Η '''Έλενα Σκυλίτση-Στεφάνοβικ''' ([[1873]] - [[1959]]) ήταν Ελληνίδα ομογενής, χιώτικης καταγωγής, που υπήρξε σύζυγος του [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθερίου Βενιζέλου]].
== Βιογραφικά στοιχεία ==
Γεννήθηκε στις [[18 Σεπτεμβρίου]] [[1873]] στο [[Λονδίνο]] και ήταν κόρη του Γιάννη Σκυλίτση-Στεφάνοβικ, εμπόρου εγκατεστημένου στην [[Μεγάλη Βρετανία]], και της Βιργινίας Σεκιάρη. Από την πλευρά του πατέρα της καταγόταν από την πλούσια χιώτικη οικογένεια Σκυλίτση-Στεφάνοβικ που αποτελούσε ιδιαίτερο κλάδο της [[Οικογένεια Σκυλίτση|οικογένειας Σκυλίτση]]. Μεγάλωσε στο [[Λονδίνο]] σε εξαιρετικά εύπορο περιβάλλον. Ήταν παντρεμένη σε πρώτο γάμο με τον Αύγουστο Αργέντη και σε δεύτερο με τον [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθέριο Βενιζέλο]]. Ο γάμος με τον τελευταίο πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του [[1921]] στο Highgate του Λονδίνου.
Κατά τη διάρκεια του [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]] υποστήριξε τον [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθέριο Βενιζέλο]] στη διαμάχη του με τον βασιλιά [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|Κωνσταντίνο Α΄]] δημοσιογραφώντας και στηρίζοντας τον οικονομικά. Με τον Βενιζέλο εγκαταστάθηκε μόνιμα στην [[Ελλάδα]] στα τέλη της δεκαετίας του 1920 και για την διαμονή του κατασκεύασεανήγειρε<ref name="eie"/> το [[Οικία Ελευθερίου Βενιζέλου|αρχοντικό Βενιζέλου]] στηνστη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας στην [[Αθήνα]], στο οποίο διέμειναν την περίοδο [[1932]]-[[1935]]. Μετά τοντο θάνατο του συζύγου της πούλησε<ref name="eie">[http://www.eie.gr/archaeologia/gr/arxeio_more.aspx?id=156 αρχοντικό Βενιζέλου], από την ιστοσελίδα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών</ref>, με δική της πρωτοβουλία, το αρχοντικό στο βρετανικό κράτος, το οποίο και στεγάζειτη τηνχρησιμοποίησε για κατοικία του βρετανούεκάστοτε Βρετανού πρέσβη.
Το [[1955]] εξέδωσε τα απομνημονεύματά της με τίτλο "AÀ l’Ombrel’ombre de VenizelosVeniselos". Μετά τοντο θάνατό της ιδρύθηκε το ίδρυμαΊδρυμα Σκυλίτση με κύριο σκοπό τηντη χορήγηση υποτροφιών σε Έλληνες για σπουδές στην [[Αγγλία]], ενώ η κατοικία της στο [[Λονδίνο]] δωρήθηκε στο ελληνικό κράτος για να λειτουργεί ως κατοικία του έλληναΈλληνα πρέσβη. Με δική της πρωτοβουλία ανέλαβε<ref name="elena">[http://www.hospital-elena.gr/istoria/ Ιστορικό Νοσοκομείου], από την ιστοσελίδα του Νοσοκομείου - Μαιευτηρίου Έλενα Βενιζέλου</ref> το κόστος κατασκευής πρότυπου μαιευτηρίου, στηνστη μνήμη<ref name="elena"/> της φίλης της Μαρίκας Ηλιάδη, γνωστό ως "Μαιευτήριο Έλενας Βενιζέλου", το οποίο βρίσκεται στην [[Αθήνα]]. Πραγματοποίησε σημαντικές δωρεές στην [[Αθήνα]], το [[Λονδίνο]], την [[Χίο]] και τα [[Χανιά]]. Συγεκριμένα συμμετείχε στην ανέγερση του Ερυθρού Σταυρού στο [[Παρίσι]], δώρισε οικόπεδο σε γηροκομείο στο [[Λονδίνο]], κατασκεύασε το βενιζέλοΒενιζέλειο ωδείοΩδείο και στάδιοΣτάδιο στα [[Χανιά]] καθώς και το Σκυλίτσειο Νοσοκομείο Χίου.
Απεβίωσε στις [[7 Σεπτεμβρίου]] [[1959]] στο [[Παρίσι]].
