Πουλχερία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
σύνδεσμοι
Γραμμή 34:
Το 421 ο Θεοδόσιος, κατόπιν εισηγήσεως της αδελφής του, νυμφεύθηκε την κατά επτά έτη μεγαλύτερή του Αθηναία κόρη Αθηναΐδα. Η Αθηναΐς ήταν εθνική (ειδωλολάτρις) και βαπτίσθηκε χριστιανή πριν από τον γάμο της, μετονομασθείσα σε Ευδοκία. Η Ευδοκία –δυναμική χαρακτήρας κι αυτή– επρόκειτο να έλθει αργότερα σε σύγκρουση με την φιλόδοξη Πουλχερία. Η δεύτερη αποχώρησε από τα ανάκτορα μέχρι την (αυτό)εξορία της βασιλικής συζύγου στα Ιεροσόλυμα, οπότε και επανήλθε στην εξουσία.
 
Η Πουλχερία έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον –όπως και η Ευδοκία– για την ανάπτυξη των γραμμάτων και συνέβαλε στην ίδρυση του περίφημου [[Πανδιδακτήριο|Πανδιδακτηρίου]] (425), ενός πανεπιστημίου της εποχής. Μέχρι τότε η ανωτάτη παιδεία παρέχονταν εν μέρει ιδιωτικώς και εν μέρει σε ελεύθερη δημόσια διδασκαλία. Διά του διατάγματος του Φεβρουαρίου του 425 η παροχή δημόσιας επί ανωτάτου επιπέδου διδασκαλίας κατέστη υπόθεση του κράτους.
 
Το 450 ο Θεοδόσιος απεβίωσε και η Πουλχερία έμεινε μόνη επί του θρόνου. Επέλεξε για σύζυγό της τον ενεργητικό, δραστήριο αλλά και σώφρονα συγκλητικό Μαρκιανό από την Θράκη, τον οποίο παντρεύτηκε αφού τον δέσμευσε ότι θα σεβόταν την παρθενία της. Ο Μαρκιανός, ως αυτοκράτορας, αντιμετώπισε αποφασιστικά τα προβλήματα που αντιμετώπιζε τότε η αυτοκρατορία.
 
Η Πουλχερία, γυναίκα άκρως ευσεβής, έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα εν γένει εκκλησιαστικά πράγματα της Αυτοκρατορίας, ασχολήθηκε με την ανέγερση και υποστήριξη φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, ενώ έκτισε και τον πρώτο [[Παναγία των Βλαχερνών|ναό της Παναγίας στις Βλαχέρνες]]. Λέγεται μάλιστα ότι αυτή κέντησε με χρυσή κλωστή την [[Αγία Ζώνη|Τιμία Ζώνη της Παναγίας]] διακοσμώντας την. Η χρυσή αυτή κλωστή είναι ευδιάκριτη και σήμερα στο τμήμα της Αγίας Ζώνης που φυλάσσεται στην Ιερά [[Μονή Βατοπεδίου]]. Ακόμη, σύμφωνα με την παράδοση, υπήρξε η ιδρύτρια της [[Μονή Ξηροποτάμου|Μονής Ξηροποτάμου]] στο [[Άγιον Όρος]] και της Μονής του «Χειμάρρου» κοντά στον ίδιο χώρο.
 
ΕυαίσθητηκαιΕυαίσθητη και για τα θεολογικά πράγματα της Αυτοκρατορίας, υποστήριξε τη σύγκληση της [[Πρώτη Σύνοδος της Εφέσου|Γ΄ Οικουμενικής Συνόδου]] στην Έφεσο το 431, η οποία καταδίκασε τον [[Νεστόριος|Νεστόριο]] και τις δοξασίες του, όπως επίσης και την [[Σύνοδος της Χαλκηδόνας|Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο]] στην Χαλκηδόνα, η οποία καταδίκασε τον Ευτυχή και τους Μονοφυσίτες. Υπήρξε μάλιστα η πρώτη γυναίκα που παραβρέθηκε σε [[Σύνοδος (εκκλησιαστική)|Σύνοδο]]<ref>{{cite book
|author = Steven Runciman
|title = Η Βυζαντινή Θεοκρατία