Αγριόπαπια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Πρασινοκέφαλη πάπια''' -ή απλώς '''Πρασινοκέφαλη'''- είναι υδρόβιο νηκτικό πτηνό της [[οικογένεια (βιολογία)|οικογενείας]] των [[νησσίδες|Νησσιδών]], που απαντά και στον ελλαδικό χώρο. Η επιστημονική ονομασία του [[είδος|είδους]] είναι ''Anas platyrhynchos'' και περιλαμβάνει 3 [[είδος|υποείδη]]. <ref name=autogenerated12>Howard and Moore, p. 66</ref><ref>[http://www.itis.gov/servlet/SingleRpt/SingleRpt?search_topic=TSN&search_value=175063 ITIS Standard Report Page: Anas platyrhynchos<!-- Bot generated title -->]</ref>

Στην [[Ελλάδα]] απαντά το [[υποείδος]] ''Anas platyrhynchos platyrhynchos'' (Linnaeus, 1758). <ref>Howard andname=autogenerated12 Moore, p. 66</ref>

*Καθοδική ↓ (ο άγριος πληθυσμός) <ref name="iucnredlist1">[http://www.iucnredlist.org/details/full/22680186/0 Anas platyrhynchos (Common Mallard, Mallard, Northern Mallard)<!-- Bot generated title -->]</ref>

Η επιστημονική ονομασία του [[γένος (βιολογία)|γένους]], ''anas'', έχει άγνωστη προέλευση, που δεν επιβεβαιώνεται από κάποια ιστορική πηγή. Κατά μίαν εκδοχή είναι λατινική λέξη (''anas-atis'') με ινδοευρωπαϊκή προέλευση (''anut, antis'') και με τη σημασία που τής αποδίδεται («νήσσα», «πάπια»).<ref>[http://fr.wikipedia.org/wiki/Sarcelle_d%27hiver Sarcelle d'hiver — Wikipédia<!-- Bot generated title -->]</ref> Υπάρχει όμως και η εκδοχή της σύνθετης λέξης ''a'' + ''nas'', οπότε αποκτά ελληνική προέλευση, με το β’ συνθετικό να προέρχεται από το ''νέω'' ≪κολυμπώ≫ (άσχετο προς το ρ. ''νέω'' ≪γνέθω, κλώθω≫, πρβλ. λ. νήμα), ενώ το ''α'' προσετέθη αργότερα.<ref>[http://books.google.gr/books?id=m2QSAAAAIAAJ&pg=PA268&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false An Etymological Dictionary of the Latin Language - Francis Edward Jackson Valpy - Βιβλία Google<!-- Bot generated title -->]</ref> Το αρχ. ''νέω'' ≪κολυμπώ≫ αποτελεί την ασθενή βαθμ. τού ινδοευρωπαϊκού ''sna''- ≪πλέω, κολυμπώ≫, πβ. σανσκρ. ''snati'' ≪πλένομαι≫, λατ. ''nare'' | ''natare'' ≪κολυμπώ≫ (> γαλλ. ''natation'' ≪κολύμβηση≫, ισπ. ''natacion'') κ.ά.].<ref>Μπαμπινιώτης, σ 1180</ref><ref>ΠΛΜ, 45: 450</ref>

Το [[είδος]] περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Λινναίο, με την σημερινή του ονομασία (Ευρώπη, 1758).<ref name="lynxeds1">[http://ibc.lynxeds.com/species/mallard-anas-platyrhynchos Mallard (Anas platyrhynchos) | the Internet Bird Collection<!-- Bot generated title -->]</ref>

Στο μιτοχονδριακό DNA τους, οι πρασινοκέφαλες διαφοροποιούνται μεταξύ Βόρειας Αμερικής και Ευρασίας<ref>Kraus et al, 2011</ref> ωστόσο, στο πυρηνικό γονιδίωμα υπάρχει έλλειψη σταθερής γενετικής δομής.<ref>Kraus et al, 2013</ref> Λόγω της «πλαστικότητας» του γενετικού κώδικα, ο οποίος δίνει μεγάλη δυνατότητα διασταυρώσεων, μεταλλάξεις στα γονίδια που καθορίζουν το χρώμα πτερώματος είναι πολύ κοινές και έχουν οδηγήσει σε μεγάλη «γκάμα» υβριδίων, όπως π.χ. είναι η ''αγριόπαπια του Μπρούερ'' (''Anas platyrhynchos X Anas strepera'').<ref>[http://web4.audubon.org/bird/BoA/F39_G4c.html John James Audubon's Birds of America | Audubon<!-- Bot generated title -->]</ref>

Τέλος, η Γροιλανδία αναφέρεται ξεχωριστά, επειδή απαντά εκεί σημαντικό [[είδος|υποείδος]], με πληθυσμούς που διασπείρονται στις νότιες ακτές του νησιού- στα ΝΔ. και ΝΑ.<ref name="iucnredlist2">[http://maps.iucnredlist.org/map.html?id=22680186 IUCN Red List maps<!-- Bot generated title -->]</ref>

Η πρασινοκέφαλη απαντά σε όλες τις μορφές μετακίνησης στις επικράτειες όπου κατανέμεται και, μπορεί να είναι '' επιδημητικό, καλοκαιρινό αναπαραγόμενο, διαχειμάζον ή διαβατικό πτηνό '' ανάλογα με την περιοχή. Οι φθινοπωρινές μεταναστεύσεις, όσων πληθυσμών αποδημούν, πραγματοποιούνται στα νότια της εκάστοτε περιοχής αναπαραγωγής, αλλά υπάρχουν πολλοί πληθυσμοί που μένουν μόνιμα σε μια περιοχή, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Βέβαια, όσο βορειότερα αναπαράγονται τα πτηνά, τόσο τείνουν να μεταναστεύουν νότια, με τους υποαρκτικούς πληθυσμούς να είναι πλήρως μεταναστευτικοί.<ref name=autogenerated11>Kear</ref> Στις εύκρατες περιοχές αναπαραγωγής, οι πληθυσμοί είναι καθιστικοί ή μετακινούνται λίγο κατά τη διάρκεια αντίξοων καιρικών συνθηκών.<ref name=autogenerated14>Scott & Rose</ref>

Οι ασιατικοί πληθυσμοί, ανάλογα με το γεωγραφικό μήκος των περιοχών φωλιάσματος, διαχειμάζουν στην Μέση Ανατολή και σε μια ευρεία ζώνη που ξεκινάει από τις ακτές του Ινδικού και, διά μέσου της Ινδίας, των Ιμαλαΐων και της Κίνας, φθάνει στην Σινική Θάλασσα στα ανατολικά. Στην περιοχή του Νεπάλ αναπαράγεται μέχρι και στα 2.620 μ., ενώ ως διαβατικό πτηνό φθάνει στα 3.050 μ.<ref name=autogenerated9>Grimmett et al, p. 56</ref>

Για πρακτικούς λόγους, οι πληθυσμοί της Ευρώπης μπορούν, χονδρικά, να υποδιαιρεθούν σε τρεις διακριτούς υπο-πληθυσμούς, που διαχωρίζονται από τα εδάφη διαχείμασής τους. Ο πρώτος, διαχειμάζει στις περιοχές της Βόρειας Θάλασσας και του Ατλαντικού, από τη Δανία και τις Βρετανικές Νήσους μέχρι την Ακουιτανία (Γαλλία). Ο δεύτερος, έχει σχεδόν διπλασιαστεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων 20 ετών και διαχειμάζει γύρω από τη δυτική Μεσόγειο, από την Ιταλία προς την Ιβηρική. Ο τρίτος πληθυσμός, πιθανότατα έχει μειωθεί κατά 60%-75%, κατά τα τελευταία 20 χρόνια και ξεχειμωνιάζει στις περιοχές της Μαύρης Θάλασσας και της Ανατολικής Μεσογείου, (λ.χ. στην Ελλάδα).<ref name=autogenerated8>planetofbirds.com</ref>

Τυχαίοι, περιπλανώμενοι επισκέπτες έχουν αναφερθεί από πάρα πολλές περιοχές εκτός εκείνων όπου απαντούν συνήθως, όπως την [[Σενεγάλη]], την [[Νιγηρία]] και την [[Ζάμπια]], τις [[Σεϋχέλλες]] και τη [[Σρι Λάνκα]], το [[Μπρουνέι]] και την [[Ταϊλάνδη]], πολλά νησιά του νότιου συμπλέγματος των [[Αντίλλες|Αντιλλών]], αλλά και από το [[Βανουάτου]], τα νησιά [[νήσοι Μάρσαλ|Μάρσαλ]] και την [[Μικρονησία]]. <ref>http: name="iucnredlist1"//www.iucnredlist.org/details/full/22680186/0</ref>

*Τα περισσότερα από αυτά τα πτηνά θεωρούνται ότι έχουν «δραπετεύσει» απο τις κοντινότερες περιοχές όπου είχαν εισαχθεί, ή ήσαν τρόφιμοι των εκεί ζωολογικών κήπων.<ref>planetofbirds.com< name=autogenerated8 /ref>

Στην Ελλάδα, όπως και σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη, η πρασινοκέφαλη είναι ''επιδημητικό'' και ''μερικώς μεταναστευτικό'' πτηνό,<ref name=autogenerated17>Όντρια (Ι), σ. 63</ref><ref>Κόκκινο Βιβλίο, σ. 156, 235</ref> αλλά είναι δύσκολο να ξεχωρίσουν οι μόνιμοι από τους μεταναστευτικούς πληθυσμούς, διότι υπάρχει ανάμιξη των πτηνών που έρχονται στην χώρα από το βορρά, με εκείνους που είναι καθιστικοί (βλ. Κατάσταση στην Ελλάδα).

Από την [[Κρήτη]] αναφέρεται ως σπάνιος χειμερινός επισκέπτης, ενώ παλαιότερα ήταν κοινό είδος στο νησί,<ref>Σφήκας, σ. 40</ref> πιθανόν να φωλιάζει σποραδικά.<ref name=autogenerated7> Handrinos & Akriotis</ref>

Από την [[Κύπρος|Κύπρο]] αναφέρεται ως κοινός χειμερινός επισκέπτης και ως φθινοπωρινό διαβατικό πτηνό, ωστόσο υπάρχουν και λίγοι καθιστικοί, αναπαραγόμενοι πληθυσμοί.<ref>Σφήκας, σ. 38</ref> Το φώλιασμα έχει υποβοηθηθεί από την κατασκευή υδατοφρακτών στα τελευταία χρόνια (Ακρωτήρι, Λάρνακα, Παραλίμνι).<ref name="blogspot1">[http://kinigicy.blogspot.gr/2011/09/anas-platyrhynchos.html Κυνηγός: ΠΡΑΣΙΝΟΚΕΦΑΛΗ ΠΑΠΙΑ (Anas platyrhynchos)<!-- Bot generated title -->]</ref>

Η πρασινοκέφαλη, πρακτικά, απαντά σε κάθε τύπο υγροτόπου,<ref name=autogenerated15>del Hoyo et al</ref> με ρέοντα ή στάσιμα νερά αν και γενικά αποφεύγει τα ορμητικά, ολιγοτροφικά,<ref>del Hoyoname=autogenerated15 et al</ref><ref>Scott &name=autogenerated14 Rose</ref><ref name=autogenerated19>Snow & Perrins</ref> βαθιά, εκτεθειμένα νερά,<ref name=autogenerated16>Scott & Forrest, p. 32</ref> καθώς και τα σκληρά, με λίγη βλάστηση ενδιαιτήματα, όπως τα βραχώδη εδάφη και τους αμμολόφους.<ref>Snow &name=autogenerated19 Perrins</ref> Απαιτεί νερό λιγότερο από 1 μ. βάθος για την αναζήτηση τροφής<ref>Snow &name=autogenerated19 Perrins</ref> και δείχνει προτίμηση για τα ευτροφικά<ref name=autogenerated3>Mullarney et al</ref> ενδιαιτήματα γλυκού νερού,<ref name=autogenerated13>Madge & Burn</ref> αν και μπορεί να συχνάζει σε ρηχά υφάλμυρα νερά εφ’ όσον παρέχεται κάλυψη<ref>del Hoyoname=autogenerated15 et al</ref><ref>Scott &name=autogenerated14 Rose</ref> από βυθισμένη, επιπλέουσα, αναδυόμενη ή παρόχθια βλάστηση, πυκνούς καλαμιώνες ή κλαδιά.<ref>Snow &name=autogenerated19 Perrins</ref>

Μπορεί, επίσης, να απαντά σε πλημμυρισμένα βαλτώδη δάση, εποχιακά πλημμυρισμένες εκτάσεις,<ref>Snow &name=autogenerated19 Perrins</ref> υγρά λιβάδια, αποκομμένες λίμνες από ροή ποταμών (''oxbow lakes''),<ref name=autogenerated5>Flint et al</ref> ανοικτά νερά σε ελώδεις περιοχές, όχθες, αμμονησίδες, αρδευτικά δίκτυα, δεξαμενές, διακοσμητικά νερά,<ref>del Hoyoname=autogenerated15 et al</ref><ref>Scott &name=autogenerated14 Rose</ref><ref>Snow &name=autogenerated19 Perrins</ref> κανάλια και υπονόμους αγροκτημάτων.<ref>Snow &name=autogenerated19 Perrins</ref> Μπορεί να συχνάζει ακόμη και σε πολύ μικρές συγκεντρώσεις νερού (π.χ. νερόλακκους),<ref>Mullarney etname=autogenerated3 al</ref> και σε γήπεδα του [[γκολφ]].<ref name=autogenerated18>Gray, p. 39</ref>

Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, οι πρασινοκέφαλες μπορούν επίσης να βρεθούν σε αλμυρά ενδιαιτήματα κατά μήκος της ακτής,<ref>Madge &name=autogenerated13 Burn</ref> αρκεί το νερό να είναι ρηχό, αρκετά προστατευμένο και κοντά σε περιοχές διαφυγής,<ref>Snow &name=autogenerated19 Perrins</ref> (π.χ. υφάλμυρες λιμνοθάλασσες,<ref>Snow &name=autogenerated19 Perrins</ref> υφάλμυρες εκβολές<ref>del Hoyoname=autogenerated15 et al</ref><ref>Snow &name=autogenerated19 Perrins</ref>) και όρμους.<ref>del Hoyoname=autogenerated15 et al</ref>

Στο [[Ηνωμένο Βασίλειο]] η στατιστική ανάλυση των 5 πρώτων προτιμητέων οικοσυστημάτων, δίνει τα εξής αποτελέσματα: Ποταμοί, Λίμνες, Εκβολές, Χείμαρροι και Ακτές. <ref name="autogenerated1">[http://blx1.bto.org/birdfacts/results/bob1860.htm BTO BirdFacts | Mallard<!-- Bot generated title -->]</ref>

Στην Ελλάδα, η πρασινοκέφαλη απαντά σε λιμνοθάλασσες, λίμνες, έλη και τενάγη, ποτάμια και εκβολές τους, καθώς και σε ακτές.<ref>Όντρια (Ι),name=autogenerated17 σ. 63</ref>

*Τόσο το αρσενικό όσο και το θηλυκό έχουν χαρακτηριστικό ''μπλε ιριδίζον'' (κάποιες φορές μωβ) [[ανατομική και φυσιολογία πτηνών|''κάτοπτρο'']] με λευκά περιθώρια, το οποίο είναι ιδιαίτερα ορατό κατά την πτήση. Μάλιστα, είναι το πιο ασφαλές διαγνωστικό στοιχείο για το θηλυκό, όταν υπάρχουν και άλλες θηλυκές αγριόπαπιες στην ίδια περιοχή.<ref name=autogenerated10>Bruun, p. 52</ref>

*Βάρος: ♂ 1.020 έως 1.550 γραμμάρια (Ν=1057), ♀ 900 έως 1.390 γραμμάρια (Ν=797) <ref>http: name="autogenerated1"//blx1.bto.org/birdfacts/results/bob1860.htm</ref>

(Πηγές: <ref>Gray, p.name=autogenerated18 39</ref><ref>Grimmett etname=autogenerated9 al, p. 56</ref><ref name=autogenerated6>Ηarrison & Greensmith, p. 79</ref><ref>Avon & Tilford, p. 21</ref><ref>Flegg, p. 70</ref><ref>Heinzel et al, p. 64</ref><ref>Perrins, p. 80</ref><ref>Bruun, p.name=autogenerated10 52</ref><ref>Όντρια, σ. 63</ref><ref>Scott &name=autogenerated16 Forrest, p. 32</ref><ref>Singer, p. 108</ref><ref>Mullarney et al, p. 24</ref><ref>[http://www.ibercajalav.net Ibercaja Aula en Red<!-- Bot generated title -->]</ref><ref>Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα</ref><ref>http: name="lynxeds1"//ibc.lynxeds.com/species/mallard-anas-platyrhynchos</ref><ref>planetofbirds.com< name=autogenerated8 /ref>

Κατά τη διάρκεια της περιόδου αναπαραγωγής, τα αρσενικά πουλιά έχουν καταγραφεί να τρώνε 37,6% ζωική ύλη και 62,4% φυτική ύλη, κυρίως το ευρέως διαδεδομένο ζιζάνιο ''Echinochloa crus-galli'', ενώ τα μη-ωοτοκούντα θηλυκά, καταναλώνουν 37,0% ζωική ύλη και 63,0% φυτική ύλη. Ωστόσο, η διατροφή των ωοτοκούντων θηλυκών αντιστρέφεται, με 71,9% ζωϊκή και, μόνο 28,1% φυτική ύλη.<ref>Swanson et al</ref> Γενικά, τα φυτά συνήθως συνθέτουν το μεγαλύτερο μέρος της διατροφής του πτηνού, ειδικά κατά τη φθινοπωρινή μετανάστευση και κατά τη διάρκεια του χειμώνα.<ref>Gruenhagen & Fredrickson</ref><ref>Combs & Fredrickson</ref> Αναζητούν την τροφή τους στην επιφάνεια του νερού και το ράμφος τους μισοβυθισμένο, ή με βόσκηση στα ρηχά.<ref>Snow &name=autogenerated19 Perrins</ref> Η τροφή μπαίνει στο στόμα και το νερό «αποστραγγίζεται» από τις χαρακτηριστικές κτενοειδείς δομείς στα [[ράμφος (πτηνά)|χείλη]] του ράμφους.<ref>Ηarrison &name=autogenerated6 Greensmith, p. 79</ref>

*Πολύ χαρακτηριστική είναι η εικόνα ομάδας από πρασινοκέφαλες που βουτάνε σε κατακόρυφη θέση το μισό σώμα τους, ενώ το υπόλοιπο παραμένει έξω από το νερό, με την ουρά στον αέρα (''bottoms-up'').<ref>Gray, p.name=autogenerated18 39</ref>

Τα αναπαραγόμενα πτηνά φωλιάζουν μεταξύ Μαρτίου και Ιουνίου<ref>Madge &name=autogenerated13 Burn</ref> σε μοναχικά ζευγάρια ή χαλαρές ομάδες, <ref>del Hoyoname=autogenerated15 et al</ref> αν και ο ακριβής χρόνος ποικίλλει ανάλογα με το γεωγραφικό πλάτος.<ref>Madge &name=autogenerated13 Burn</ref> Ενώ τα θηλυκά επωάζουν<ref>Johnsgard</ref> (από τα μέσα Μαΐου),<ref>Flint etname=autogenerated5 al</ref><ref>Scott &name=autogenerated14 Rose</ref>, τα αρσενικά συγκεντρώνονται<ref>Madge &name=autogenerated13 Burn</ref> σε μικρά σμήνη και μεταναστεύουν στις περιοχές αλλαγής πτερώματος,<ref>Flint etname=autogenerated5 al</ref> όπου υφίστανται περίοδο έκδυσης, ενός (1) μηνός, περίπου, κατά τη διάρκεια της οποίας αδυνατούν να πετάξουν<ref>Scott &name=autogenerated14 Rose</ref> Αντίθετα, τα θηλυκά αλλάζουν πτέρωμα κοντά στους τόπους αναπαραγωγής.<ref>Flint etname=autogenerated5 al</ref>

Εκτός αναπαραγωγικής περιόδου, οι πρασινοκέφαλες μπορούν να βρεθούν σε μικρά έως πολύ μεγάλα σμήνη,<ref>Madge &name=autogenerated13 Burn</ref> που αριθμούν από εκατοντάδες ή ακόμα και χιλιάδες άτομα,<ref>Snow &name=autogenerated19 Perrins</ref> ειδικά όταν αλλάζουν πτέρωμα, <ref>Scott &name=autogenerated14 Rose</ref> κατά τη μετανάστευση<ref>Snow &name=autogenerated19 Perrins</ref> και κατά τη διάρκεια του χειμώνα.<ref>Kear< name=autogenerated11 /ref> Κουρνιάζουν, τόσο κατά τη διάρκεια της νύκτας, όσο και κατά την διάρκεια της ημέρας σε ομαδικές θέσεις, όταν δεν αναπαράγονται.<ref name=autogenerated4>Brown et al</ref>

Η ωοτοκία πραγματοποιείται μετά τον Μάρτιο, αλλά κάποιοι άγριοι πληθυσμοί, μπορεί να αναπαράγονται από τον Φεβρουάριο μέχρι το φθινόπωρο, άπαξ ή δύο φορές το έτος.<ref name=autogenerated2>Harrison, p. 82</ref> Η περίοδος ωοτοκίας μπορεί να είναι πολύ στρεσογόνος για την θηλυκή, διότι γεννάει ''περισσότερο από το μισό του σωματικού της βάρους της'' σε αυγά. Επομένως, απαιτεί πολλή ξεκούραση και χώρο σίτισης /κάλυψης που είναι ασφαλής από τα αρπακτικά ζώα. Γι’ αυτό, όταν αναζητούν κατάλληλες περιοχές ωοτοκίας, τα θηλυκά προτιμούν εκείνες που είναι καλά κρυμμένες, απρόσιτες για τα αρπακτικά εδάφους, ή έχουν λίγα εκεί γύρω.

Η φωλιά είναι, συνήθως, μια ρηχή λακούβα<ref>Snow &name=autogenerated19 Perrins</ref> ή μια απλή κυπελοειδής κατασκευή μέσα στην βλάστηση, που μπορεί να βρίσκεται σε πολλές διαφορετικές θέσεις, όπως πάνω στο έδαφος, σε κουφάλες δένδρων,<ref>del Hoyoname=autogenerated15 et al</ref> έως 10 μ. από το έδαφος,<ref>Brown etname=autogenerated4 al</ref> κάτω από πεσμένα νεκρά ξύλα, πάνω σε μεγάλα κούτσουρα,<ref>Flint etname=autogenerated5 al</ref> κάτω από θάμνους,<ref>Brown etname=autogenerated4 al</ref> ακόμη και να είναι εγκαταλελειμμένες φωλιές άλλων ειδών (π.χ. ερωδιών η κορακοειδών).<ref>Flint etname=autogenerated5 al</ref> Οι φωλιές κατασκευάζονται από τα θηλυκά<ref>Harrison, p.name=autogenerated2 82</ref> και συνήθως βρίσκονται κοντά στο νερό,<ref>Kear< name=autogenerated11 /ref> αν και μερικές φορές μπορεί να είναι σε κάποια απόσταση από αυτό.<ref>Madge &name=autogenerated13 Burn</ref>

Το θηλυκό εναποθέτει 8-13 αυγά, διαστάσεων 57,2 Χ 41 χιλιοστών και βάρους 54 γραμμαρίων, από τα οποία ποσοστό 8% είναι κέλυφος.<ref>http://blx1.bto.org/birdfacts/results/bob1860.htm< name="autogenerated1"/ref>. Η επώαση αρχίζει μετά την εναπόθεση του τελευταίου αβγού, πραγματοποιείται μόνον από το θηλυκό και διαρκεί 27-28 ημέρες. Οι νεοσσοί (παπάκια) είναι ''φωλεόφυγοι'' (''precocial''), πλήρως ικανοί προς κολύμβηση μόλις εκκολαφθούν. Ωστόσο, από ένστικτο τείνουν να μένουν ενστικτωδώς κοντά στην μητέρα τους, όχι μόνο για ζεστασιά και προστασία, αλλά και για να μάθουν και να θυμούνται το μέρος που γεννήθηκαν, καθώς και το πώς και πού να αναζητήσουν τροφή. Όταν οι νεοσσοί ωριμάζουν σε «εφήβους» ικανούς προς πτήση, μαθαίνουν και θυμούνται τις παραδοσιακές μεταναστευτικές διαδρομές τους (εκτός αν έχουν γεννηθεί και εκτραφεί σε αιχμαλωσία). Μετά από αυτή την περίοδο, τα νεαρά άτομα και η μητέρα μπορεί να αποχωριστούν, ή να παραμείνουν μαζί μέχρι να έρθει η επόμενη εποχή αναπαραγωγής. Η πτέρωση πραγματοποιείται στις 7-8 εβδομάδες.

Οι πρασινοκέφαλες όλων των ηλικιών, κυρίως τα νεαρά άτομα, όπου και αν βρίσκονται, πέφτουν θύματα πολλών αρπακτικών, όπως από μουστελίδες, κορακοειδή, φίδια, ρακούν, οπόσουμ, ασβούς, χελώνες, μεγάλα ψάρια, αιλουροειδή και κυνοειδή, συμπεριλαμβανομένων και των εξημερωμένων.<ref>[http://www.fs.fed.us/database/feis/animals/bird/anpl/all.html Anas platyrhynchos<!-- Bot generated title -->]</ref> Οι πιο δεινοί φυσικοί θηρευτές των ενηλίκων ατόμων είναι η [[κόκκινη αλεπού]], το [[βιζόν]] στην Ευρώπη<ref>Opermanis et al. 2001</ref> και τα [[γεράκι]]α, αν και οι απώλειες που υφίστανται από αυτά τα είδη, είναι ελάχιστες μπροστά σε εκείνες που έχουν από το [[κυνήγι]].<ref>[http://www.npwrc.usgs.gov/resource/mammals/sexratio/revised.htm]{{dead link|date=June 2015}}</ref><ref>[http://animals.jrank.org/pages/539/Ducks-Geese-Swans-Anatidae-MALLARD-Anas-platyrhynchos-SPECIES-ACCOUNTS.html Geese Ducks and Swans: Anatidae - Mallard (anas Platyrhynchos): Species Accounts - Mallards, Female, Male, and Eggs - JRank Articles<!-- Bot generated title -->]</ref>

Η ενηλικίωση στις πρασινοκέφαλες πραγματοποιείται στους 14 μήνες και ο μέσος όρος ζωής τους είναι 3 χρόνια.<ref> http://blx1.bto.org/birdfacts/results/bob1860.htm<name="autogenerated1" /ref>

Ωστόσο, αυτό το στοιχείο επιφανειακής «ευημερίας», κρύβει ένα σοβαρότατο κίνδυνο, σε κάποιες περιπτώσεις. Ο άνθρωπος έχει κάνει εισαγωγή του πτηνού σε χώρες, όπου φυσιολογικά δεν απαντάται, λ.χ. στην Ωκεανία, ή στην Νότια Αφρική (βλ. και Κατάσταση πληθυσμού). Η απελευθέρωση «άγριων» ατόμων στο εκεί φυσικό περιβάλλον, δημιουργεί προβλήματα μέσω της ''διασταύρωσης με ιθαγενή'' υδρόβια πτηνά. Οι πρασινοκέφαλες είναι, γενικότερα, μη-μεταναστευτικά πτηνά που, σε συνδυασμό με το ιδιαίτερο γενετικό υλικό τους (βλ. Συστηματική ταξινομική), οδηγεί σε παραγωγή γόνιμων υβριδίων με τους ντόπιους πληθυσμούς άλλων ειδών, προκαλώντας ''γενετική μόλυνση'' (sic), κάτι που, μελλοντικά, ίσως δώσει ''πλήρη υβριδοποίηση'' και, άρα, εξαφάνιση πολλών ιθαγενών υδρόβιων πτηνών. Αλλά και η ίδια η «άγρια» πρασινοκέφαλη είναι ο πρόγονος των οικόσιτων ατόμων και το δικό της γενετικό υλικό «επιμολύνεται» με τη σειρά του από αυτούς τους εξημερωμένους πληθυσμούς.<ref>[http://web.archive.org/web/20060420042916/http://www.myfwc.com/duck/mottled/theproblem.htm The Problem – Hybridization<!-- Bot generated title -->]</ref><ref>[http://www.fws.gov/southeast/news/2002/Mallards/ EA for Control of Mallards in Florida<!-- Bot generated title -->]</ref><ref name="krugerpark1">[http://www.krugerpark.co.za/krugerpark-times-3-6-bird-threat-22588.html Kruger Park Times | Alien Bird Species Pose A Threat | Online News Publication<!-- Bot generated title -->]</ref>

Η πρασινοκέφαλη υφίσταται ''εξαιρετικά μεγάλη πίεση από το κυνήγι'' σε όλες τις χώρες όπου απαντάται, στις οποίες θηρεύεται εντατικά και, όχι μόνο για διατροφή, αλλά επίσης για «αναψυχή».<ref>Kear< name=autogenerated11 /ref><ref>Evans & Day</ref><ref>Bregnballe et al</ref><ref>Mondain-Monval et al</ref><ref>Sorrenti et al</ref><ref>Balmaki & Barati</ref> Οι απώλειες αυξάνονται από την χρήση ομοιωμάτων και «κραχτών» (ειδικές σφυρίχτρες που μιμούνται την φωνή του πτηνού). Επίσης, τα αβγά της συλλέγονταν -και ίσως συλλέγονται ακόμη- στην Ισλανδία.<ref>Gudmundsson</ref>

Το [[είδος]], παρά το ανελέητο κυνήγι, λόγω του ευρέος φάσματος κατανομής του και της ικανότητας να ακμάζει σε οικιστικές περιοχές δεν κινδυνεύει σε παγκόσμιο επίπεδο, ως εκ τούτου, χαρακτηρίζεται ως Ελαχίστης Ανησυχίας από την IUCN. <ref>[http://www.iucnredlist.org/details/22689362/0 Aegolius funereus (Boreal Owl, Tengmalm's Owl)<!-- Bot generated title -->]</ref> Ωστόσο, αυτό οφείλεται στην αντιστάθμιση που προκαλείται από τις «καλές σχέσεις» που διατηρεί με τον άνθρωπο σε κάποιες περιοχές όπου αντιμετωπίζεται ως κατοικίδιο (λ.χ. στα πάρκα, όλων των μεγάλων βορειοευρωπαϊκών και βορειοαμερικανικών πόλεων). Αυτό γίνεται εμφανές, από τις απώλειες που υφίσταται στην φύση από το κυνήγι που, μάλιστα, έχουν οδηγήσει στην γενικότερη ''καθοδική τάση'' του παγκόσμιου πληθυσμού.<ref>http: name="iucnredlist1"//www.iucnredlist.org/details/full/22680186/0</ref>

Οι πρασινοκέφαλες προκαλούν επίσης σοβαρή «γενετική μόλυνση» στην βιοποικιλότητα της Νότιας Αφρικής από την διασταύρωση με τις ιθαγενείς αγριόπαπιες. Για παράδειγμα, τα υβρίδια με την ''Anas undulata'' είναι γόνιμα και μπορεί να δώσουν ακόμη περισσότερους υβριδικούς απογόνους και, μακροπρόθεσμα μπορεί να απειληθεί η ύπαρξη της δεύτερης.<ref>http: name="krugerpark1"//www.krugerpark.co.za/krugerpark-times-3-6-bird-threat-22588.html</ref>

H πρασινοκέφαλη απαντά σε όλη την Ελλάδα ως επιδημητικό πτηνό, αλλά σε πολύ διάσπαρτους πληθυσμούς. Αντίθετα είναι κοινός χειμερινός επισκέπτης. Φωλιάζει σε όλη την ηπειρωτική χώρα, αλλά πολύ τοπικά και διάσπαρτα σε κάποια νησιά (όπως Κρήτη, Λέσβο, Λήμνο). Παλαιότερα, ήταν εξαιρετικά διαδεδομένη στην λίμνη Κάρλα, προτού αποξηρανθεί. Κατά την εαρινή και φθινοπωρινή μετανάστευση παρατηρείται σε κάποιους αριθμούς, αλλά είναι, σαφώς, λιγότερο κοινή από ότι τον χειμώνα. Λόγω της πίεσης που υφίστανται από το κυνήγι, οι πρασινοκέφαλες συνηθίζουν να «βγαίνουν» στην θάλασσα κατά τη διάρκεια της ημέρας.<ref> Handrinosname=autogenerated7 & Akriotis</ref> Το πρόβλημα επιτείνεται από την παρουσία λαθροκυνηγών μέσα σε καταφύγια άγριας ζωής, που προστατεύονται από την Συνθήκη Ramsar.<ref>[http://dasarxeio.com/2014/02/24/1928/ Εξολοθρεύουν τις πάπιες της Κερκίνης | Δασαρχείο<!-- Bot generated title -->]</ref>

Στον ελλαδικό χώρο η Πρασινοκέφαλη απαντάται με πολλές τοπικές ονομασίες: Βασιλογέρμανο, Βοσκάς, Γερμάνι, Γεσηλμπάση (Μακεδονία, Έβρος), Ερμάνι, Ζέκος (το αρσενικό), Ζήκια (και τα δύο φύλα, Λάρισα), Ισίλι (το αρσενικό, Νεοχώρι Αιτωλίας), Καθαροπάπι (Αιτωλικό) και Καθαρόπαπια, Μπιμπιφιέρα (το θηλυκό, Λακωνία), Νήσσος (Μεσολόγγι), Ντρένια (το θηλυκό, Κόρινθος), Πλατσομύτα, Πρασινιάς, Ρώσσα (Λεσίνι), Φασκάς και Χοχόλα (Κρήτη) ,<ref>Απαλοδήμος, σ. 17-8</ref>, Καναβή<ref>ΠΛ, 8:122</ref>, Πρασινιάδα<ref>[http://lougantina.blogspot.gr/2012/12/k_27.html Kυνήγι πρασινοκέφαλης συναρπαστικό Βίντεο - Lougantina-news<!-- Bot generated title -->]</ref> και Αρκοπαπίρα, Κανναούρα, Πελεζικκάς στην Κύπρο.<ref>http: name="blogspot1"//kinigicy.blogspot.gr/2011/09/anas-platyrhynchos.html</ref>