Βουκοβίνα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 42:
Η Βουκοβίνα ήταν μια κλειστή στρατιωτική περιοχή (1775–1786) και στη συνέχεια η μεγαλύτερη περιοχή, Επαρχία Τσερνόβιτς (από την ομώνυμη πρωτεύουσά της) του Αυστριακού Βασιλείου Γαλικίας και Λοντομερίας (1787–1849). Στις 4 Μαρτίου 1849 η Βουκοβίνα έγινε ξεχωριστή Αυστριακή ''Kronland '' (Χώρα του Στέμματος) υπό ένα ''Landespräsident'' (όχι ''Statthalter'', όπως σε άλλες χώρες του στέμματος) και ανακηρύχτηκε ''Herzogtum Bukowina'' (ονομάστηκε δουκάτο, ως μέρος των πλήρως επίσημων κτήσεων των Αυστριακών Αυτοκρατόρων). Το 1860 συγχωνεύτηκε πάλι με τη Γαλικία αλλά ξαναέγινε ξεχωριστή επαρχία ακόμη μια φορά πάλι στις 26 Φεβρουαρίου 1861, καθεστώς που διήρκεσε μέχρι το 1918.
 
Το 1849 η Βουκοβίνα απέκτησε μια συνέλευση αντιπροσώπων, τη '' Landtag '' (δίαιτα). Οι [[Μολδαβία|Μολδαβοί]] ευγενείς αποτελούσαν παραδοσιακά την κυβερνώσα τάξη στην περιοχή αυτή. Το 1867 με την αναδιοργάνωση της Αυστριακής Αυτοκρατορίας ως [[Αυστροουγγαρία|Αυστροουγγρικής]], αποτέλεσε τμήμα των Σισλεϊθανικών ή αυστριακώνΑυστριακών εδαφών της Αυστροουγγαρίας και παρέμεινε έτσι μέχρι το 1918.
 
===Τέλη του 19ου και αρχές του 20ού αιώνα=== [[File:Chern old.jpg|thumb|Τσερνόβιτς]]
Τα ιωβηλαία που εορτάστηκαν στο Μοναστήρι Πούτνα, κοντά στον τάφο του [[Στέφανος Γ΄ ο Μέγας|Στέφαν τσελ Μάρε]], αποτέλεσαν συγκλονιστικές στιγμές για τη Ρουμανική εθνική ταυτότητα στη Βουκοβίνα. Αφού κέρδισε την ανεξαρτησία της, η Ρουμανία οραματιζόταν να ενσωματώσει αυτή την ιστορική επαρχία, που ως πυρήνας του Μολδαβικού Πριγκιπάτου, ήταν μεγάλης ιστορικής σημασίας για την ιστορία της και περιελάμβανε πολλά εξέχοντα μνημεία της τέχνης και της αρχιτεκτονικής της. Παρά την εισροή μεταναστών, που ενθαρρυνόταν υπό την Αυστριακή διοίκηση, οι Ρουμάνοι συνέχισαν να είναι η μεγαλύτερη εθνική ομάδα στην επαρχία μέχρι το 1880, οπότε οι Ρουθηνοί (Ουκρανοί) τους ξεπέρασαν αριθμητικά 5:4. Σύμφωνα με την απογραφή του 1880 υπήρχαν 239.690 Ρουθηνοί και Χούτσουλ, ή περίπου 41,5% του πληθυσμού της περιοχής, ενώ οι Ρουμάνοι ήταν δεύτεροι με 190.005 κατοίκους ή 33%, σχέση που διατηρήθηκε λίγο ή πολύ ίδια μέχρι τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]]. Ρουθηνοί είναι παλαιότερο όνομα για τους Ουκρανούς, ενώ οι Χούτσουλ είναι τοπική Ουκρανική υποομάδα.
 
Υπό την Αυστριακή διοίκηση η Βουκοβίνα διατηρήθηκε εθνολογικά μεικτή : κυρίως Ρουμανική στο νότο, Ουκρανική (συνήθως αναφερόμενη ως Ρουθηνική στην Αυτοκρατορία) στο βορρά με μικρούς αριθμούς Ούγγρων Σέκελι, [[Σλοβάκοι|Σλοβάκων]] και [[Πολωνία|Πολωνών]] χωρικών και Γερμανών, Πολωνών και Εβραίων στις πόλεις. Η απογραφή του 1910 κατέγραψε 800.198 κατοίκους, από τους οποίους Ρουθηνοί 38,88%, Ρουμάνοι 34,38%, Γερμανοί 21,24% (περιλαμβανομένων 12,86% Εβραίων), Πολωνοί 4,55%, Οϋγγροι 1,31%, Σλοβάκοι 0,08%, Σλοβένοι 0,02%, Iταλοί 0,02% και λίγοι [[Κροάτες]], [[Ρομά]], [[Σέρβοι]] και [[Τούρκοι (έθνος)|Τούρκοι]]. Οι Ρουμάνοι ήταν ακόμη παρόντες σε όλους τους οικισμούς της περιοχής αλλά ο αριθμός τους ήταν περιορισμένος στα χωριά του βορρά. Πολλοί από τους Γερμανούς της Βουκοβίνας και λίγοι Ρουμάνοι μετανάστευσαν το 19ο και τον 20ό αιώνα στη Βόρεια Αμερική.
 
== Παραπομπές ==