Παναγιώτης Κρεββαττάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
→‎Βιογραφία: Μικρές προσθήκες
Γραμμή 4:
 
Δάσκαλός του ήταν ο ιεροκήρυκας Μάξιμος. Πήγε για σπουδές στην Ιταλία, αλλά αναγκάστηκε να τις διακόψει και να επιστρέψει, όταν πέθανε ο πατέρας του. Μυήθηκε στην [[Φιλική Εταιρεία]] από τον [[Χριστόφορος Κορνήλιος|Χριστόφορο Κορνήλιο]] το [[1818]].
Ήταν δραστήριοςμεταξύ αλλάτων προεστών που περί τα τέλη Φεβρουαρίου του 1821 προκλήθηκαν στην Τρίπολη από τον καϊμακάμη (αναπληρωτή του Χουρσίτ) για να κρατηθούν ως όμηροι. Ο ίδιος (που μόλις είχε επιστρέψει από την Ιταλία) απέφυγε να μεταβεί στην Τρίπολη προφασιζόμενος ασθένεια και με την εγγύηση του προκρίτου της Τρίπολης Κουγιά με τον οποίο είχε συγγένεια. Στη συνέχεια πρωτοστάτησε στην επανάσταση στην Πελοπόννησο. Ήταν δραστήριος και ηρωικός μαχητής. Πήρε μέρος στην [[Άλωση της Τριπολιτσάς]] και φάνηκε ιδιαίτερα χρήσιμος, χρησιμότερος όμως φάνηκε στον αγώνα εναντίον του [[Δράμαλης|Δράμαλη]], όταν τον χτύπησε ο Κολοκοτρώνης στο Νταούλι. Την παραμονή της μάχης, ο Κρεββαττάς, μπρος στο ενδεχόμενο του θανάτου, ζήτησε από το Κολοκοτρώνη να τον εξομολογήσει και έκανε και την διαθήκη του υποσχόμενος δαπάνη ενός εκατομμυρίου γροσίων για τις ανάγκες του αγώνα. Επέζησε όμως της μάχης και αργότερα έγινε γερουσιαστής της Πελοποννήσου.
 
Ήταν δραστήριος αλλά και ηρωικός μαχητής. Πήρε μέρος στην [[Άλωση της Τριπολιτσάς]] και φάνηκε χρήσιμος, χρησιμότερος όμως φάνηκε στον αγώνα εναντίον του [[Δράμαλης|Δράμαλη]], όταν τον χτύπησε ο Κολοκοτρώνης στο Νταούλι. Την παραμονή της μάχης, ο Κρεββαττάς μπρος στο ενδεχόμενο του θανάτου ζήτησε από το Κολοκοτρώνη να τον εξομολογήσει και έκανε και την διαθήκη του υποσχόμενος δαπάνη ενός εκατομμυρίου γροσίων για τις ανάγκες του αγώνα. Επέζησε όμως της μάχης και αργότερα έγινε γερουσιαστής της Πελοποννήσου.
 
Πέθανε σε ενέδρα όταν μια σφαίρα τον σκότωσε, ενώ αυτός έφιππος ήθελε να διασχίσει τον ποταμό [[Ευρώτας ποταμός|Ευρώτα]]. Λένε ότι δολοφονήθηκε από τους αδελφούς Γιατρακαίους για να πάρουν αυτοί την αποκλειστική δύναμη της επαρχίας.