Πολιτικό σύστημα της Ελλάδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Αναίρεση 3 εκδόσεων
Γραμμή 1:
{{Πολιτική της Ελλάδας}}
Το '''Πολιτικό σύστημα της Ελλάδας''' είναι [[Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία]], με τον [[Πρωθυπουργός της Ελλάδας|Πρωθυπουργό]] ως αρχηγό της κυβέρνησης και πολυκομματικό σύστημα. Η νομοθετική εξουσία ανήκει στη [[Βουλή των Ελλήνων]]. Από τις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1974]] μέχρι τις [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 2015Μαΐου 2012|εκλογές του 20152012]], οπότε και καταργήθηκε εντελώςαποδυναμώθηκε ουσιαστικά ο δικοματισμός, κυριαρχούσαν δύο [[πολιτικό κόμμα|πολιτικά κόμματα]]: η [[Φιλελευθερισμός|φιλελεύθερη]]-[[Συντηρητισμός|συντηρητική]] [[Νέα Δημοκρατία]] και το [[Σοσιαλδημοκρατία|σοσιαλδημοκρατικό]] [[Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα]]. Η δικαστική εξουσία είναι ανεξάρτητη της εκτελεστικής και της νομοθετικής.
Το [[Σύνταγμα του 1975]] περιλαμβάνει εκτενείς πολιτικές ελευθερίες και ορίζει ως αρχηγό κράτους τον [[Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας|Πρόεδρο της Δημοκρατίας]] που εκλέγεται από τη Βουλή. Η δομή της ελληνικής κυβέρνησης είναι παρόμοια με αυτή πολλών δυτικών δημοκρατιών, και περιγράφεται ως συμβιβασμός μεταξύ του γαλλικού και του γερμανικού μοντέλου. Ο Πρωθυπουργός και το Υπουργικό Συμβούλιο διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στην πολιτική διαδικασία, ενώ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει κυρίως τελετουργικό ρόλο, με κάποιες (περιορισμένες) νομοθετικές και εκτελεστικές εξουσίες. Η ψήφος στην Ελλάδα είναι υποχρεωτική, αν και στην πράξη η παράλειψη της ψήφου δεν τιμωρείται.
Γραμμή 7:
Το [[Υπουργικό Συμβούλιο (Ελλάδα)|Υπουργικό Συμβούλιο]], το οποίο αποτελείται από τα μέλη της [[Κυβέρνηση της Ελλάδας|Κυβέρνησης]] περιλαμβάνει τον [[Πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας|Πρωθυπουργό]] και όλους τους Υπουργούς, οι οποίοι διορίζονται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μετά από πρόταση του Πρωθυπουργού.
 
Ο [[Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας|Πρόεδρος της ΕλλάδαςΔημοκρατίας]] εκλέγεται από τη Βουλή με πενταετή θητεία , με μέγιστο 2 θητείες. Όταν λήγει η προεδρική θητεία, η Βουλή ψηφίζει για να εκλέξει νέο Πρόεδρο. Στις πρώτες 2 ψηφοφορίες απαιτείται πλειοψηφία ⅔ (200 ψήφοι). Στην 3<sup>η</sup> και τελική ψηφοφορία απαιτούνται 3/5 των Βουλευτών (180 ψήφοι). Αν και η τρίτη ψηφοφορία αποβεί άκαρπη, η Βουλή διαλύεται και ο τελευταίος Πρόεδρος κηρύσσει βουλευτικές εκλογές εντός 30 ημερών. Η νέα Βουλή επαναλαμβάνει άμεσα την ψηφοφορία για Πρόεδρο της Δημοκρατίας και απαιτούνται 3/5 της ψήφου στην πρώτη ψηφοφορία, απόλυτη πλειοψηφία (151 Βουλευτές) στη δεύτερη και απλή πλειοψηφία στην τρίτη και τελική ψηφοφορία. Το σύστημα έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να προωθεί με συναίνεση υποψήφιους Προέδρους από τα κύρια πολιτικά κόμματα. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει τη δύναμη να κηρύξει πόλεμο, να δώσει χάρη και να υπογράψει σύμφωνα ειρήνης, συμμαχίας, και συμμετοχής σε διεθνείς οργανισμούς. Αν το ζητήσει η Κυβέρνηση, απλή κοινοβουλευτική πλειοψηφία απαιτείται για να επικυρώσει τέτοιες ενέργειες ή συμφωνίες. Σε ειδικές περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί απόλυτη πλειοψηφία ή πλειοψηφία 3/5 (π.χ. η είσοδος στην [[Ευρωπαϊκή Ένωση]] απαιτούσε πλειοψηφία 3/5). Ο Πρόεδρος έχει στη διάθεσή του επίσης κάποιες έκτακτες εξουσίες, οι οποίες πρέπει να υπογραφούν από τον αντίστοιχο Υπουργό. Η αναθεώρηση του Συντάγματος το 1986 περιόρισε τις εξουσίες του Προέδρου. Συνεπώς ο Πρόεδρος δεν μπορεί πλέον να λύσει το Κοινοβούλιο, να παύσει την Κυβέρνηση, να αναστείλει την ισχύ άρθρων του Συντάγματος ή να κηρύξει κατάσταση πολιορκίας, χωρίς την αντίστοιχη υπογραφή του Πρωθυπουργού ή του αντίστοιχου Υπουργού. Για να προκηρύξει δημοψήφισμα χρειάζεται την έγκριση της Βουλής.
 
Ο Πρωθυπουργός είναι συνήθως ο αρχηγός του κόμματος που ελέγχει την απόλυτη πλειοψηφία των Βουλευτών. Αν κανένα κόμμα δεν έχει την απόλυτη πλειοψηφία της Βουλής, ο Πρόεδρος δίνει στον αρχηγό του κόμματος με τη σχετική πλειοψηφία ''διερευνητική εντολή'', δηλαδή του δίνει εντολή να εξετάσει αν σε συνεργασία με άλλα κόμματα μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση που να μπορεί να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής. Σύμφωνα με το Σύνταγμα, ο Πρωθυπουργός διαφυλάττει την ενότητα της κυβέρνησης και κατευθύνει τις δραστηριότητες αυτής. Είναι το ισχυρότερο πρόσωπο του ελληνικού πολιτικού συστήματος και προτείνει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας το διορισμό ή την παύση των Υπουργών και των Υφυπουργών.