Ρεπάνι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 17:
Η χρήση του ραπανιού, που στην αρχαιότητα ήταν γνωστό ως ραφανίδα (Θεόφραστος), αναφέρεται στη θεραπευτική από πολλούς αρχαίους συγγραφείς.
Το συνιστούσαν ως ορεκτικό, αντιβηχικό, για τη διάλυση νεφρολίθων, χολόλιθων, ως φάρμακο κατά της υδρωπικίας, του ερυσιπέλατος, της αρθρίτιδας, των ηπατικών παθήσεων
Το όνομα ραφανίς (ραπάνι) είναι πιθανό να προέρχεται από σύντμηση των λέξεων ραδίως - φαίνεσθαι, εξαιτίας της γρήγορης ανάπτυξης του φυτού.
Γραμμή 28:
Η σαρκώδης [[ρίζα (βοτανική)|ρίζα]] του (ριζοκόνδυλος) έχει σχήμα σφαιρικό ή κωνικό και μακρύ ανάλογα με την ποικιλία.
Το χρώμα της ρίζας ποικίλει από λευκό
Τα ρεπάνια είναι ανθεκτικά στις χαμηλές θερμοκρασίες.
Γραμμή 35:
'''Τυπικά καλοκαιρινές''' που δίνουν ριζοκόνδυλους για αρκετό χρονικό διάστημα και 40-50 μέρες μετά τη σπορά.
'''Χειμωνιάτικες''' που οι ρίζες τους αναπτύσσονται αργά
Η σπορά των ρεπανιών αρχίζει από την Άνοιξη και συνεχίζεται κάθε 10 μέρες για να υπάρχει συνεχής παραγωγή.
|