Τοπίο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ολο μαλακιες γραφετε |
βανδαλισμός |
||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:sxinias2.jpg|thumb|250 px|right|Φυσικό τοπίο με κυρίαρχα στοιχεία το νερό και τον κατοπτρισμό]] [[Αρχείο:topio1.jpg|thumb|250 px|right|Η διαδικασία της διαμόρφωσης της αντίληψης του Τοπίου από τον Παρατηρητή]]
'''Τοπίο''' είναι το σύνολο των μορφών, του μοτίβου, των χρωμάτων, των ήχων, των βιοτικών και αβιοτικών στοιχείων όπως αυτά, αλληλεπιδρώντας με τις [[γνώση|γνωστικές]] και τις συναισθηματικές εμπειρίες του ανθρώπου, οδηγούν στην δημιουργία ενός αισθήματος, εκτίμησης, απόλαυσης, ανάκλησης μνημών κ.α. από τη λήψη, αποτύπωση και συνδυασμό των παραπάνω στοιχείων.
Το τοπίο μπορεί να αναφέρεται στο φυσικό, το τεχνητό ή το νοηματικό περιβάλλον, έτσι π.χ. μιλάμε για το φυσικό τοπίο, το οπτικό τοπίο, το ακουστικό τοπίο, το μουσικό τοπίο, το χρωματικό τοπίο, το πολιτικό τοπίο, το πολιτιστικό τοπίο κλπ. Με την γενική έννοια του όρου, κάθε άτομο μπορεί να έχει διαφορετική άποψη και αντίληψη για το τοπίο, να αντιλαμβάνεται δηλαδή τα στοιχεία που το συνθέτουν σύμφωνα με τις προσωπικές του εμπειρίες, την καταγωγή του και την αισθητική του. Κοινό χαρακτηριστικό όλων των εννοιών του τοπίου είναι η παρουσία ενός παρατηρητή ο οποίος αντιλαμβάνεται τα μέρη που συνθέτουν το τοπίο ως ένα σύνολο, χρησιμοποιώντας τις αισθήσεις, τη μνήμη και την αντίληψη.
Πολλές φορές ένα οπτικό ή ένα ακουστικό ερέθισμα οδηγεί στην αντίληψη ή στην ανάκληση ενός απομνημονευμένου τοπίου, για παράδειγμα ένας κάτοικος της πόλης επισκεπτόμενος την ύπαιθρο και ακούγοντας έναν ήχο π.χ. τα κουδουνίσματα από ένα κοπάδι ζώων, μπορεί να ανακαλέσει τις μνήμες από τον τόπο καταγωγής του και να έχει το συναίσθημα που προκαλεί το φανταστικό τοπίο του χωριού του.
== Ορισμοί ==
| |||