Ιάκωβος Α΄ της Κύπρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Ιάκωβος ήταν τέταρτος κατά σειρά γιος του βασιλιά της Κύπρου [[Ούγος Δ΄ της Κύπρου|Ούγου Δ΄]], μετά τον Γκι (Γουΐδο), τον Πέτρο Α' και τον Ιωάννη. Μετά το θάνατο του Ούγου Δ' το [[1359]], ο πρωτότοκος γιος του, Γκι, πρίγκιπας της [[Γαλιλαία|Γαλιλαίας]], δεν ανήλθε στο θρόνο, γιατί είχε ήδη πεθάνει. Βασιλιάς έγινε ο δευτερότοκος γιος του Ούγου Δ', ο [[Πέτρος Α΄ της Κύπρου|Πέτρος Α΄]], που βασίλεψε 10 χρόνια, μέχρι το [[1369]], οπότε και δολοφονήθηκε. Τότε στο θρόνο ανήλθε ο γιος του Πέτρου Α΄, [[Πέτρος Β΄ της Κύπρου|Πέτρος Β΄]], που ήταν ανήλικος. Βασιλιάς στέφτηκε μόλις ενηλικιώθηκε.

Στο μεταξύ, η σύζυγος του Πέτρου Α΄, βασίλισσα Ελεονόρα, θέλοντας να εκδικηθεί την άγρια δολοφονία του συζύγου της, προκάλεσε επέμβαση των [[Γενουάτες|Γενουατών]], η οποία κι εξελίχτηκεεξελίχθηκε σε εισβολή. Κατά των Γενουατών αντιστάθηκαν με επιτυχία οι άλλοι δύο γιοι του Ούγου Δ΄, πρίγκιπες Ιωάννης και Ιάκωβος. Μετά το τέλος του πολέμου με τους [[Γενουάτες]], η βασίλισσα Ελεονόρα μεθόδευσε και πέτυχε τη δολοφονία του ενός από τους δύο, του Ιωάννη, τον οποίο θεωρούσε ως έναν από τους υπεύθυνους για τη δολοφονία του συζύγου της. Έτσι, όταν ο βασιλιάς [[Πέτρος Β΄ της Κύπρου|Πέτρος Β΄]] πέθανε το [[1382]] χωρίς ν' αφήσει διάδοχο, νέος βασιλιάς της Κύπρου εκλέχτηκεεκλέχθηκε ο τέταρτος στη σειρά γιος του Ούγου Δ΄, δηλαδή ο Ιάκωβος.

Ο Ιάκωβος, αφού σταμάτησε τον πόλεμο, αποδέχτηκε τον όρο της συνθήκης που πρόβλεπε την εξορία του από το νησί, και αναχώρησε το [[1374]] από την [[Κερύνεια]] με καράβι για την [[Ευρώπη]]. Πήγε αρχικά στη [[Ρόδος|Ρόδο]], όπου δε βρήκε την αναμενόμενη βοήθεια, αντίθετα δε, και παρά τη συμφωνία, συνελήφθη από τους Γενουάτες που τον ακολούθησαν και μεταφέρθηκε αιχμάλωτος, μαζί με τη σύζυγό του Ελοΐζ, στη [[Γένουα]].

Με τη συμφωνία αυτή, οι Γενουάτες εξασφάλισαν νέα υπερπρονόμια στην [[Κύπρος|Κύπρο]], που ιδιαίτερα ευνοούσαν τις εμπορικές τους δραστηριότητες. Η [[Αμμόχωστος]] εξακολουθούσε να βρίσκεται κάτω από την κυριαρχία των Γενουατών, κάτω από ένα καθεστώς το οποίο ουδέποτε αποδέχτηκαν ο Ιάκωβος και οι κατοπινοί βασιλιάδεςβασιλείς της Κύπρου. Ο Ιάκωβος, συγκεκριμένα, έκανε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του ([[1396]]) μια αποτυχημένη προσπάθεια να ανακτήσει τη σημαντική αυτή πόλη του νησιού. Αργότερα, παρόμοιες προσπάθειες έγιναν και από το βασιλιά [[Ιανός της Κύπρου|Ιανό]] ([[1401]]), από το βασιλιά [[Ιωάννης Β΄ της Κύπρου|Ιωάννη Β΄]] ([[1441]]) και από το βασιλιά [[Ιάκωβος Β΄ της Κύπρου|Ιάκωβο Β΄]], που τελικά πήρε την πόλη στα [[1464]]. Τον ίδιο χρόνο του παραδόθηκε και η πόλη της [[Κερύνεια|Κερύνειας]], η κατοχή της οποίας από τους Γενουάτες αποτελούσε δεύτερο όρο της συμφωνίας τους με τον Ιάκωβο στις [[19 Φεβρουαρίου]] [[1383]].

Στην επιστροφή του Ιακώβου ήταν αντίθετοι μερικοί ευγενείς, με επικεφαλής τους αδελφούς Περότ και Βιλμόντ ντε Μοντολίφ, οι οποίοι είχαν θεωρήσει ότι ή όλη κατάσταση ευνοούσε την ανάληψη της εξουσίας και τον έλεγχο του βασιλείου από τους ίδιους. Μετά την οριστική επιβολή του Ιακώβου, οι δυο αδελφοί Μοντολίφ συνελήφθησαν και τιμωρήθηκαν. Οι αντίπαλοι του Ιακώβου στην Κύπρο δεν έγινε δυνατό να εξουδετερωθούν παρά μόνο μέχρι το [[1385]]. Τον ΑπρίληΑπρίλιο του χρόνου αυτού ο βασιλιάς αποβιβάστηκε στην [[Κερύνεια]] και στη συνέχεια μετέβη στη [[Λευκωσία]], όπου κι έγινε δεκτός με μεγάλο ενθουσιασμό. Η στέψη του έγινε το Μάη του [[1385]] στον καθεδρικό ναό της Αγίας Σοφίας.

Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, ο Ιάκωβος επέβαλε στην Κύπρο τη φορολογία της [[δεκάτη|δεκάτης]]. Στα [[1392]]-[[1393]], αντιμετώπισε μεγάλη επιδημία [[πανούκλα|πανούκλαςπανώλης]], που εξολόθρευσε μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Ο Μαχαιράς αναφέρει ότι τότε η βασιλική οικογένεια αποσύρθηκε στο μοναστήρι της Παναγίας του Μαχαιρά, προκειμένου ν'να αποφύγει το θανατικό, αλλά σύντομα ο βασιλιάς και η βασίλισσα επέστρεψαν στη [[Λευκωσία]], αφού αποφάσισαν ότι, αν ζούσαν, θα ήταν άχρηστοι σ' ένα βασίλειο χωρίς υπηκόους.

Ο βασιλιάς Ιάκωβος Α' πέθανε στις [[9 Σεπτεμβρίου]] [[1398]]. Τάφηκε στην εκκλησία του Αγίου Δομίνικου στη [[Λευκωσία]].