Κασσίτερος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vchorozopoulos (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 72:
Οι ενώσεις κασσίτερου (ΙΙ) ονομάζονταν παλιότερα κασσιτερώδεις ενώσεις και οι ενώσεις κασσίτερου (IV) ονομάζονταν κασσιτερικές. Για παράδειγμα, ο [[διχλωριούχος κασσίτερος]] (SnCl<sub>2</sub>) μπορεί να αναφέρεται ως «κασσιτερώδες χλώριδιο». Τα άλατα Sn(II) είναι αρκετά ισχυρά [[οξειδοαναγωγή|αναγωγικά]] μέσα και έχουν [[Ετεροπολικός δεσμός|ετεροπολικό]] χαρακτήρα.
 
Στις ενώσεις του κασσίτερου (IV) υπάγεται ο κασσιτερίτης, το διοξείδιο του κασσίτερου (SnClSnO<sub>2</sub>), το οποίο είναι η (κύρια ορυκτή) πηγή του κασσίτερου, και ο [[τετραχλωροκασσίτερος]] (SnCl<sub>4</sub>), ο οποίος είναι [[υγρό]] που πήζει στους -33°C, γεγονός που δείχνει ότι πρόκειται για [[ομοιοπολικός δεσμός|μοριακή ένωση]]. Επίσης, είναι ήπια οξειδωτικά μέσα.
 
== Ο Κασσίτερος στον οργανισμό - Τοξικότητα - Προφυλάξεις ==