Πατριάρχης Ταράσιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννήθηκε γύρω στο [[730]]<ref>Beck, H.-G., Kirche und theologische Literatur im byzantinischen Reich (München 1959), σελ. 489</ref> στην [[Κωνσταντινούπολη]]. Ο πατέρας του, ονόματι Γεώργιος, ήταν [[πατρίκιος]] και [[έπαρχος της Κωνσταντινούπολης]]. Και ο ίδιος ο Ταράσιος αναδείχθηκε [[ύπατος]] και [[πρωτασηκρήτις]]. (επικεφαλής του ανώτατου αυτοκρατορικού δικαστηρίου<ref name=Runc82>{{cite book

Επελέγη από την [[Ειρήνη η Αθηναία|αυτοκράτειρα Ειρήνη]] να γίνει Πατριάρχης, ενώ ήταν ακόμη λαϊκός. Χειροτονήθηκε τα Χριστούγεννα του [[784]]. Το γεγονός ότι από λαϊκός έγινε κατευθείαν Πατριάρχης, λαμβάνοντας και τους τρεις βαθμούς της ιεροσύνης, προκάλεσε τη χλιαρή διαμαρτυρία του [[Πάπας Αδριανός Α΄|Πάπα Αδριανού Α΄]], αλλά και έκπληξη στους συγχρόνους του. Στη «Χρονογραφία» του [[Θεοφάνης Ομολογητής|Θεοφάνους του Ομολογητού]] αναφέρεται ο ενθρονιστήριος λόγος του Ταρασίου, από τον οποίο συνάγεται ότι δεν αποδέχτηκε εξαρχής το αξίωμα<ref>de Boor, C. (επιμ.), Theophanis Chronographia (Lipsiae 1883), σελ. 458-460</ref>, ισχυριζόμενος ότι δεν θέλει να είναι επικεφαλής μιας Εκκλησίας που είναι σε σχίσμα με τις υπόλοιπες χριστιανικές εκκλησίες<ref name=Runc82/>. Κατέστησε σαφή την πρόθεσή του να εγκαταλείψει την [[Εικονομαχία]], εξελέγη ομόθυμα από τη Σύνοδο<ref name=Runc82/> και χειροτονήθηκε τα Χριστούγεννα του [[784]]. Το γεγονός ότι από λαϊκός έγινε κατευθείαν Πατριάρχης, λαμβάνοντας και τους τρεις βαθμούς της ιεροσύνης, προκάλεσε τη χλιαρή διαμαρτυρία του [[Πάπας Αδριανός Α΄|Πάπα Αδριανού Α΄]] και μερικών μοναχών<ref name=Runc83>{{cite book

Στα 22 χρόνια της μακράς Πατριαρχίας του πήρε σαφή θέση υπέρ της προσκύνησης των εικόνων, προς την οποία επηρέασε και τους Αυτοκράτορες. Το έτος [[787]] διηύθυνε τις εργασίες της Ζ' Οικουμενικής Συνόδου, πουη οποία αναστήλωσε τις εικόνες και όρισε ότι όποιος καταστρέφει εικόνες ή προσπαθεί να παρεμποδίσει την προσκύνησή τους, αφορίζεται<ref>{{cite book
|author = Steven Runciman
|title = Η Βυζαντινή Θεοκρατία
|publisher = Εκδόσεις Δόμος
|url =
|year = 2005
|pages = 84
|isbn = 9607217225
}}</ref>. Μετά την αναστήλωσή τους, ήρθε σε ρήξη με ζηλωτές μοναχούς, οι οποίοι θεώρησαν ανεπαρκές μέτρο το επιτίμιο ακοινωνησίας ενός έτους, το οποίο ο Ταράσιος επέβαλε στους εικονομάχους επισκόπους. Μάλιστα, μεταξύ των κορυφαίων ζηλωτών, συγκαταλεγόταν και ο ανιψιός του Ταρασίου, [[Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης|Θεόδωρος]], ηγούμενος της [[Μονή Στουδίου|Μονής Στουδίου]].

Το [[795]] ξέσπασε νέα σύγκρουσή του με τους μοναστικούς κύκλους, με αφορμή αυτή τη φορά το δεύτερο γάμο του νεαρού αυτοκράτορα [[Κωνσταντίνος ΣΤ'|Κωνσταντίνου ΣΤ']]. Ο Κωνσταντίνος αποφάσισε να παντρευτεί για δεύτερη φορά, καθώς η πρώτη του σύζυγος ήταν επιλογή της μητέρας του, [[Ειρήνη η Αθηναία|Ειρήνης]]. Ο Ταράσιος δεν τέλεσε μεν τον γάμο, αλλά και δεν αφόρισε τον ιερέα που τον τέλεσε<ref name=Runc86>{{cite book
|author = Steven Runciman
|title = Η Βυζαντινή Θεοκρατία
|publisher = Εκδόσεις Δόμος
|url =
|year = 2005
|pages = 86
|isbn = 9607217225
}}</ref>. Ο Πλάτων, ηγούμενος της μονής Σακκουδίωνος, και ο Θεόδωρος Στουδίτης κατηγόρησαν τον Πατριάρχηκατηγόρησαν Ταράσιο, ο οποίοςγια κράτησετην διαλλακτική αυτή στάση του ως προς το γάμο αυτό, γιαχαρακτηρίζοντάς την ως αποδοχή μοιχείας. Ο αυτοκράτορας εξόρισε και τους δύο στη [[Θεσσαλονίκη]]. Η έριδα, γνωστή ως «περί μοιχείας σχίσμα<ref name=Runc86/>» έληξε το [[797]], όταν η Ειρήνη ανέλαβε ξανά την εξουσία, αφού τύφλωσε τον γιο της Κωνσταντίνο ΣΤ΄. Έτσι, ο Πλάτων και ο Θεόδωρος επέστρεψαν από την εξορία και ο Ταράσιος έστειλε επιστολή στον Πλάτωνα, καλώντας τον σε ενότητα.

Πέθανε ειρηνικά στις [[25 Φεβρουαρίου]] του [[806]], ταλαιπωρημένος από ασθένεια που του αφαίρεσε την ομιλία. Η σορός του μεταφέρθηκε και ετάφη στη Μονή των Αγίων Πάντων, στην ευρωπαϊκή πλευρά του [[Βόσπορος|Βοσπόρου]], την οποία είχε ιδρύσει ο ίδιος. Ανακηρύχθηκε άγιος και η μνήμη του τιμάται από την [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] στις [[25 Φεβρουαρίου]]. Από τα έργα του σώζονται έξι επιστολές και μία ομιλία για τη γιορτή των Εισοδίων. Το βίο του έγραψε ο διάκονος [[Ιγνάτιος ο Διάκονος|Ιγνάτιος]]<ref>''Ιγνατίου μοναχού μερική εξήγησις εις τον βίον του εν αγίοις πατρός ημών Tαρασίου αρχιεπισκόπου γεγονότος της θεοφυλάκτου Κωνσταντινουπόλεως'' [http://195.251.197.63/ipac20/ipac.jsp?session=1245001U9IB94.123669&profile=clib--1&uri=link=3100006~!795772~!3100001~!3100002&aspect=subtab13&menu=search&ri=1&source=~!uoi_library&term=%CE%99%CE%B3%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%BF%CF%85+%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%87%CE%BF%CF%8D+%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE+%CE%B5%CE%BE%CE%AE%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B9%CF%82+%CE%B5%CE%B9%CF%82+%CF%84%CE%BF%CE%BD+%CE%B2%CE%AF%CE%BF%CE%BD+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%B5%CE%BD+%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CE%B9%CF%82+%CF%80%CE%B1%CF%84%CF%81%CF%8C%CF%82+%CE%B7%CE%BC%CF%8E%CE%BD+%CE%A4%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BF%CF%85+%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B9%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%BA%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85+%CE%B3%CE%B5%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CF%84%CE%BF%CF%82+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%AC%CE%BA%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%85%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CF%89%CF%82.&index=ALTITLE Ιγνατίου μοναχού μερική εξήγησις] εις τον βίον του εν αγίοις πατρός ημών Tαρασίου αρχιεπισκόπου γεγονότος της θεοφυλάκτου Κωνσταντινουπόλεως''</ref>.