Φισίνη Λήμνου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 13:
Προφανώς, αποτελούσε κτήμα κάποιου βυζαντινού αξιωματούχου, '''του Βισσίνου''', από το όνομα του οποίου προήλθε το σημερινό όνομα. Οι περιηγητές συνήθως αγνοούν τη Φισίνη. Αναφέρουν είτε το κοντινό οχυρό και λιμάνι [[Σκάλα Λήμνου|Σκάλα]] είτε τους οικισμούς '''Tilo''' και '''Cogito''', όλα στην ανατολική ακτή της Λήμνου. Όμως, λογικά το χωριό υπήρχε, αφού επιβιώνει ως ονομασία από το 14ο αιώνα -καθώς και τα άλλα δύο '''Χωρία της Σκάλας''', όπως αποκαλούνταν ως το 19ο αιώνα: η [[Σκανδάλη Λήμνου|Σκανδάλη]] και η [[Αγία Σοφία Λήμνου|Αγία Σοφία]].<br />
Η [[Σκάλα Λήμνου|Σκάλα]] βρισκόταν στην περιοχή που σήμερα αποκαλείται '''Πύργοι'''. Εκεί διακρίνονται τα ερείπια ενός μεσαιωνικού κάστρου έκτασης τριών στρεμμάτων περίπου με εξωτερικό τείχος. Δίπλα στη Σκάλα υπήρχε ο οικισμός '''του Γούδηλα''', σε απόσταση τριών χιλιομέτρων βόρεια του σημερινού χωριού. Σε έγγραφο της μονής [[Μονή Μεγίστης Λαύρας|Μεγ. Λαύρας]] αναφέρεται ότι το 1355 διατηρούσε ιδιοκτησίες στου Γούδηλα το μονύδριο της Παναγίας Σεργουνιώτισσας. Ως ''Tilo'' τον σημειώνουν οι Piacenza (1680-85) και Coronelli[[Βιντσένζο Μαρία Κορονέλλι]] (1696). Έκτοτε δεν αναφέρεται.
 
Σύμφωνα με την τοπική παράδοση οι κάτοικοί του μετοίκησαν στη Φισίνη για να γλιτώσουν από τους πειρατές. Πιθανότατα, αυτό συνέβη ταυτόχρονα με την εγκατάλειψη του κοντινού οχυρού της Σκάλας -που ως τότε πρόσφερε προστασία από τις πειρατείες- κατά το 18ο αιώνα και πριν το 1785. Ανάλογη μετακίνηση κατοίκων σε ασφαλέστερη θέση στα τέλη του 18ου αιώνα, αναφέρεται και για τη γειτονική Αγία Σοφία. Ερείπια οικιών, πηγαδιών, νεκροταφείου και ανεμόμυλων διακρίνονται ως σήμερα.