Ματθίλδη της Κανόσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ σήμανση για έλλειψη πηγών
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5:
'''Μεγάλη Κόμισα Ματθίλδη της Κανόσα''' ή '''Γκράνκοντέσα Ματίλντε ντι Κανόσα''' ή '''Ματίλντε της Τούσια''' ([[Ιταλικά|Ιταλ.]] ''Grancontessa Matilde di Canossa'' ή ''Mathilde'' ή ''Matilde di Tuscia'', [[Γερμανικά|Γερμ.]] ''Mathildens von Tuszien'' [[Λατινικά]] ''Mathildis'') (πιθανότατα [[Μάντοβα]] [[Μάρτιος]] [[1046]] – [[Μποντένο ντι Ρονκόρε]] [[24 Ιουλίου]] [[1115]]). Υπήρξε μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του Μέσου Μεσαίωνα, όχι μόνο της [[Ιταλία]]ς αλλά και όλης της [[Ευρώπη]]ς, καθώς διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο σε μία δύσκολη περίοδο της ευρωπαϊκής ιστορίας.
 
Φεουδάρχης, [[Κόμισσα]], [[Δούκισσα]], [[Μαρκησία]] και [[Βασίλισσα]], εστεμμένη από τον ίδιο τον [[Αυτοκράτορας|Αυτοκράτορα]], ήταν η πρώτη ισχυρή γυναίκα του [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]]. Έφτασε να κατέχει το μεγαλύτερο μέρος των Ιταλικών εδαφών βόρεια του [[ΚράτοςΠαπικά της εκκλησίαςΚράτη|κράτουςKράτους της εκκλησίαςEκκλησίας]] που περιελάμβαναν τις σημερινές [[Λομβαρδία]], [[Εμίλια-Ρομάνια]], [[Τοσκάνη]] και μεγάλο μέρος της [[Ούμπρια]] και με κέντρο την [[Κανόσα]]. Θα είναι πρωταγωνίστρια κατά την διαμάχη μεταξύ του Πάπα και του Αυτοκράτορα.
 
==Τα πρώτα χρόνια==
Γραμμή 12:
Κόρη του Μπονιφάτσιο Γ' (''Bonifacio III''), Μαρκήσιου της Τούσια, απόγονου της ισχυρής φεουδαρχικής οικογένειας των [[Οίκος Κανόσα|Κανόσα]], και της δεύτερης γυναίκας του, [[Βεατρίκη της Λοθαριγγίας]] (''Beatrice di Lotaringia'') που είχε συγγένεια με τους μεγαλύτερους οίκους ευγενών της Ευρώπης. Ήταν το τρίτο παιδί της οικογένειας μετά τον αδελφό της Φεντερίκο, νόμιμο κληρονόμο του Μπονιφάτσιο και την αδερφή της Βεατρίκης. Η οικογένεια της μητέρας της ήταν ανώτερη από εκείνη του πατέρα της επιτρέποντας της να αποφασίζει εκείνη για την ανατροφή των παιδιών, είναι πιθανό ακόμα και τα ονόματα τους να τα επέλεξε εκείνη, γεγονός σπάνιο για εκείνη την εποχή. Η Ματθίλδη μεγαλώνει στο [[κάστρο της Κανόσα]] μαθαίνοντας [[Γαλλικά]] και [[Γερμανικά]]. Σε ηλικία 6 ετών θα ζήσει το πρώτο τραγικό γεγονός της ζωής της. Στις [[6 Μαΐου]] του [[1052]] ο πατέρας της θα τραυματιστεί θανάσιμα σε μία ενέδρα κατά την διάρκεια μίας εξόρμησης κυνηγιού και θα πεθάνει το επόμενο βράδυ. Μόλις η Ματθίλδη θα αποκτήσει αρκετές δυνάμεις θα εκπαιδευτεί στην τέχνη των όπλων και του πολέμου, στα δεκαέξι της θα ηγηθεί, για πρώτη φορά, σε μάχη την οποία και θα κερδίσει.
 
Η μητέρα της, αδυνατώντας να κυβερνήσει μόνη της έχοντας τρία μικρά παιδιά, θα αναζητήσει υποστήριξη από τον [[Πάπας Λέων Θ'Θ΄|Πάπα Λέων Θ']] και τον Αυτοκράτορα [[Ερρίκος Γ' της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Ερρίκο Γ']]. Το [[1053]], σχεδόν ταυτόχρονα, θα πεθάνουν τα δύο μεγαλύτερα αδέρφια της Ματθίλδης κάτω από ύποπτες συνθήκες. Με τον θάνατο του Πάπα Λέων Θ', το [[1054]], που ήταν και ο μεγαλύτερος προστάτης της Βεατρίκη, ο Αυτοκράτορας μεταφέρει μητέρα και κόρη στην [[Γερμανία]] και κατάσχει όλες τους τις ιδιοκτησίες. Με τον θάνατο του Αυτοκράτορα, στις [[5 Οκτωβρίου]] του [[1056]], οι δύο γυναίκες θα μπορέσουν να επιστρέψουν στην [[Ιταλία]] και να ξαναπάρουν τα εδάφη τους. Με την επιστροφή τους στην Ιταλία κατάφεραν να μπουν υπό την προστασία του [[Γοδεφρείδος Γ΄, Δούκας της Κάτω Λoραίνης|Γοδεφρείδου Γ΄ του γενειοφόρου]] που ήταν ξάδερφος του Πάπα Λέοντα Θ'.
 
Ο Γοδεφρείδος θα παντρευτεί την Βεατρίκη και η Ματθίλδη θα αρραβωνιαστεί τον γιό του [[ΓοδεφρείδοΓοδεφρείδος Δ', ΔούκαΔούκας της Κάτω Λωρραίνης|Γοδεφρείδο τον καμπούρη]]. Σε εκείνη την περίσταση ο Γοδεφρείδος Γ΄ αναλαμβάνει το ''Paparum Ducatus'', δηλαδή την υποχρέωση και τιμή της προστασίας των Παπών που ήχε η οικογένεια Κανόσα, γεγονός που επιβεβαίωνε ότι ο οίκος ήταν ο σημαντικότερος όλης της Ευρώπης εκείνη την εποχή. Ο γάμος της Βεατρίκης δεν άρεσε, όμως, στον νέο Αυτοκράτορα [[Ερρίκος Δ'Δ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίαςΑυτοκρατορία|Ερρίκο Δ΄]], γιατί ο Γοδεφρείδος είχε προσπαθήσει να στεφθεί Αυτοκράτορας μετά τον θάνατο του Ερρίκου Γ'. Ο Αυτοκράτορας προσπάθησε με κάθε τρόπο να βάλει εμπόδια στον γάμο οδηγώντας τελικά σε φυγή τον Γοδεφρείδο που επέστρεψε στην [[Λοθαριγγία]]. Από εκείνα τα γεγονότα και για μία δεκαετία η Ματθίλδη δεν αναφέρεται σχεδόν καθόλου στα έγγραφα που έχουν φτάσει μέχρι τις μέρες μας, πιθανόν γιατί βρισκότανε στην Λοθαριγγία μαζί με τον πατριό της. Η μητέρα της είχε επιστρέψει στην Ιταλία για να διαχειριστεί τα εδάφη τους και συμμετείχε σε σημαντικά γεγονότα. Το [[1057]] θα πεθάνει ο [[Πάπας Βίκτωρ Β'Β΄]] ενώ ήταν φιλοξενούμενος των Κανόσα. Θα τον διαδεχτεί ο [[Πάπας Στέφανος Θ'Θ΄]], που ήταν συγγενής του Γοδεφρείδο, ο οποίος την ίδια χρονιά θα καθιερώσει το [[Κονκλάβιο]] των [[Καρδινάλιος|Καρδιναλίων]] για την εκλογή του Πάπα, που ισχύει μέχρι σήμερα, για να απομακρύνει την εκκλησία από τον έλεγχο του Αυτοκράτορα. Το [[1061]] θα πεθάνει ο [[ΠάπαςΑντιπάπας Βενέδικτος Ι'Ι΄]] ενώ βρισκότανε στην αυλή των Κανόσα. Θα τον διαδεχτούν δύο Πάπες, ένας είναι ο υποψήφιος των Κανόσα και θα εκλεγεί από το Κονκλάβιο με το όνομα [[Πάπας Αλέξανδρος Β'Β΄]], ενώ ο δεύτερος θα χριστεί από τον Αυτοκράτορα, με το όνομα [[Πάπας Ονώριος Β']], σε μία προσπάθεια να επανακτήσει τον έλεγχο της εκκλησίας. Για κάποιο διάστημα θα βασιλέψουν οι δύο Πάπες ταυτόχρονα, για να λυθεί το πρόβλημα θα καλέσουν ένα νέο Κονκλάβιο, μέσα στα εδάφη των Κανόσα, συγκεκριμένα στην [[Μάντοβα]], στο οποίο ο Ονώριος Β΄ δεν θα παραβρεθεί φοβούμενος για την ζωή του. Τελικά ο Αλέξανδρος Β΄ θα ανακηρυχθεί μοναδικός Πάπας.
 
==Ο γάμος της Ματθίλδης==
Γραμμή 20:
Στις [[24 Δεκεμβρίου]] του [[1069]] θα πεθάνει ο πατριός της Ματθίλδης στη [[Βερντέν]]. Λίγο νωρίτερα η Ματθίλδη είχε παντρευτεί τον Γοδεφρείδο Δ΄, ετεροθαλή αδελφό της, όπως είχε συμφωνηθεί στο προγαμιαίο συμβόλαιο της μητέρας της Βεατρίκης με τον πατριό της Γοδεφρείδο. Μετά τον γάμο και την κηδεία η Βεατρίκη θα επιστρέψει κατευθείαν στην Ιταλία. Αντιθέτως η Ματθίλδη θα παραμείνει στο [[Βερντέν]] περνώντας μία περίοδο οικογενειακής ζωής. Σε αυτό το διάστημα θα μείνει έγκυος και στις αρχές του [[1071]] θα γεννήσει μία κόρη, ενώ θα βρίσκεται μαζί με τον σύζυγο της στο [[Βέλγιο]], που θα ονομάσει Βεατρίκη προς τιμή της μητέρας της. Όμως στις [[29 Ιανουαρίου]] του 1071 η κόρη της θα πεθάνει. Το επόμενο διάστημα θα είναι πολύ δύσκολο για την Ματθίλδη. Από την μια μεριά οι συνέπειες της δύσκολης γέννας που είχε και που εκείνη την εποχή συνήθως προκαλούσε τον θάνατο της μητέρας, από την άλλη η δυσκολία της να προσαρμοστεί στην αυλή της Λοθαριγγίας σε συνδυασμό με το εχθρικό περιβάλλον που υπήρχε εκεί γιατί οι ευγενείς την θεωρούσαν υπεύθυνη για την έλλειψη ενός αρσενικού διαδόχου του Δούκα, ο μόνος σκοπός και υποχρέωση για κάθε σύζυγο εκείνη την εποχή. Έτσι με την πρώτη ευκαιρία θα φύγει και θα επιστρέψει στην μητέρα της, μαζί με την οποία θα εμφανιστεί στις [[19 Ιανουαρίου]] του [[1072]] στην Μάντοβα.
 
Το επόμενο διάστημα οι δύο γυναίκες θα εμφανίζονται μαζί μέχρι το [[1073]] οπότε και θα αρχίσουν να ενεργούν ξεχωριστά. Αργότερα, την ίδια χρονιά, θα έρθει στην Ιταλία και ο Γοδεφρείδος Δ΄, προσπαθώντας να σώσει τον γάμο του. Το όνομα του εμφανίζεται σε κάποια έγγραφα, εκείνης της περιόδου, που μαζί με την Ματθίλδη εκπλήρωναν τα καθήκοντα του δικαστή για κάποιες διαμάχες κυρίως για περιουσιακά θέματα. Εν τω μεταξύ στις [[22 Απριλίου]] είχε εκλεγεί ο [[Πάπας Γρηγόριος Ζ'Ζ΄]]. Ο Γοδεφρείδος τον είχε συγχαρεί και εκείνος απαντώντας του στις [[6 Μαΐου]] του ζητούσε στρατιωτική βοήθεια. Μια αντίστοιχη επιστολή έστειλε ο Πάπας και στην Ματθίλδη και την μητέρα της, στην οποία αναφερότανε και στο πρόβλημα του ορισμού των νέων Επισκόπων καθώς και για την συμφιλίωση με τον Αυτοκράτορα Ερρίκο Δ'. για όλες αυτές τις υποθέσεις ζητούσε την βοήθεια των δύο γυναικών που ήταν υποστηρίκτριες της αντιμεταρρύθμισης όπως και ο Πάπας.
 
Εν τω μεταξύ εκκρεμούσε η πολύ σημαντική υπόθεση για την εποχή του γάμου της Ματθίλδης που δεν πήγαινε καλά. Ο Γοδεφρείδος είχε ζητήσει την επέμβαση του Πάπα από το πρώτο κιόλας γράμμα που του είχε στείλει. Ο Πάπας παρενέβη και μάλιστα με μία επιστολή στις [[3 Ιανουαρίου]] του [[1074]] την καλούσε στην [[Ρώμη]], πιθανότατα για να συζητήσει το θέμα απευθείας μαζί της. Παρ’ όλες αυτές τις προσπάθειες η Ματθίλδη παρέμενε αρνητική και σταθερή στις θέσεις της. Στις επόμενες επιστολές ο Πάπας Γρηγόριος Ζ' ζητάει την βοήθεια των δύο γυναικών να ενεργήσουν ως ειρηνοποιοί με τους [[Επίσκοπος|επισκόπους]], που βρίσκονταν στις κτήσεις τους, στην διαμάχη της μεταρρύθμισης. Όμως η πολιτική συμφιλίωσης του Πάπα με τους επισκόπους της [[Λομβαρδία]]ς απογοήτευσε τις δύο γυναίκες οι οποίες κράτησαν αιχμαλώτους τον επίσκοπο της [[Πιατσέντσα]] και εκείνο του [[Στρασβούργο]]υ και τους ελευθέρωσαν μόνο μετά από παρέμβαση του Πάπα. Στις [[27 Φεβρουαρίου]] του [[1076]] θα δολοφονηθεί ο Γοδεφρείδος Δ΄ και κάποιοι θα κατηγορήσουν ως ηθικό αυτουργό, για τον φόνο, την Ματθίλδη. Στις [[18 Απριλίου]] του 1076 η Βεατρίκη θα πεθάνει στην [[Πίζα]] και θα ταφεί στον καθεδρικό ναό της πόλης. Έτσι η Ματθίλδη θα μείνει μόνη της να διοικεί τις κτήσεις της και τις δύσκολες πολιτικές υποθέσεις της εποχής.
Γραμμή 30:
Στις [[8 Ιανουαρίου]] του 1077 ο Πάπας βρισκόταν στην Μάντοβα όταν έμαθε ότι ο Ερρίκος είχε κατέβει στην Ιταλία για να τον συναντήσει. Τότε ο Πάπας αποσύρθηκε στα κάστρο της Κανόσα ενώ η Ματθίλδη, μαζί με τον ηγούμενο Ούγκο του Κλυνύ, ξεκίνησε διαπραγματεύσεις για την συμφιλίωση. Μέχρι εκείνη την στιγμή ο Αυτοκράτορας σκόπευε να χρησιμοποιήσει τον στρατό του για να πιέσει τον Πάπα να ανακαλέσει τον αφορισμό. Στις [[20 Ιανουαρίου]] θα φτάσει με τον στρατό κοντά στην Κανόσα και θα συναντηθεί με την Ματθίλδη και τον Ούγκο του Κλυνύ στο παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου του Μοντετζάνε. Μετά από αυτή την συνάντηση πήρε την απόφαση να εμφανιστεί ως μετανοητής. Έτσι στις [[25 Ιανουαρίου]], αφήνοντας τον στρατό και τα αυτοκρατορικά εμβλήματα στο στρατόπεδο του [[Μπιανέλλο]], θα πάει στην Κανόσα ντυμένος με κουρέλια και ξυπόλητος και θα παραμείνει για τρεις μέρες και τρεις νύχτες έξω από τις κλειστές πόρτες του κάστρου, μέσα στο χιόνι, εκείνος ήταν ο πιο βαρύς χειμώνας εκείνου του αιώνα. Αυτό το γεγονός έμεινε στην ιστορία ως η ταπείνωση του Ερρίκου Δ΄. όπως θα αποδείξουν τα γεγονότα που θα ακολουθήσουν ο Αυτοκράτορας έκανε εκείνη την επιλογή γιατί την θεώρησε ως την λιγότερο οδυνηρή για να φτάσει στον σκοπό του, να αποσυρθεί, δηλαδή, ο αφορισμός και να νομιμοποιηθεί και πάλι η θέση του.
 
Η συμφιλίωση, στην πραγματικότητα, δυσαρέστησε και τους δύο. Ο Ερρίκος Δ' θα συναντήσει τους πιστούς του, στο [[Ρέτζιο Εμίλια]] και θα αποφασίσουν να προτείνουν μία σύνοδο με όλους τους επισκόπους της βόρειας Ιταλίας να πραγματοποιηθεί κάπου στην [[Λομβαρδία]]. Ο [[Πάπας Γρηγόριος Ζ'Ζ΄]] θα επιλέξει την Μάντοβα. Η ημερομηνία, πιθανότατα, ήταν κοντινή γιατί ο Πάπας είχε σκοπό να πάει σύντομα στην Γερμανία για να ολοκλήρωση την επιλογή ενός νέου βασιλιά. Την στιγμή που η Ματθίλδη και ο Πάπας ξεκίνησαν για την Μάντοβα μάθανε ότι ο Αυτοκράτορας είχε περάσει τον [[Πάδος|Πάδο]] και ετοιμαζόταν να τους συλλάβει. Έτσι οι δυο τους θα αποσυρθούν στα κάστρα της περιοχής του Ρέτζιο ενώ ο Ερρίκος συλλάμβανε τους δύο επισκόπους απεσταλμένους του Πάπα για την εκλογή του νέου επισκόπου του Αγίου Αμβροσίου στο [[Μιλάνο]]. Λίγο αργότερα ο ένας από τους επισκόπους θα αφεθεί ελεύθερος πιθανότατα γιατί ο Αυτοκράτορας δεν ήθελε να διακοπούν τελείως οι σχέσεις του με την Ματθίλδη. Μετά την αποτυχία της συνέλευσης της Αουγκούστα οι Γερμανοί [[Πρίγκιπας|πρίγκιπες]] διοργάνωσαν μία δεύτερη συνέλευση στις [[13 Μαρτίου]] για την εκλογή νέου Αυτοκράτορα. Επειδή όμως το μέτωπο κατά του Ερρίκου είχε διασπαστεί και ο Ερρίκος είχε και πάλι αποκτήσει την νομιμότητα του, δεν επιλέχτηκε νέος Αυτοκράτορας. Ο Πάπας Γρηγόριος Ζ' προτίμησε να παραμείνει στα εδάφη της Ματθίλδης και επέστρεψε στην Ρώμη μαζί της το καλοκαίρι.
 
===Οι δωρεές===
Γραμμή 37:
 
==Η επιλογή της Ματθίλδης==
Με την διάσπαση των σχέσεων, του Πάπα με τον Αυτοκράτορα, οι δύο ακολούθησαν αντίθετες συμπεριφορές. Ο Πάπας θα προσπαθήσει να βρει μία ειρηνική λύση ενώ ο Αυτοκράτορας θα συνεχίσει τις προκλήσεις. Την ίδια στιγμή η Ματθίλδη πρέπει να κάνει μία επιλογή και να αποφασίσει με ποιανού το μέρος να πάει. Από την μια μεριά είναι ο Αυτοκράτορας του οποίου, ως κληρονόμος του οίκου Κανόσα, είναι υποτελής και στον οποίο είχε δώσει όρκο υποτέλειας (''fidelitas''). Από την άλλη τα θρησκευτικά της ιδανικά την είχαν κάνει να έρθει πολύ κοντά με τον Πάπα. Τελικά η επιλογή της ήταν με το μέρος του Πάπα. Το επόμενο διάστημα θα ταξιδέψει πολύ μέσα στις κτήσεις της προσπαθώντας να ενισχύσει τις θέσεις των επισκόπων και μοναχών πιστών στον Πάπα ενισχύοντας και παίρνοντας υπό την προστασία της εκκλησίες και τα μοναστήρια. Εν τω μεταξύ ο [[Ροδόλφος της Σουηβίας]] δεν θα βρεθεί στο ύψος της θέσης του και θα υποστεί βαριά ήττα από τον Ερρίκο Δ΄ στις [[27 Ιανουαρίου]] του [[1080]]. Από την άλλη ο Πάπας στις, [[7 Μαρτίου]] του ίδιου έτους, θα αφορίσει και πάλι τον Αυτοκράτορα και σε αντίδραση, οι πιστοί στον Ερρίκο επίσκοποι, θα δηλώσουν ότι δεν αναγνωρίζουν πια τον Γρηγόριο Ζ΄ σαν Πάπα και θα εκλέξουν έναν νέο Πάπα με το όνομα [[Αντίπαπας Κλήμης Γ'Γ΄|Κλήμης Γ΄]].
 
Φάνηκε αμέσως η ανάγκη να για ομαλοποίηση των σχέσεων με την Ματθίλδη και γι αυτό ξεκινήσανε άμεσα διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο πλευρών χωρίς όμως αποτέλεσμα. Την ίδια στιγμή ο Ερρίκος επέβαλλε νέα βαριά ήττα στον Ροδόλφο, ο οποίος θα τραυματιστεί βαριά και θα πεθάνει λίγο αργότερα. Την ίδια μέρα του θανάτου του Ροδόλφου τα στρατεύματα όλων των επισκόπων – πριγκίπων της βόρειας Ιταλίας, που ήταν ενάντια στον Γρηγόριο, θα τρέψουν σε φυγή τα στρατεύματα της Ματθίλδης κοντά στην Βόλτα Μαντοβάνα (''Volta Mantovana''). Πρόκειται για την πρώτη στρατιωτική ήττα της κόμισσας. Την επόμενη χρονιά ο Ερρίκος θα κατέβει στην Ιταλία συνοδεύοντας τον Κλήμη Γ' και πήγανε στην [[Ραβέννα]]. Πιθανότατα με την ευκαιρία ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με την Ματθίλδη για να την πάρει με το μέρος του. Αποκλείεται κάθε στην Ρώμη αποφεύγοντας την πιο σύντομη διαδρομή επειδή για μεγάλο μέρος της περνούσε μέσα από τις κτήσεις της κόμισσας. Φτάνοντας στην Ρώμη δεν καταφέρνουν να μπουν στην πόλη και έτσι γίνεται μια ψεύτικη στέψη στο στρατόπεδο τους έξω από τα τείχη. Αμέσως μετά ο Ερρίκος επιστρέφει στη βόρειο Ιταλία για να καταστρέψει την Ματθίλδη. Εκείνη την περίοδο πολλές πόλεις που βρίσκονταν μέσα στις κτήσεις της κόμισσας είχαν αρχίσει να επαναστατούν εναντίον της, με πρώτη την [[Λούκκα]]. Η Ματθίλδη αποσύρθηκε στα κάστρα της που βρίσκονταν στα [[Απέννινα όρη]] για μεγαλύτερη ασφάλεια. Έτσι ο Ερρίκος περιπλανιόταν στα εδάφη της ανακηρύσσοντας την ένοχη για προδοσία. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να τις αφαιρέσει του τίτλους και την ισχύ, που της είχε παραχωρηθεί από την Αυτοκρατορία, καθώς και του κομματιού των κτήσεων της, με το μεγαλύτερο κύρος, την Μαρκιωνία της Τοσκάνης.
 
Ωστόσο στην αυλή της Ματθίλδης, στην Μάντοβα, καθώς και σε μεγάλο μέρος των εδαφών της υπήρχε έντονη πολιτιστική κίνηση. Το [[1082]] ο Ερρίκος θα επιστρέψει στην Ιταλία και μετά από έξι μήνες πολιορκίας θα καταλάβει την Ρώμη. Κατά την πολιορκία η Ματθίλδη θα στηρίξει τον Πάπα στέλνοντας το χρυσάφι που είχε μαζέψει λιώνοντας τους θησαυρούς των εκκλησιών και των μοναστηριών. Τελικά ο Γρηγόριος Ζ΄ αναγκάστηκε να κλειστεί στο Κάστρο του Αγγέλου (''Castel Sant’Angelo'') ζητώντας την βοήθεια των [[Νορμανδοί|Νορμανδών]] που όμως ήταν απασχολημένοι σε άλλα μέτωπα. Αντιθέτως ο Ερρίκος έλαβε μεγάλη χρηματική βοήθεια από τον βυζαντινό Αυτοκράτορα [[ΑλέξανδροςΑλέξιος Κομνηνός|ΑλέξανδροΑλέξιο Κομνηνό]]. Στην συνέχεια θα φτάσει στην Ρώμη και ο Κλήμης Γ΄ ο οποίος θα χειροτονηθεί στις [[27 Μαρτίου]] του [[1084]] και μετά από λίγες μέρες, στις [[31 Μαρτίου]], θα στέψει Αυτοκράτορα τον Ερρίκο Δ΄. Η Ματθίλδη δεν είχε πια την δυνατότητα να βοηθήσει ούτε οικονομικά αφού είχε ξοδέψει όλη την περιουσία της καθώς και εκείνη των εκκλησιαστικών φορέων που της είχαν μείνει πιστοί. Θα έρθει, όμως, σε βοήθεια ο [[Ροβέρτος ο Γκουισκάρντο]] (''Roberto il Guiscardo'') που θα μπει στην Ρώμη με 30000 άντρες και θα διώξει τον Αυτοκράτορα. Ταυτόχρονα η Ματθίλδη θα αντιδράσει σε όλα αυτά που συνέβαιναν και αποφασίζει ότι ήρθε ο καιρός να ξανακερδίσει τα φρούρια της. Αφού πρώτα ισχυροποίησε και πάλι τις θέσεις της στα φρούρια γύρο από τον Πάδο, στις [[2 Ιουλίου]] του [[1084]] θα δώσει μία μεγάλη [[Μάχη της Σορμπάρα|μάχη στη Σορμπάρα]] (''Sorbara''), όπου θα δεχτούν μεγάλη ήττα τα στρατεύματα των σχισματικών επισκόπων. Στην συνέχεια θα καταλάβει την [[Νονάντολα]] (''Nonantola'') και έτσι το μεγάλο της μοναστήρι θα περάσει από την επιρροή του Αυτοκράτορα σε εκείνη του Πάπα. Χρονολογείται σε εκείνη την περίοδο και ένα γράμμα που έστειλε η κοντέσα στους Γερμανούς πρίγκιπες προειδοποιώντας τους ενάντια στον Ερρίκο. Εν τω μεταξύ ο Ροβέρτος ο Γκουισκάρντο θα συνοδέψει τον Πάπα στο [[Σαλέρνο]] (''Salerno'') για να μπορεί να τον προστατέψει καλύτερα. Λόγω της απουσίας του Πάπα ο Αντίπαπας Κλήμης Γ' βρίσκει την ευκαιρία να επιστρέψει στην Ρώμη. Ο Γρηγόριος Ζ', κουρασμένος από όλες αυτές τις διαμάχες και άρρωστος, θα παραμείνει στο Σαλέρνο όπου και θα πεθάνει στις [[25 Μαΐου]] του [[1085]], στις [[17 Ιουλίου]] θα πεθάνει και ο Ροβέρτος ο Γκουισκάρντο. Η Ματθίλδη θα εκμεταλλευτεί την απουσία, από την Ιταλία, του Αυτοκράτορα και θα ανακτήσει τις κτήσεις της στην βόρεια Ιταλία χάνοντας όμως εκείνες της Λοθαριγγίας.
 
Η κόμισσα θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην εκλογή του νέου Πάπα, ένα χρόνο μετά τον θάνατο του Γρηγορίου Ζ΄, στις [[24 Μαΐου]] του [[1086]]. Πάπας θα γίνει ο Νταουφέριο (''Dauferio'') ηγούμενος της μονής του Μοντεκασσίνο (''Montecassino''), με το όνομα [[Πάπας Βίκτωρ Γ'|Βίκτωρ Γ΄]]. Ο νέος Πάπας, όμως, ήταν ηλικιωμένος και άρρωστος και προτιμούσε την ηρεμία. Έτσι μετά την εκλογή του, και πριν ιεροποιηθεί, θα επιστρέψει στο Μοντεκασσίνο. Θα εκμεταλλευτεί την ευκαιρία ο Κλήμης Γ΄ για να ξαναπάρει την Ρώμη. Τότε είναι που η Ματθίλδη αποφασίζει να επέμβει ενεργά παίρνοντας ανοιχτά το μέρος του νέου Πάπα. Θα φτάσει στη Ρώμη, όπου και θα εγκατασταθεί, και θα στείλει πρέσβεις στο Μοντεκασίνο για να πείσουν τον Πάπα να επιστρέψει. Αφού θα τον συνοδεύσει μέσα στην πόλη θα τον βοηθήσει να εγκατασταθεί στον Άγιο Πέτρο ενώ ο Κλήμης Γ΄ θα εγκατασταθεί στην Παναγία στους μάρτυρες (πρόκειται για το Πάνθεον) (''Santa Maria ad Martyres''). Όμως οι υποστηρικτές του Αντίπαπα θα εξαπολύσουν σφοδρή επίθεση ενάντια των υποστηρικτών του Πάπα και θα τους αναγκάσουν να αποσυρθούν στο [[Τραστέβερε]] (''Trastevere''). Αυτή η επίθεση είχε σαν αποτέλεσμα στις [[29 Ιουνίου]], ημέρα της γιορτής του Αγίου Πέτρου, κανένας από τους δύο Πάπες να μην μπορέσει να κάνει λειτουργία στην βασιλική του Αγίου. Η υγεία όμως του Πάπα θα χειροτερεύσει και έτσι θα αποφασίσει να επιστρέψει στο Μοντεκασσίνο όπου και θα πεθάνει στις [[16 Σεπτεμβρίου]] του [[1087]]. Στις [[12 Μαρτίου]] του [[1088]], στην Τερρατσίνα (''Terracina''), οι καρδινάλιοι και οι κληρικοί, συμπεριλαμβανομένων των απεσταλμένων της Ματθίλδης, θα επιλέξουν τον νέο Πάπα [[Πάπας Ουρβανός Β'|Ουρβανό Β']].