Κωνσταντίνος Ρέντης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 4:
Γεννήθηκε στο Μελίσσι Κορινθίας το [[1884]]. Ήταν γιος του αξιωματικού μηχανικού Θεοφάνη Ρέντη και της Σοφίας Κ. Ράδου, εγγονός του Θεοχαράκη Ρέντη, προεστού της Πελοποννήσου και Φιλικού στην [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]].
 
Σπούδασε νομικά και την περίοδο 1907-1910 προσλήφθηκε υπάλληλος στο [[Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος|Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο]]. Την επόμενη δεκαετία 1910-1920 υπήρξε διπλωμάτης. Χρημάτισε διευθυντής πολιτικών υποθέσεων στο Υπουργείο Εξωτερικών.<ref>Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.80</ref> Υπό την ιδιότητα αυτή μετείχε τους Βαλκανικούς πολέμους διατελώντας γενικός γραμματέας της επαναστατικής επιτροπής της [[Βόρειος Ήπειρος|Βορείου Ηπείρου]] υπό τον [[Χρηστάκης Ζωγράφος|Χρηστάκη Ζωγράφο]]. Υπηρέτησε επίσης ως διπλωματικός εκπρόσωπος Ελλάδας στο Βασίλειο του Μαυροβουνίου και ως γραμματέας πρεσβείας στη [[Βιέννη]], τη [[Ρώμη]], ως επιτετραμμένος στη [[Στοκχόλμη]] και στη συνέχεια ανέλαβε διευθυντής πολιτικών υποθέσεων στο υπουργείο Εξωτερικών (Αθήνα).
 
Μετά τα γεγονότα του 1922 αναμίχθηκε με την πολιτική όπου και αναδείχθηκε πληρεξούσιος της Κορινθίας στη [[Δ' Συντακτική Συνέλευση 1924|Δ΄ Συντακτική Συνέλευση]] (1924-1925). To [[1925]] διετέλεσε εκπρόσωπος της Ελλάδας στη [[Κοινωνία των Εθνών]]. Αργότερα στη Γ΄ Αναθεωρητική Βουλή (1936) εκλέχθηκε βουλευτής. Το [[1938]] συνελήφθη από το καθεστώς του [[Ιωάννης Μεταξάς|Ιωάννη Μεταξά]] θεωρούμενος να έχει ανάμιξη στο [[κίνημα του 1938]] και εκτοπίσθηκε στη [[Σέριφος|Σέριφο]].