Χωροχρόνος Μινκόβσκι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το 1905 (δημοσιεύτηκε το 1906) αναφέρθηκε από τον [[Ανρί Πουανκαρέ]] ότι, θεωρώντας τον χρόνο ως το φανταστικό μέρος μιας τέταρτης [[χωροχρόνος|χωροχρονικής]] συντεταγμένης √{{overline|−1}}&nbsp;''[[ταχύτητα του φωτός|c]][[χρόνος|t]]'', ένας [[Μετασχηματισμοί Λόρεντζ|μετασχηματισμός Λόρεντζ]] μπορεί να θεωρηθεί ως μια στροφή των συντεταγμένων στον τετραδιάστατο [[Ευκλείδιος χώρος|Ευκλείδιο χώρο]] με τρεις [[Πραγματικός_αριθμόςΠραγματικός αριθμός|πραγματικές]] συντεταγμένες, που αναπαριστούν τον χώρο και μια [[φανταστικός χρόνος|φανταστική συντεταγμένη]], που παριστά τον χρόνο ως την τέταρτη συντεταγμένη. Επειδή έτσι ο χώρος είναι [[ψευδο-Ευκλείδιος χώρος]], η στροφή παριστά μια [[Μετασχηματισμοί Λόρεντζ#υπερβολική στροφή|υπερβολική στροφή]]. Ο Πουανκαρέ δεν έδωσε ακριβώς αυτή την ερμηνεία και σκοπός του ήταν να εξηγήσει τους μετασχηματισμούς του Λόρεντζ σε όρους της Ευκλείδιας στροφής.<ref>*{{Citation

*Wikisource translation: [[s:The Fundamental Equations for Electromagnetic Processes in Moving Bodies|The Fundamental Equations for Electromagnetic Processes in Moving Bodies]].</ref> που την χρησιμοποίησε για να επαναδιατυπώσει τις [[Εξισώσεις_ΜάξγουελΕξισώσεις Μάξγουελ|εξισώσεις του Maxwell]] στις τέσσερις διαστάσεις, δείχνοντας άμεσα το αναλλοίωτο ως προς τους μετασχηματισμούς Λόρεντζ. Επαναδιατύπωσε ακόμα στις τέσσερις διαστάσεις την, ακόμα πρόσφατης τότε, ειδική θεωρία της σχετικότητας του [[Άλμπερτ Αϊνστάιν]]. Από αυτό συμπέρανε ότι ο χρόνος και χώρος πρέπει να έχουν ισάξια μεταχείριση και έτσι προέκυψε η έννοια των γεγονότων που λαμβάνουν μέρος σε ένα ενοποιημένο τετραδιάστατο χωροχρονικό συνεχές.