Via Negativa: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ σήμανση για έλλειψη πηγών |
μ προσδιορισμός του αντιθέτου -αναγωγή στις εκκλησίες |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|22|05|2015}}
Οι όροι '''Via Negativa''' (''βία νεγκατίβα'', [[Λατινική γλώσσα|λατινική]] έκφραση που σημαίνει "αρνητική οδός"), '''αρνητική θεολογία''' ή '''αποφατική θεολογία''' περιγράφουν τη θρησκευτική αντίληψη ή θεολογική άποψη που επιχειρεί να περιγράψει τον [[Θεός|Θεό]] μέσω της [[Άρνηση|άρνησης]], να αναφερθεί στον Θεό χρησιμοποιώντας αποκλειστικά όρους που περιγράφουν το τι δεν θα μπορούσε να λεχθεί για τον Θεό. Το αντίθετο της αποφατικής θεολογίας είναι η καταφατική. Να σημειωθεί ότι ο όρος αρνητική θεολογία δεν συνηθίζεται στην ανατολή. Αντίθετα χρησιμοποιείται περισσότερο ο όρος αποφατική θεολογία
Γίνεται, δηλαδή, η απόπειρα να αποκτηθεί και να εκφραστεί γνώση για τον Θεό μέσω της περιγραφής του τι ''δεν'' είναι ο Θεός (''απόφαση''), παρά μέσω της περιγραφής του τι ''είναι'' ο Θεός. Η αποφατική παράδοση συνήθως ευθυγραμμίζεται με την προσέγγιση του [[Μυστικισμός|μυστικισμού]], ο οποίος επικεντρώνεται στην αυθόρμητη ή την καλλιεργούμενη ατομική εμπειρία της θεϊκής πραγματικότητας πέρα από την σφαίρα της συνηθισμένης αντίληψης, μιας εμπειρίας που συχνά δεν μεταδίδεται μέσα από τις δομές των παραδοσιακών οργανωμένων [[Θρησκεία|θρησκειών]].
Η αποφατική θεολογία είναι ο βασικός τρόπος θεολόγησης της ανατολικής ορθοδόξου εκκλησίας. όχι βέβαια σαν άρνηση, αλλά σαν αδυναμία περιγραφής Του. Έτσι ο Θεός παρουσιάζεται ως α-θάνατος, α-χρονος, α-τελεύτητος κλπ δηλ. δεν σχετίζεται με το θάνατο, το χρόνο, το τέλος κ.ο.κ. Αντιθέτως η δυτικές εκκλησίες χρησιμοποιούν περισσότερο την καταφατική θεολογία ορίζοντας το Θεό στον υπερθετικό βαθμό γνωστών ιδιοτήτων π.χ. σοφός, δυνατός (άνθρωπος) πάν-σοφος, παντο-δύναμος (Θεός). Αυτός είναι και ο λόγος που στις δυτικές εκκλησίες είναι αρχή η επιστημονική μόρφωση του κλήρου, ενώ στην ανατολική υπάρχουν και ολιγογράμματοι ιερείς. Έτσι στη Δύση η επιστημονική μόρφωση οδηγεί στην αποκάλυψη χαρακτηριστικών του Θεού, ενώ στην Ανατολή υπάρχει εντονότερος ο ασκητισμός ο οποίος "μαθαίνει" το Θεό όχι από την παρατήρηση, αλλά από την εμπειρία.
| |||