Νουβέλα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Επεξεργασία από εφαρμογή κινητού |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Επεξεργασία από εφαρμογή κινητού |
||
Γραμμή 3:
Ο διεθνής αυτός όρος (novella) προέρχεται από το [[Λατινικά|λατινικό]] επίθετο novus (=νέος) και φέρεται να χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τον [[Βοκάκιος|Βοκάκιο]] για τις ιστορίες του Δεκαημέρου του (Decameron),<ref> Εγκυκλοπαίδεια Δομή, σ. 149,τόμ. 21 ISBN 960-8177-71-5</ref>
Αρχαιότατη και πολύ πλούσια είναι η ανατολική νουβέλα, ιδιαίτερα εκείνη που αναπτύχθηκε στον ινδικό χώρο. Έτσι, για παράδειγμα, η περίφημη συλλογή ''Καλίλα'' και ''Ντμίνα''<ref>Σάλε Σάντε Τζαλάντ, Οι μύθοι του Καλίλα και του Ντμίνα ISBN 960-14-1146-1</ref> προήλθε σχεδόν ολοκληρωτικά από την [[Παντσατάντρα]] (pantca-tantra= πέντε βιβλία), ενώ η αραβική νουβέλα αντπροσωπεύεται από το έργο ''
Αντίστοιχα στην [[Ελλάδα]], νουβέλες έχουν χαρακτηριστεί "Τα ρόδινα ακρογιάλια" του [[Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης|Α. Παπαδιαμάντη]], "Ο Ζητιάνος" του [[Ανδρέας Καρκαβίτσας|Α. Καρκαβίτσα]], "Ο Κατάδικος" του Κ. Θεοτόκη, "Η Ιστορία ενός αιχμαλώτου" του [[Στρατής Δούκας|Στρατή Δούκα]] καθώς και κάποια ακόμα έργα των Ζαμπελίου, Καλλιγά, Βιζυηνού, Δροσίνη, Κονδυλάκη, Νιρβάνα, Πικρού, Παρορίτη, Κοκκίνου και Χατζοπούλου καίτοι χαρακτηρίστηκαν άλλα ως διηγήματα και άλλα ως μυθιστορήματα που όμως παρουσιάζουν την ηθογραφική διαφορά.
|