτών των ερευνών και αναζητήσεων «ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ''Αρχαιολογικοί ΧΩΡΟΙχώροι ΤΗΣτης ΔΥΤΙΚΗΣΔυτικής ΘΡΑΚΗΣΘράκης''», «ΚΛΑΜΑ''Κλάμα ΚΑΙκαι ΕΛΠΙΔΑ.ελπίδα, ΟΙΟι ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΕΣαρχαιότητες ΤΗΣτης ΘΡΑΚΗΣΘράκης ΚΑΙκαι Ηη ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗαξιοποίησή ΤΟΥΣτους''» και «ΟΙ''Οι ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΕΣαρχαιότητες ΤΗΣτης ΘΡΑΚΗΣΘράκης ΚΑΙκαι Ηη ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗεγκατάλειψή ΤΟΥΣτους''». ΑποκορύφωμαΤο της1963 προσήλωσης στην κατάδειξη των ιστορικών θησαυρών και του συνόλου των χρόνιων ερευνών του καθώς και των άλλων ειδικών κρίσεων, ήτανεκδόθηκε το βιβλίοέργο του, «ΙΣΤΟΡΙΚΑ''Ιστορικά ΚΑΙκαι ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑαρχαιολογικά ΘΕΜΑΤΑθέματα ΓΥΡΩγύρω ΑΠΟαπό ΤΗΝτην ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΑλεξανδρούπολη''» που εκδόθηκε το 1963.

Το 1952, μια προσήλωση επάνω στις απλόχερα δοσμένες από τη φύση εκρηκτικές δυναμικότητες της Αλεξανδρούπολης και ένα επίμονο ενδιαφέρον για την προώθησή τους, τον οδηγεί στη δημοσίευσηδημοσίευσε στο Νομαρχιακόνομαρχιακό περιοδικό «ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΕΙΣΑνασυγκροτήσεις», μιας σειράς σπουδαίων αναλύσεων σπάνιωνσειρά άρθρων. Αυτάγια αναφέρονται στηντην ανόρθωση και αναδιάρθωση της θηρευτικής οικονομίας του Νομού Έβρου, σταγια τα κοιτάσματα πετρελαίων που βρίσκονται κάτω από τη θρακική θάλασσα, την οργάνωση και αξιοποίηση των τουριστικών δυνατοτήτων όλης της περιφέρειας και στη λεπτομερή ιστορία της πόλης. Δημοσίευσε, ακόμη, ποιήματα και άρθρα κυνηγετικού ενδιαφέροντος στο περιοδικό «ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΑΚυνηγετικά ΝΕΑΝέα» και «ΚΥΝΗΓΕΣΙΑΚυνηγεσία ΚΑΙκαι ΚΥΝΟΦΙΛΙΑΚυνοφιλία». Μερικά από αυτά τα άρθρα είναι:

Το 1978, κατά την εορτή των 100 χρόνων από την ίδρυση της Αλεξανδρούπολης, τιμήθηκε ως ένας από τους τέσσερις στυλοβάτες και ιδρυτές μιας πρώτης πνευματικής ζωής της πόλης μαζί με τον [[Αχιλλέας Σαμοθράκης|Αχιλλέα Σαμοθράκη]], [[Αθανάσιος Σπανός|Αθανάσιο Σπανό]] και τον [[Γεώργιος Μαμέλης|Γεώργιο Μαμέλη]]. Ο Δήμος Αλεξανδρούπολης τού αφιέρωσε ένα μικρό δρόμο.