Ελ Λισίτσκι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 15:
Το 1919 μετά από πρόσκληση του συναδέλφου του και καλλιτέχνη Marc Chagall, μετακομίζει στο Vitebsk, όπου και διδάσκει γραφικές τέχνες,τυπογραφία και αρχιτεκτονική στη Σχολή των τεχνών του Λαού. Εκεί γνωρίζει και τον Lazar Marcovich, και έρχεται σε επαφή για πρώτη φορά με της αρχές του [[Σουπρεματισμός|Σουπρεματισμού]], τις οποίες ασπάζεται, καθώς επίσης και βοηθά στην εξέλιξή τους. Απόρροια εκείνης της εποχής είναι ίσως το πιο γνωστό έργο του Λισίτσκι, η προπαγανδιστική αφίσα, που μαινόταν στη Ρωσία εκείνη τη περίοδο « Νίκησε τους Λευκούς με την κόκκινη σφήνα». Τον Ιανουάριο του 1920, ο Λισίτσκι μαζί με τον Μalevich ιδρύουν την Molposnovis, την πρώτη σουπρεματιστική ένωση, η οποία σύντομα μετονομάζεται σε Unovis (εκθέτες της νέας τέχνης).
 
Δίδαξε στη Λαϊκή Σχολή Καλών Τεχνών στο [[ΒίτεμπσκΒιτέμπσκ]] (1919-1920), στα Ανώτατα Κρατικά Καλλιτεχνικά και Τεχνικά Σπουδαστήρια της Μόσχας (1921) και στο Ανώτατο Καλλιτεχνικό και Τεχνικό Ινστιτούτο της Μόσχας από το 1926. Έγινε μέλος του ΙΝΧΟΥΚ (Ινστιτούτο Τεχνών και Πολιτισμού) το 1920. Στο εργαστήρι του, το 1920-1924, εκπονήθηκε το αρχιτεκτονικό σχέδιο γνωστό ως «Βήμα Λένιν» (Μουσείο Αρχιτεκτονικής Έρευνας Στσούσεφ», Μόσχα). Έζησε στη Γερμανία και στην Ελβετία και σχετίστηκε με την ολλανδική ομάδα De Stijl (1921-1925). Στη δεκαετία του 1920 ήταν μέλος της '''«Ασνόβα»''' (Σύλλογος Νέων Αρχιτεκτόνων) και πήρε μέρος σε πολλούς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς.
 
Την περίοδο αυτή εξελίσσει τον σουπρεματισμό και διαμορφώνει ένα ιδιαίτερο στυλ το Proun ή «Πρόουνι» («Σχέδια για την επιβεβαίωση του Νέου», 1919-1924), που με αυτά έλυσε το πρόβλημα της κατακόρυφης διάρθρωσης της πόλης.