Κβαντική χημεία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Κβαντική Χημεία''' είναι ο κλάδος εκείνος της [[Θεωρητική Χημεία|Θεωρητικής Χημείας]] ο οποίος αποτελεί εφαρμογή της [[κβαντική μηχανική|κβαντικής μηχανικής]] στα προβλήματα της [[χημεία|χημείας]]. Η ποιοτική και ποσοτική περιγραφή της ηλεκτρονικής συμπεριφοράς και δραστικότητας [[άτομο|ατόμων]] και [[μόριο|μορίων]] αποτελεί παράδειγμα εφαρμογής της κβαντικής χημείας.

 

Σαρώνοντας όλες τις δυνατές θέσεις στο χώρο των πυρηνικών συντεταγμένων, δηλαδή όλες εκείνες τις δυνατές γεωμετρίες τις οποίες μπορεί να λάβει το υπό εξέταση μόριο, αποκαλύπτεται μια [[υπερεπιφάνεια δυναμικής ενέργειας]] 3Ν–6 (ή 5) διαστάσεων (Ν = αριθμός ατόμων του μορίου). Υπό την επιρροή της δυναμικής αυτής ενέργειας (δηλαδή εντός της υπερεπιφάνειας αυτής), οι πυρήνες δονούνται και περιστρέφονται (οι μεταφορικοί βαθμοί ελευθερίας έχουν απαλειφθεί λόγω αναγωγής της κινήσεως του μορίου στην κίνηση του κέντρου μάζας του). Σε ένα [[διατομικό μόριο]] η υπερεπιφάνεια ανάγεται σε [[καμπύλη δυναμικής ενέργειας]], αφού υπάρχει μία μόνο ανεξάρτητη μεταβλητή (η διαπυρηνική απόσταση). Η ''γεωμετρία ισορροπίας του μορίου'' είναι εκείνη η γεωμετρία στην οποία το μόριο αποκτά την ελαχίστη ενέργεια. Όταν δεν εμφανίζεται ελάχιστο στην επιφάνεια, σημαίνει ότι το μοριακό σύστημα είναι ''μη δέσμιο''.

 

[[Κατηγορία:Κβαντική μηχανική|Χημεια]]