Βικιπαίδεια

Πολιορκία των Μαλλών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
75.780 επεξεργασίες
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
75.780 επεξεργασίες
Adding 1 accessdates using Checklinks
Γραμμή 40:
βαρβάρων καὶ τοῦ χωρίου τὴν φύσιν͵ ὡς μάλιστα πρὸς τὰ παρόντα ἐν καιρῷ οἱ ἐφαίνετο παρετάσσετο• καὶ τοὺς μὲν ἱπποτοξότας εὐθὺς ὡς εἶχεν ἐκπέμπει ἐπ΄ αὐτούς͵ ἀκροβολίζεσθαι κελεύσας παριππεύοντας͵ ὡς μήτε ἐκδρομήν τινα ποιήσασθαι τοὺς Ἰνδοὺς πρὶν ξυνταχθῆναι αὐτῷ τὴν στρατιὰν καὶ ὡς πληγὰς γίγνεσθαι αὐτοῖς καὶ πρὸ τῆς μάχης ἐντὸς τοῦ ὀχυρώματος». [http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%BD%CE%AC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%82/%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF_%CE%95].</ref>
=== [[Πολιορκία των Σαγγάλων]] ===
* Σε αρκετούς από τους [[Γανδάριοι| Γανδάριους]] (κάτοικοι ανατολικά του ποταμού [[Υδραώτης|Υδραώτη]]) που δεν υποτάχθηκαν, ο Αλέξανδρος τους φέρθηκε αρκετά βίαια.<ref name="defencenet1">[http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BC%CE%AD%CE%B3%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82-%E2%80%93-%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%83%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CF%89%CE%BD Μέγας Αλέξανδρος – Η πολιορκία των Σαγγάλων]</ref> Πληροφορούμενος ότι οι [[Καθαίοι]], οι [[Μαλλοί]] και οι [[Οξυδράκες]] ή [[Συδράκες]], που είχαν τη φήμη τολμηρών και κραταιών πολεμιστών, <ref>Arrian 5.22.2 [[Αρριανός]], «[http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82 Αλεξάνδρου Ανάβασις]». Βιβλίο 5, παράγραφοι 5.22.2: «[22.2]
εἶναι δὲ τήν τε πόλιν ὀχυρὰν πρὸς ᾗ ἐπενόουν ἀγωνίσασθαι͵ Σάγγαλα ἦν τῇ πόλει
ὄνομα͵ καὶ αὐτοὶ οἱ Καθαῖοι εὐτολμότατοί τε καὶ τὰ πολέμια κράτιστοι ἐνομίζοντο͵ καὶ τούτοις κατὰ τὰ αὐτὰ Ὀξυδράκαι͵ ἄλλο Ἰνδῶν ἔθνος͵ καὶ Μαλλοί͵ ἄλλο καὶ τοῦτο• ἐπεὶ καὶ ὀλίγῳ πρόσθεν στρατεύσαντας ἐπ΄ αὐτοὺς Πῶρόν τε καὶ Ἀνισάρην ξύν τε τῇ σφετέρᾳ δυνάμει καὶ πολλὰ ἄλλα ἔθνη τῶν αὐτονόμων Ἰνδῶν ἀναστήσαντας οὐδὲν πράξαντας τῆς παρασκευῆς ἄξιον ξυνέβη ἀπελθεῖν». [http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%BD%CE%AC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%82/%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF_%CE%95].</ref> ετοιμάζονταν για αντίσταση κινήθηκε γρήγορα εναντίον των Καθαίων (Κσατρίγια). <ref>Arrian 5.22.1-2 [[Αρριανός]], «[http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82 Αλεξάνδρου Ανάβασις]». Βιβλίο 5, παράγραφοι 5.22.1-2: «[22.1] Ἐν τούτῳ δὲ ἐξαγγέλλεται Ἀλεξάνδρῳ τῶν αὐτο νόμων Ἰνδῶν ἄλλους τέ τινας καὶ τοὺς καλουμένους Καθαίους αὐτούς τε παρασκευάζεσθαι ὡς πρὸς μάχην͵ εἰ προσάγοι τῇ χώρᾳ αὐτῶν Ἀλέξανδρος͵ καὶ ὅσα ὅμορά σφισιν ἔθνη ὡσαύτως αὐτόνομα͵ καὶ ταῦτα παρακαλεῖν [22.2] ἐς τὸ ἔργον•» [http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%BD%CE%AC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%82/%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF_%CE%95].</ref>
* Αρχικά πέρασε τον Υδραώτη και έφτασε στην πόλη των [[Αδραϊστών|Αδραϊστών]] (Αντρίστα) τα [[Πίμπραμα]] όπου οι κάτοικοι προέβησαν σε συνθηκολόγηση και τον ακολούθησαν ως σύμμαχοι. <ref>Arrian 5.22.3 [[Αρριανός]], «[http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82 Αλεξάνδρου Ανάβασις]». Βιβλίο 5, παράγραφοι 5.22.3: «[22.3] Ταῦτα ὡς ἐξηγγέλθη Ἀλεξάνδρῳ͵ σπουδῇ ἤλαυνεν ὡς ἐπὶ τοὺς Καθαίους. καὶ δευτεραῖος μὲν ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Ὑδραώτου πρὸς πόλιν ἧκεν ᾗ ὄνομα Πίμπραμα• τὸ δὲ ἔθνος τοῦτο τῶν Ἰνδῶν Ἀδραϊσταὶ ἐκαλοῦντο». » [http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%BD%CE%AC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%82/%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF_%CE%95].</ref>
* Την επομένη ημέρα ο Αλέξανδρος ξεκίνησε για τα [[Σάγγαλα]] (πιθανόν η σημερινή [[Λαχώρη]] ή το [[Αμριτσάρ]]), όπου είχαν συγκεντρωθεί οι Καθαίοι και ορισμένοι γείτονές τους.<ref>Arrian 5.22.4 [[Αρριανός]],«[http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82 Αλεξάνδρου Ανάβασις]». Βιβλίο 5, παράγραφοι 5.22.4: «[22.4] τῇ τρίτῃ προὐχώρει ἐπὶ τὰ Σάγγαλα͵ ἵνα οἱ Καθαῖοί τε καὶ οἱ ἄλλοι πρόσχωροι αὐτοῖς ξυνεληλυθότες πρὸ τῆς πόλεως παρατεταγμένοι ἦσαν ἐπὶ γηλόφου οὐ πάντῃ ἀποτόμου• κύκλῳ δὲ τοῦ γηλόφου ἁμάξας περιστήσαντες ἐντὸς αὐτῶν ἐστρατοπέδευον͵ ὡς τριπλοῦν χάρακα προβεβλῆσθαι [πρὸ] τῶν ἁμαξῶν. [http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%BD%CE%AC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%82/%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF_%CE%95].</ref>
* Εκεί πραγματοποίησε τη νικηφόρα [[Πολιορκία των Σαγγάλων]]<ref>[http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BC%CE%AD%CE%B3%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82-%E2%80%93-%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%83%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CF%89%CE%BD Μέγας Αλέξανδρος – Η πολιορκία των Σαγγάλων]<name="defencenet1"/ref><ref>Arrian 5.22.5 [[Αρριανός]],«[http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82 Αλεξάνδρου Ανάβασις]». Βιβλίο 5, παράγραφοι 5.22.5: «[22.5] Ἀλέξανδρος δὲ τό τε πλῆθος κατιδὼν τῶν βαρβάρων καὶ τοῦ χωρίου τὴν φύσιν͵ ὡς μάλιστα πρὸς τὰ παρόντα ἐν καιρῷ οἱ ἐφαίνετο παρετάσσετο• καὶ τοὺς μὲν ἱπποτοξότας εὐθὺς ὡς εἶχεν ἐκπέμπει ἐπ΄ αὐτούς͵ ἀκροβολίζεσθαι κελεύσας παριππεύοντας͵ ὡς μήτε ἐκδρομήν τινα ποιήσασθαι τοὺς Ἰνδοὺς πρὶν ξυνταχθῆναι αὐτῷ τὴν στρατιὰν καὶ ὡς πληγὰς γίγνεσθαι αὐτοῖς καὶ πρὸ τῆς μάχης ἐντὸς τοῦ ὀχυρώματος». [http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%BD%CE%AC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%82/%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF_%CE%95].</ref> και αφού έθαψε τους νεκρούς της μάχης σύμφωνα με τις καθιερωμένες τιμές έστειλε τον γραμματέα του [[Ευμένης|Ευμένη]] σε δύο ακόμα πόλεις, που είχαν προετοιμαστεί για αντίσταση, προειδοποιώντας τους υπερασπιστές τους ότι αν παρέμεναν στις θέσεις τους και τον δέχονταν φιλικά, δεν είχαν να φοβηθούν τίποτα. Όμως για άλλη μια φορά οι Ινδοί εγκατέλειψαν τις πόλεις. Στη συνέχεια επέστρεψε και ως τιμωρία - παραδειγματισμό κατέστρεψε τα Σάγγαλα,<ref>[http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BC%CE%AD%CE%B3%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82-%E2%80%93-%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%83%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CF%89%CE%BD Μέγας Αλέξανδρος – Η πολιορκία των Σαγγάλων]<name="defencenet1"/ref> τα οποία θα ανοικοδομούσαν αργότερα οι [[Διάδοχοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου|Διάδοχοι]] του με την ονομασία πλέον [[Ευθυδήμεια]].<ref>[http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BC%CE%AD%CE%B3%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82-%E2%80%93-%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%83%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CF%89%CE%BD Μέγας Αλέξανδρος – Η πολιορκία των Σαγγάλων]<name="defencenet1"/ref>
* Στη συνέχεια ανέθεσε στον [[Πώρος|Πώρο]] τη φρούρηση των πόλεων που παραδόθηκαν και προέλασε κατά των εθνών πέρα από τον ποταμό [[Ύφασης|Ύφασι]].<ref>[http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BC%CE%AD%CE%B3%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82-%E2%80%93-%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%83%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CF%89%CE%BD Μέγας Αλέξανδρος – Η πολιορκία των Σαγγάλων]<name="defencenet1"/ref>
* Σύμφωνα με τον [[Διόδωρος Σικελιώτης|Διόδωρο]] και τον [[Κουίντος Κούρτιος Ρούφος|Κούρτιο]] οι δύο τελευταίοι βασιλείς, που παραδόθηκαν στη δυτική όχθη του Ύφασι, ήταν ο [[Σοφίτης]] ή [[Σωπείθης]] κι ο [[Φηγέας]]. Σύμφωνα με τον [[Αρριανός|Αρριανό]] το βασίλειο του Σωπείθη δεν ήταν στον Ύφασι αλλά στον [[Υδάσπης|Υδάσπη]] και υποτάχθηκε όταν ο Αλέξανδρος άρχισε την κάθοδο προς τη θάλασσα.<ref>[http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BC%CE%AD%CE%B3%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82-%E2%80%93-%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%83%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CF%89%CE%BD Μέγας Αλέξανδρος – Η πολιορκία των Σαγγάλων]<name="defencenet1"/ref>
 
=== Αποφάσεις κατεύθυνσης - Επιστροφής ===
* Στη συνέχεια μετά την νίκη του επί των [[Καθαίοι|Καθαίων]] και την κατάληψη των [[Σάγγαλα|Σαγγάλων]] ο Αλέξανδρος πρότεινε<ref>[http://www.army.gr/files/File/pdf/AlexanderTheGreat.pdf Δρ. Ευάγγελος Ε. Τζάχος, «Μέγας Αλέξανδρος. Πορεία προς την αποθέωση». Σελ. 22, Η ενότητα: «Απόφαση για την επιστροφή»] </ref> να βαδίσουν πιο ανατολικά προς τον ποταμό [[Γάγγης|Γάγγη]] εκστρατεύοντας εναντίον των ισχυρών αυτοκρατοριών των [[Αυτοκρατορία των Νάντα|Νάντα]] (αγγλικά: Nanda) του βασιλιά [[Ντχάνα Νάντα]] (αγγλικά: Dhana Nanda) ή [[Αγράμμης|Αγράμμη]] ή [[Ξανδράμης|Ξανδράμη]] (αγγλικά: Agrammes ή Xandrames) και των [[Αυτοκρατορία των Γανγαριδών|Γανγαριδών]] (ονομασία που προέρχεται από τον ποταμό [[Γάγγης|Γάγγη]], αρχαία ελληνικά: [[Γανγαρίδαι]], αγγλικά Gangaridai), αλλά ακόμα και προς την [[Αυτοκρατορία των Μαουρύα]] ή Μαουρϋανή του βασιλιά [[Τσαντραγκούπτα Μαουρύα]] (αρχαία ελληνικά: [[Σανδρόκοττος]] ή [[Ανδρόκοττος]], αγγλικά: Sandrokottos και Androcottus) που είχε αρχικά πρωτεύουσα την [[Παταλιπούτρα]], δηλαδή την σημερινή [[Πάτνα]]. Σύμφωνα με τον [[Αρριανός|Αρριανό]], εξέφρασε τις σκέψεις του με αυτόν τον τρόπο:<ref name=wheeler451>Wheeler 1900, Σελ. 451.</ref>
{{Δίγλωσση επιγραφή
| κείμενο1 = [[Αρχείο:Tetradrachm Alexander the Great MBA Lyon.jpg|left|60px]]<br> {{"|[25.3] Ὁρῶν ὑμᾶς͵ ὦ ἄνδρες Μακεδόνες τε καὶ ξύμμαχοι͵ οὐχ ὁμοίᾳ ἔτι τῇ γνώμῃ ἑπομένους μοι ἐς τοὺς κινδύνους͵ ξυνήγαγον ἐς ταὐτό͵ ὡς ἢ πείσας ἄγειν τοῦ πρόσω ἢ πεισθεὶς ὀπίσω ἀποστρέφεσθαι. εἰ μὲν δὴ μεμπτοί εἰσιν ὑμῖν οἱ μέχρι δεῦρο πονηθέντες πόνοι καὶ αὐτὸς ἐγὼ ἡγούμενος͵ οὐδὲν ἔτι προὔργου λέγειν [25.4] μοί ἐστιν. εἰ δὲ Ἰωνία τε πρὸς ἡμῶν διὰ τούσδε τοὺς πόνους ἔχεται καὶ Ἑλλήσποντος καὶ Φρύγες ἀμφότεροι καὶ Καππαδόκαι καὶ Παφλαγόνες καὶ Λυδοὶ καὶ Κᾶρες καὶ Λύκιοι καὶ Παμφυλία δὲ καὶ Φοινίκη καὶ Αἴγυπτος ξὺν τῇ Λιβύῃ τῇ Ἑλληνικῇ καὶ Ἀραβίας ἔστιν ἃ καὶ Συρία ἥ τε κοίλη καὶ ἡ μέση τῶν ποταμῶν͵ [25.5] καὶ Βαβυλὼν δὲ ἔχεται καὶ τὸ Σουσίων ἔθνος καὶ Πέρσαι καὶ Μῆδοι καὶ ὅσων Πέρσαι καὶ Μῆδοι ἐπῆρχον͵ καὶ ὅσων δὲ οὐκ ἦρχον͵ τὰ ὑπὲρ τὰς Κασπίας πύλας͵ τὰ ἐπέκεινα τοῦ Καυκάσου͵ ὁ Τάναϊς͵ τὰ πρόσω ἔτι τοῦ Τανάϊδος͵ Βακτριανοί͵ Ὑρκάνιοι͵ ἡ θάλασσα ἡ Ὑρκανία͵ Σκύθας τε ἀνεστείλαμεν ἔστε ἐπὶ τὴν ἔρημον͵ ἐπὶ τούτοις μέντοι καὶ ὁ Ἰνδὸς ποταμὸς διὰ τῆς ἡμετέρας ῥεῖ͵ ὁ Ὑδάσπης διὰ τῆς ἡμετέρας͵ ὁ Ἀκεσίνης͵ ὁ Ὑδραώτης͵ τί ὀκνεῖτε καὶ τὸν Ὕφασιν καὶ τὰ ἐπέκεινα τοῦ Ὑφάσιος γένη προσθεῖναι τῇ ἡμετέρᾳ [25.6] Μακεδόνων τε ἀρχῇ; ἢ δέδιτε μὴ δέξωνται ὑμᾶς ἔτι ἄλλοι βάρβαροι ἐπιόντας; ὧν γε οἱ μὲν προσχωροῦσιν ἑκόντες͵ οἱ δὲ φεύγοντες ἁλίσκονται͵ οἱ δὲ ἀποφυγόντες τὴν χώραν ἡμῖν ἔρημον παραδιδόασιν͵ ἣ δὴ τοῖς ξυμμάχοις τε καὶ τοῖς ἑκοῦσι προσχωρήσασι προστίθεται. [26.1] Πέρας δὲ τῶν πόνων γενναίῳ μὲν ἀνδρὶ οὐδὲν δοκῶ ἔγωγε ὅτι μὴ αὐτοὺς τοὺς πόνους͵ ὅσοι αὐτῶν ἐς καλὰ ἔργα φέρουσιν. εἰ δέ τις καὶ αὐτῷ τῷ πολεμεῖν ποθεῖ ἀκοῦσαι ὅ τι περ ἔσται πέρας͵ μαθέτω ὅτι οὐ πολλὴ ἔτι ἡμῖν ἡ λοιπή ἐστιν ἔστε ἐπὶ ποταμόν τε Γάγγην καὶ τὴν ἑῴαν θάλασσαν• ταύτῃ δὲ͵ λέγω ὑμῖν͵ ξυναφὴς φανεῖται ἡ Ὑρκανία θάλασσα• ἐκπεριέρχεται [26.2] γὰρ γῆν πέρι πᾶσαν ἡ μεγάλη θάλασσα. καὶ ἐγὼ ἐπιδείξω Μακεδόσι τε καὶ τοῖς ξυμμάχοις τὸν μὲν Ἰνδικὸν κόλπον ξύρρουν ὄντα τῷ Περσικῷ͵ τὴν δὲ Ὑρκανίαν θάλασσαν τῷ Ἰνδικῷ• ἀπὸ δὲ τοῦ Περσικοῦ εἰς Λιβύην περιπλευσθήσεται στόλῳ ἡμετέρῳ τὰ μέχρι Ἡρακλέους Στηλῶν• ἀπὸ δὲ Στηλῶν ἡ ἐντὸς Λιβύη πᾶσα ἡμετέρα γίγνεται καὶ ἡ Ἀσία δὴ οὕτω πᾶσα͵ καὶ ὅροι τῆς ταύτῃ ἀρχῆς οὕσπερ καὶ τῆς γῆς [26.3] ὅρους ὁ θεὸς ἐποίησε. νῦν δὲ δὴ ἀποτρεπομένων πολλὰ μὲν μάχιμα ὑπολείπεται γένη ἐπέκεινα τοῦ Ὑφάσιος ἔστε ἐπὶ τὴν ἑῴαν θάλασσαν͵ πολλὰ δὲ ἀπὸ τούτων ἔτι ἐπὶ τὴν Ὑρκανίαν ὡς ἐπὶ βορρᾶν ἄνεμον͵ καὶ τὰ Σκυθικὰ γένη οὐ πόρρω τούτων͵ ὥστε δέος μὴ ἀπελθόντων ὀπίσω καὶ τὰ νῦν κατεχόμενα οὐ βέβαια ὄντα ἐπαρθῇ πρὸς ἀπόστασιν πρὸς τῶν μήπω [26.4] ἐχομένων. καὶ τότε δὴ ἀνόνητοι ἡμῖν ἔσονται οἱ πολλοὶ πόνοι ἢ ἄλλων αὖθις ἐξ ἀρχῆς δεήσει πόνων τε καὶ κινδύνων. ἀλλὰ παραμείνατε͵ ἄνδρες Μακεδόνες καὶ ξύμμαχοι. πονούντων τοι καὶ κινδυνευόντων τὰ καλὰ ἔργα͵ καὶ ζῆν τε ξὺν ἀρετῇ ἡδὺ καὶ ἀποθνήσκειν [26.5] κλέος ἀθάνατον ὑπολειπομένους. ἢ οὐκ ἴστε ὅτι ὁ πρόγονος ὁ ἡμέτερος οὐκ ἐν Τίρυνθι οὐδὲ Ἄργει͵ ἀλλ΄ οὐδὲ ἐν Πελοποννήσῳ ἢ Θήβαις μένων ἐς τοσόνδε κλέος ἦλθεν ὡς θεὸς ἐξ ἀνθρώπου γενέσθαι ἢ δοκεῖν; οὐ μὲν δὴ οὐδὲ Διονύσου͵ ἁβροτέρου τούτου θεοῦ ἢ καθ΄ Ἡρακλέα͵ ὀλίγοι πόνοι. ἀλλὰ ἡμεῖς γε καὶ ἐπέκεινα τῆς Νύσης ἀφίγμεθα καὶ ἡ Ἄορνος πέτρα ἡ [26.6] τῷ Ἡρακλεῖ ἀνάλωτος πρὸς ἡμῶν ἔχεται. ὑμεῖς δὲ καὶ τὰ ἔτι ὑπόλοιπα τῆς Ἀσίας πρόσθετε τοῖς ἤδη ἐκτημένοις καὶ τὰ ὀλίγα τοῖς πολλοῖς. ἐπεὶ καὶ ἡμῖν αὐτοῖς τί ἂν μέγα καὶ καλὸν κατεπέπρακτο͵ εἰ ἐν Μακεδονίᾳ καθήμενοι ἱκανὸν ἐποιούμεθα ἀπόνως τὴν οἰκείαν διασώζειν͵ Θρᾷκας τοὺς ὁμόρους ἢ Ἰλλυριοὺς ἢ Τριβαλλοὺς ἢ καὶ τῶν Ἑλλήνων͵ ὅσοι οὐκ ἐπιτήδειοι ἐς τὰ ἡμέτερα͵ ἀναστέλλοντες; [26.7] Εἰ μὲν δὴ ὑμᾶς πονοῦντας καὶ κινδυνεύοντας αὐτὸς ἀπόνως καὶ ἀκινδύνως ἐξηγούμενος ἦγον͵ οὐκ ἀπεικότως ἂν προεκάμνετε ταῖς γνώμαις͵ τῶν μὲν πόνων μόνοις ὑμῖν μετόν͵ τὰ δὲ ἆθλα αὐτῶν ἄλλοις περιποιοῦντες• νῦν δὲ κοινοὶ μὲν ἡμῖν οἱ πόνοι͵ ἴσον δὲ μέτεστι τῶν κινδύνων͵ τὰ δὲ ἆθλα ἐν μέσῳ κεῖται [26.8] ξύμπασιν. ἥ τε χώρα ὑμετέρα καὶ ὑμεῖς αὐτῆς σατραπεύετε. καὶ τῶν χρημάτων τὸ μέρος νῦν τε ἐς ὑμᾶς τὸ πολὺ ἔρχεται καὶ ἐπειδὰν ἐπεξέλθωμεν τὴν Ἀσίαν͵ τότε οὐκ ἐμπλήσας μὰ Δι΄ ὑμᾶς͵ ἀλλὰ καὶ ὑπερβαλὼν ὅσα ἕκαστος ἐλπίζει ἀγαθὰ ἔσεσθαι τοὺς μὲν ἀπιέναι οἴκαδε ἐθέλοντας εἰς τὴν οἰκείαν ἀποπέμψω ἢ ἐπανάξω αὐτός͵ τοὺς δὲ αὐτοῦ μένοντας ζηλωτοὺς τοῖς ἀπερχομένοις ποιήσω».}}
Γραμμή 68:
* Ο Αλέξανδρος έλαβε αναφορά ότι οι [[Μαλλοί]] και οι [[Οξυδράκες]] είχαν αποφασίσει να ανταλλάξουν ομήρους μεταξύ τους, ότι μεταφέρουν όλα τους τα τιμαλφή στις οχυρωμένες πόλεις τους.<ref name=p592>Dodge 1890, Σελ. 592.</ref><ref name=curtius327>Curtius, Σελ. 327</ref> και ότι αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους, προκειμένου να τον εμποδίσουν να προελάσει μέσα από το έδαφός τους. Άλλες πληροφορίες επίσης του αναφέρουν ότι είχαν συνολικά 90.000 πεζούς, 10.000 ιππείς και 900 άρματα.<ref name=p592>Dodge 1890, Σελ. 592.</ref><ref name=curtius327>Curtius, Σελ. 327.</ref>
* Παρά το γεγονός ότι οι δύο αυτοί λαοί ήταν ανέκαθεν εχθροί, αναφέρθηκε ότι είχε θέσει κατά μέρος τις διαφορές τους για να πολεμήσουν τους Μακεδόνες. Ο Αλέξανδρος τελικά αποφάσισε να τους αποτρέψει, από το να ενώσουν τις δυνάμεις τους.
* Ήταν συνήθεια του Αλεξάνδρου, όπως και του πατέρα του [[Φίλιππος Β΄ της Μακεδονίας|Φιλίππου Β’]], να κάνει εκστρατεία σε όλες τις εποχές του χρόνου. <ref name="autogenerated1990">Delbruck Hans, The History of the Art of War, volume One, Lincoln, University of Nebraska, isbn=0-8032-6584-0 - [[Χανς Ντελμπρούκ]] «Η Ιστορία της Τέχνης του Πολέμου», Λίνκολν, Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα, έκδοση του 1990.</ref> Στην Ελλάδα, αυτό σήμαινε το χειμώνα, αλλά στην Ινδία, αυτό σήμαινε την εποχή των βροχών (μουσώνων) ή ακόμη και του ψύχους.
* Η συμμαχία Μαλλιανών - Οξυδρακών αγνοούσε την πρακτική αυτή, και ως εκ τούτου ανέμεναν ότι θα είχαν περισσότερο χρόνο για να προετοιμαστούν για την προέλαση του Αλέξανδρου.
* Καθ ' όλη την ιστορική διαδρομή του, ο Αλέξανδρος έκανε αρκετές φημισμένες πορείες αντίθετα σε αντίξοες συνθήκες. Υπενθυμίζεται επίσης, ότι μετά τη [[Μάχη των Γαυγαμήλων|Μάχη στα Γαυγάμηλα]] ο Αλέξανδρος και οι δυνάμεις του κατόρθωσαν να φθάσουν στην πόλη Μέγας Ζευς ή Λκόω, δίπλα στον ομώνυμο ποταμό (αρχαία ελληνικά: Λκόω, βυζαντινά: Μέγας Ζβάω, σύγχρονα Μεγάλος Ζαμπ, κουρδικά: Zêy Badînan ή Zêy Badînan, τουρκικά: Zap, αγγλικά: Great Zab), 55 χιλιόμετρα (34 μίλια), από το πεδίο της μάχης, μόλις μια μέρα μετά.<ref>Delbruck Hans, The History of the Art of War, volume One, Lincoln, University of Nebraska, isbnname=0-8032-6584-0 - [[Χανς Ντελμπρούκ]] «Η Ιστορία της Τέχνης του Πολέμου», Λίνκολν, Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα, έκδοση του 1990.<"autogenerated1990"/ref>
 
==Στρατηγικοί ελιγμοί και προετοιμασίες για τη μάχη ==
Μόλις έμαθε την είδηση της συμμαχίας το Νοέμβριο, ο Αλέξανδρος επιτάχυνε τις ενέργειές του για να αποφευχθεί η συνένωση των στρατευμάτων των δύο φυλών. Έφτασε στην περιοχή μέσα σε πέντε ημέρες κατερχόμενος τον [[Υδάσπη|Υδάσπη]] με το στόλο που είχε κατασκευαστεί πρόσφατα.<ref name=p592>Dodge 1890, Σελ. 592.</ref> Τα σκάφη είχαν κατασκευαστεί με τέτοιον τρόπο ώστε να αποσυναρμολογούνται και να επανασυναρμολογούνται εκ νέου μαζί, έτσι ώστε να μπορούν να μεταφέρονται σε όλη την [[Πενταποταμία]].<ref>Arrian 6.1 [[Αρριανός]], «[http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82 Αλεξάνδρου Ανάβασις]». Βιβλίο 6, παράγραφοι 6.1: «[6.1] Ἀλέξανδρος δέ, ἐπειδὴ παρεσκευάσθησαν αὐτῷ ἐπὶ τοῦ Ὑδάσπου ταῖς ὄχθαις πολλαὶ μὲν τριακόντοροι καὶ ἡμιόλιαι, πολλὰ δὲ καὶ ἱππαγωγὰ πλοῖα καὶ ἄλλα ὅσα ἐς παρακομιδὴν στρατιᾶς ποταμῷ εὔπορα, ἔγνω καταπλεῖν κατὰ τὸν Ὑδάσπην ὡς ἐπὶ τὴν μεγάλην θάλασσαν. πρότερον μέν γε ἐν τῷ Ἰνδῷ ποταμῷ κροκοδείλους ἰδών, μόνῳ τῶν ἄλλων ποταμῶν πλὴν Νείλου, πρὸς δὲ ταῖς ὄχθαις τοῦ Ἀκεσίνου κυάμους πεφυκότας ὁποίους ἡ γῆ ἐκφέρει ἡ Αἰγυπτία, καὶ {ὁ} ἀκούσας ὅτι ὁ Ἀκεσίνης ἐμβάλλει ἐς τὸν Ἰνδόν, ἔδοξεν ἐξευρηκέναι τοῦ Νείλου τὰς ἀρχάς, ὡς τὸν Νεῖλον ἐνθένδε ποθὲν ἐξ Ἰνδῶν ἀνίσχοντα καὶ δι´ ἐρήμου πολλῆς γῆς ῥέοντα καὶ ταύτῃ ἀπολλύοντα τὸν Ἰνδὸν τὸ ὄνομα, ἔπειτα, ὁπόθεν ἄρχεται διὰ τῆς οἰκουμένης χώρας ῥεῖν, Νεῖλον ἤδη πρὸς Αἰθιόπων τε τῶν ταύτῃ καὶ Αἰγυπτίων καλούμενον ἢ, ὡς Ὅμηρος ἐποίησεν, ἐπώνυμον τῆς Αἰγύπτου Αἴγυπτον, οὕτω δὴ ἐσδιδόναι ἐς τὴν ἐντὸς θάλασσαν. καὶ δὴ καὶ πρὸς Ὀλυμπιάδα γράφοντα ὑπὲρ τῶν Ἰνδῶν τῆς γῆς ἄλλα τε γράψαι καὶ ὅτι δοκοίη αὑτῷ ἐξευρηκέναι τοῦ Νείλου τὰς πηγάς, μικροῖς δή τισι καὶ φαύλοις ὑπὲρ τῶν τηλικούτων τεκμαιρόμενον. ἐπεὶ μέντοι ἀτρεκέστερον ἐξήλεγξε τὰ ἀμφὶ τῷ ποταμῷ τῷ Ἰνδῷ, οὕτω δὴ μαθεῖν παρὰ τῶν ἐπιχωρίων τὸν μὲν Ὑδάσπην τῷ Ἀκεσίνῃ, τὸν Ἀκεσίνην δὲ τῷ Ἰνδῷ τό τε ὕδωρ ξυμβάλλοντας καὶ τῷ ὀνόματι ξυγχωροῦντας, τὸν Ἰνδὸν δὲ ἐκδιδόντα ἤδη ἐς τὴν μεγάλην θάλασσαν, δίστομον τὸν Ἰνδὸν ὄντα, οὐδέν τι αὐτῷ προσῆκον τῆς γῆς τῆς Αἰγυπτίας• τηνικαῦτα δὲ τῆς ἐπιστολῆς τῆς πρὸς τὴν μητέρα τοῦτο τὸ ἀμφὶ τῷ Νείλῳ γραφὲν ἀφελεῖν. καὶ τὸν κατάπλουν τὸν κατὰ τοὺς ποταμοὺς ἔστε ἐπὶ τὴν μεγάλην θάλασσαν ἐπινοοῦντα παρασκευασθῆναί οἱ ἐπὶ τῷδε κελεῦσαι τὰς ναῦς. αἱ δὲ ὑπηρεσίαι αὐτῷ ἐς τὰς ναῦς ξυνεπληρώθησαν ἐκ τῶν ξυνεπομένων τῇ στρατιᾷ Φοινίκων καὶ Κυπρίων καὶ Καρῶν καὶ Αἰγυπτίων». [https://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%BD%CE%AC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%82/%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF_%CE%A3%CE%A4].</ref> Υπήρχαν, όπως και σήμερα, πέντε μεγάλοι ποταμοί στην Πενταποταμία (η Πουντζάμπ, αναφέρεται ως σήμερα ως «Η Κοιλάδα των Πέντε Ποταμών»). Γι 'αυτό ήταν αναγκαίο να μπορούν τα σκάφη να μεταφέρονται εύκολα, από τη μία στην άλλη κοίτη των ποταμών. <ref>Arrian 6.2 [[Αρριανός]], «[http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82 Αλεξάνδρου Ανάβασις]». Βιβλίο 6, παράγραφοι 6.2: «[6.2] Ἐν δὲ τούτῳ Κοῖνος μὲν ἐν τοῖς πιστοτάτοις Ἀλεξάνδρῳ ὢν τῶν ἑταίρων νόσῳ τελευτᾷ• καὶ τοῦτον θάπτει ἐκ τῶν παρόντων μεγαλοπρεπῶς. αὐτὸς δὲ ξυναγαγὼν τούς τε ἑταίρους καὶ ὅσοι Ἰνδῶν πρέσβεις παρ´ αὐτὸν ἀφιγμένοι ἦσαν βασιλέα μὲν τῆς ἑαλωκυίας ἤδη Ἰνδῶν γῆς ἀπέδειξε Πῶρον, ἑπτὰ μὲν ἐθνῶν τῶν ξυμπάντων, πόλεων δὲ ἐν τοῖς ἔθνεσιν ὑπὲρ τὰς δισχιλίας. τὴν στρατιὰν δὲ διένειμεν ὧδε• αὐτὸς μὲν τοὺς ὑπασπιστάς τε ἅμα οἷ ξύμπαντας ἐπὶ τὰς ναῦς ἀνεβίβασε καὶ τοὺς τοξότας καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας καὶ τὸ ἄγημα τῶν ἱππέων. Κρατερὸς δὲ αὐτῷ μοῖράν τε τῶν πεζῶν καὶ τῶν ἱππέων παρὰ τὴν ὄχθην τοῦ Ὑδάσπου τὴν ἐν δεξιᾷ ἦγεν• κατὰ δὲ τὴν ἑτέραν ὄχθην τὸ πλεῖστόν τε καὶ κράτιστον τῆς στρατιᾶς καὶ τοὺς ἐλέφαντας Ἡφαιστίων προὐχώρει ἄγων, ἤδη ὄντας ἐς διακοσίους• τούτοις δὲ ἦν παρηγγελμένον ὡς τάχιστα ἄγειν ἵναπερ τὰ Σωπείθου βασίλεια. Φιλίππῳ δὲ τῷ σατράπῃ τῆς ἐπέκεινα τοῦ Ἰνδοῦ ὡς ἐπὶ Βακτρίους γῆς διαλιπόντι τρεῖς ἡμέρας παρήγγελτο ἕπεσθαι ξὺν τοῖς ἀμφ´ αὐτόν. τοὺς ἱππέας δὲ τοὺς Νυσαίους ὀπίσω ἀποπέμπει ἐς τὴν Νῦσαν. τοῦ μὲν δὴ ναυτικοῦ παντὸς Νέαρχος αὐτῷ ἐξηγεῖτο, τῆς δὲ αὐτοῦ νεὼς κυβερνήτης ἦν Ὀνησίκριτος, ὃς ἐν τῇ ξυγγραφῇ, ἥντινα ὑπὲρ Ἀλεξάνδρου ξυνέγραψε, καὶ τοῦτο ἐψεύσατο, ναύαρχον ἑαυτὸν εἶναι γράψας, κυβερνήτην ὄντα. ἦν δὲ τὸ ξύμπαν πλῆθος τῶν νεῶν, ὡς λέγει Πτολεμαῖος ὁ Λάγου, ᾧ μάλιστα ἐγὼ ἕπομαι, τριακόντοροι μὲν ἐς ὀγδοήκοντα, τὰ δὲ πάντα πλοῖα σὺν τοῖς ἱππαγωγοῖς τε καὶ κερκούροις καὶ ὅσα ἄλλα ποτάμια ἢ τῶν πάλαι πλεόντων κατὰ τοὺς ποταμοὺς ἢ ἐν τῷ τότε ποιηθέντων οὐ πολὺ ἀποδέοντα τῶν δισχιλίων». [https://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%BD%CE%AC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%82/%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF_%CE%A3%CE%A4].</ref> Ο [[Υδάσπης]] και ο [[Ακεσίνης]] ήταν επικίνδυνοι στην πλεύση τους σε αυτήν τη περιοχή<ref>Arrian 6.4 [[Αρριανός]], «[http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82 Αλεξάνδρου Ανάβασις]». Βιβλίο 6, παράγραφοι 6.4: «[6.4] Οὕτω δὴ πλέων τρίτῃ ἡμέρᾳ κατέσχειν, ἵναπερ Ἡφαιστίωνί τε καὶ Κρατερῷ κατὰ τὸ αὐτὸ στρατοπεδεύειν ἐπὶ ταῖς ἀντιπέρας ὄχθαις παρήγγελτο. μείνας δὲ ἐνταῦθα ἡμέρας δύο, ὡς καὶ Φίλιππος αὐτῷ ξὺν τῇ λοιπῇ στρατιᾷ ἀφίκετο, τοῦτον μὲν ἐπὶ τὸν Ἀκεσίνην ποταμὸν ἐκπέμπει ξὺν οἷς ἔχων ἧκε, τάξας παρὰ τοῦ Ἀκεσίνου ποταμοῦ τὴν ὄχθην πορεύεσθαι• τοὺς δὲ ἀμφὶ Κρατερόν τε καὶ Ἡφαιστίωνα αὖθις ἐκπέμπει, παραγγείλας ὅπως χρὴ τὴν πορείαν ποιεῖσθαι. αὐτὸς δὲ ἔπλει κατὰ τὸν Ὑδάσπην ποταμὸν οὐδαμοῦ μείονα ἐν τῷ κατάπλῳ εἴκοσι σταδίων τὸ εὖρος. προσορμιζόμενος δὲ ὅπῃ τύχοι ταῖς ὄχθαις τοὺς προσοικοῦντας τῷ Ὑδάσπῃ Ἰνδοὺς τοὺς μὲν ἐνδιδόντας σφᾶς ὁμολογίαις παρελάμβανεν, ἤδη δέ τινας καὶ ἐς ἀλκὴν χωρήσαντας βίᾳ κατεστρέψατο. αὐτὸς δὲ ὡς ἐπὶ τὴν Μαλλῶν τε καὶ Ὀξυδρακῶν γῆν σπουδῇ ἔπλει, πλείστους τε καὶ μαχιμωτάτους τῶν ταύτῃ Ἰνδῶν πυνθανόμενος καὶ ὅτι ἐξηγγέλλοντο αὐτῷ παῖδας μὲν καὶ γυναῖκας ἀποτεθεῖσθαι εἰς τὰς ὀχυρωτάτας τῶν πόλεων, αὐτοὶ δὲ ἐγνωκέναι διὰ μάχης ἰέναι πρὸς αὐτόν. ἐφ´ ὅτῳ δὴ καὶ σπουδῇ πλείονι ἐποιεῖτο τὸν πλοῦν, ὅπως μὴ καθεστηκόσιν αὐτοῖς, ἀλλὰ ἐν τῷ ἐνδεεῖ τε ἔτι τῆς παρασκευῆς καὶ τεταραγμένῳ προσφέρηται. ἔνθεν δὲ ὡρμήθη τὸ δεύτερον, {καὶ} πέμπτῃ ἡμέρᾳ ἀφίκετο ἐπὶ τὴν ξυμβολὴν τοῦ τε Ὑδάσπου καὶ τοῦ Ἀκεσίνου. ἵνα δὲ ξυμβάλλουσιν οἱ ποταμοὶ οὗτοι, στενότατος εἷς ποταμὸς ἐκ τοῖν δυοῖν γίγνεται καὶ τὸ ῥεῦμα αὐτῷ ὀξὺ ἐπὶ τῇ στενότητι καὶ δῖναι ἄτοποι ὑποστρέφοντος τοῦ ῥοῦ, καὶ τὸ ὕδωρ κυμαίνεταί τε καὶ καχλάζει ἐπὶ μέγα, ὡς καὶ πόρρω ἔτι ὄντων ἐξακούεσθαι τὸν κτύπον τοῦ κύματος. καὶ ἦν μὲν προεξηγγελμένα ταῦτα Ἀλεξάνδρῳ ἐκ τῶν ἐγχωρίων καὶ ἐξ Ἀλεξάνδρου τῇ στρατιᾷ• ὅμως δὲ ἐπειδὴ ἐπέλαζεν αὐτῷ ταῖς ξυμβολαῖς ὁ στρατός, ἐς τοσόνδε ὁ ἀπὸ τοῦ ῥοῦ κτύπος κατεῖχεν, ὥστε ἐπέστησαν τὰς εἰρεσίας οἱ ναῦται, οὐκ ἐκ παραγγέλματος, ἀλλὰ τῶν τε κελευστῶν ὑπὸ θαύματος ἐκσιωπησάντων καὶ αὐτοὶ μετέωροι πρὸς τὸν κτύπον γενόμενοι». [https://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%BD%CE%AC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%82/%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF_%CE%A3%CE%A4].</ref> και οι Μακεδόνες υπέστησαν μερικές ζημιές σε πλοία και κάποιες απώλειες σε προσωπικό.<ref name=p592>Dodge 1890, Σελ. 592.</ref> Χρησιμοποιήθηκαν δύο είδη πλοίων, τα πολεμικά πλοία και τα πλοία μεταφοράς, γνωστά ως «στρόγγυλα σκάφη» (αγγλικά: round vessels).<ref name=p593>Dodge 1890, Σελ. 593.</ref> Τα πλοία μεταφοράς δεν υπέστησαν ζημιές,<ref name=p593>Dodge 1890, Σελ. 593.</ref> αφού τα στρογγυλά ύφαλά τους βοήθησαν να περιηγηθούν στα δύσκολα κανάλια. Αντίθετα, τα πολεμικά πλοία είχαν σημαντικές δυσκολίες, και πολλά καταστράφηκαν, <ref name=p593>Dodge 1890, Σελ. 593.</ref> καθώς οι διπλές σειρές των κουπιών τους σήμαινε αυτομάτως ότι η κάτω σειρά των κουπιών κτυπούσε στην όχθη του ποταμού και καταστρεφόταν.<ref name=p593>Dodge 1890, Σελ. 593.</ref> Σε κάποιο μάλιστα δύσκολο σημείο του ποταμού ο Αλέξανδρος πήρε μαζί του την πανοπλία του και ετοιμάσθηκε να πηδήξει στο νερό, καθώς το πλοίο του κινδύνευε να βυθιστεί.<ref name=p593>Dodge 1890, Σελ. 593.</ref>
Πήραν μέρος στις γενικότερες επιχειρήσεις κατά των Μαλλών οι [[Πείθων του Αγήνορα|Πείθων ο Αγήνορα]] ή Πίθων<ref>Ο [[Πείθων του Αγήνορα|Πείθων ο Αγήνορα]] (ή Πίθων) το 325 π.Χ. πήρε μέρος στις επιχειρήσεις κατά των Μαλλών ως ταξιάρχης και στη συνέχεια από κοινού με τον [[Οξυάρτης|Οξυάρτη]] ορίσθηκε [[Σατράπης|σατράπης]] της περιοχής από τη συμβολή του Ακεσίνη στον Ινδό ως τα παράλια της Ινδίας. Του ανατέθηκε να συντρίψει την εξέγερση των [[Μουσικάνοι|Μουσικανών]] και κάθε άλλη αντίσταση καθώς και να αστικοποιήσει την περιοχή ως τα [[Πάταλα]]. Μετά το θάνατο του Αλεξάνδρου (323 π.Χ.) έγινε σατράπης της [[Μηδία|Μηδίας]].</ref> (δεν πρέπει να συγχέεται με τον βασιλικό σωματοφύλακα [[Πείθων (σατράπης)|Πείθων του Κρατεύα]]),<ref> Ο [[Πείθων (σατράπης)|Πείθων του Κρατεύα]], που καταγόταν από τις [[Αλκομενές]] της [[Εορδαία|Εορδαίας]], ήταν τριήραρχος στην κάθοδο του Υδάσπη (326 π.Χ.) και ένας από τους βασιλικους σωματοφύλακες (325). Την παραμονή του θανάτου του Αλεξάνδρου (323 π.χ.) συμμετέσχε στην αντιπροσωπεία, που ζήτησε χρησμό από το ναό του [[Σέραπις|Σαράπιδος]] στη [[Βαβυλώνα]].</ref> ο [[Δημήτριος ο Αλθαιμένη]] <ref>Ο [[Δημήτριος ο Αλθαιμένη]] στη μάχη του Γρανικού (334 π.Χ.) ήταν ίλαρχος μίας από τις βασιλικές ίλες. Το 327 π.Χ. ήταν ιππάρχης στις επιχειρήσεις της πρόσω Ινδίας. Το 326 π.Χ. πολέμησε με την ιππαρχία του στη μάχη του Υδάσπη και υπό τις διαταγές του [[Ηφαιστίων|Ηφαιστίωνα]] εισέβαλε στη χώρα του αποστάτη Πώρου. Επίσης πήρε μέρος στις εκκαθαρίσεις στη χώρα των Μαλλών (325π.Χ.).</ref> και από τον ποτάμιο στόλο ο επικεφαλής του [[Νέαρχος|Νέαρχος του Ανδροτίμου]].<ref>Ο [[Νέαρχος|Νέαρχος του Ανδροτίμου]] καταγόταν από την [[Αρχαία Κρήτη|Κρήτη]], αλλά κατοικούσε στην [[Αμφίπολη]] και ήταν [[Μακεδόνας]] πολίτης. Ήταν παιδικός φίλος του Αλεξάνδρου, ανάμεσα σ’ εκείνους που εξορίστηκαν από τον Φίλιππο μετά την παρεξήγηση στο γαμήλιο δείπνο (337 π.Χ.). Στη διάρκεια της εκστρατείας ο Αλέξανδρος τίμησε όλους όσους εξορίστηκαν τότε για χάρη του και ο Νέαρχος έγινε [[Σατράπης|σατράπης]] της [[Λυκία|Λυκίας]] (333 π.Χ.). Το 329 π.Χ. παρουσιάσθηκε στα [[Βάκτρα]] επικεφαλής σώματος Ελλήνων μισθοφόρων. Στις επιχειρήσεις της Ινδίας (327 π.Χ. – 326 π.Χ.) ήταν χιλίαρχος των υπασπιστών. Στην κάθοδο των πλωτών ποταμών της Ινδίας ως το δέλτα του Ινδού ορίστηκε ναύαρχος του ποτάμιου στόλου και το φθινόπωρο του 325 π.Χ. άρχισε κατά διαταγή του Αλεξάνδρου τον παράπλου της Μεγάλης Θάλασσας. Την άνοιξη του 324 π.Χ. συναντήθηκε με τη στρατιά στα Σούσα, όπου έγιναν λαμπρές τελετές. Εκεί στεφανώθηκε (=παρασημοφορήθηκε) από τον Αλέξανδρο με χρυσό στεφάνι και στον ομαδικό γάμο παντρεύτηκε την κόρη του Μέντορα και της Βαρσίνης. Ορίστηκε ναύαρχος του στόλου στην εκστρατεία κατά των Αράβων, που ετοίμαζε ο Αλέξανδρος και δεν πραγματοποιήθηκε λόγω του θανάτου του (323π.Χ.). Ήταν επίσης ένας από τους σημαντικότερους ιστορικούς του Αλεξάνδρου.</ref> Ο [[Πτολεμαίος ο Λάγου]], σύμφωνα με τον ίδιο, δεν έλαβε μέρος στην πολιορκία της πόλης των Μαλλών, καθώς «διοικούσε άλλο στρατιωτικό τμήμα και πολεμούσε αλλού, εναντίον άλλων βαρβάρων».<ref> Ο [[Πτολεμαίος ο Λάγου]] ήταν εταίρος από την Πέλλα και παιδικός φίλος του Αλεξάνδρου. Το 328 ο Πτολεμαίος διοικούσε ένα από τα πέντε τμήματα της στρατιάς, που σάρωσαν τη [[Σογδιανή]]. Πήρε μέρος στην πολιορκία της Πέτρας του Χοριήνη, στην υποταγή της πρόσω Ινδίας, στην [[Πολιορκία της Αόρνου Πέτρας]] (327 π.Χ.), στη [[Μάχη του Υδάσπη]] (326π.Χ.) και στην [[Πολιορκία των Σαγγάλων]]. Κατά την κάθοδο από τον Υδάσπη στη Μεγάλη Θάλασσα ήταν τριήραρχος και διοικούσε ένα τμήμα της στρατιάς. Σύμφωνα με τη δική του εξιστόρηση δεν πήρε μέρος στην πολιορκία της πόλης των Μαλλών, όπου τραυματίσθηκε σχεδόν θανάσιμα ο Αλέξανδρος (325π.Χ.), διότι «διοικούσε άλλο στρατιωτικό τμήμα και πολεμούσε αλλού, εναντίον άλλων βαρβάρων».</ref>
 
Γραμμή 100:
Αυτό είναι ένα άλλο παράδειγμα, του πως ο Μεγάλος Αλεξάνδρος πραγματοποιούσε την ανάθεση κάθε εργασίας που θεωρείται σημαντική σε πρόσωπα της εμπιστοσύνης του και πως αντιμετωπιζόταν αυτή η ανάληψη ευθυνών, και φυσικά αυτή ήταν πρακτική που επαναλαμβάνεται καθ 'όλη τη διάρκεια των εκστρατειών. Σύντομα ο Αλέξανδρος κατέλαβε την πόλη που πολιορκούσε, χρησιμοποιώντας εξοπλισμό πολιορκίας όπως ο καταπέλτης στρέψης.<ref>Worthington 2008, Σελ. 27.</ref> Ο καταπέλτης στρέψης ήταν το πιο ισχυρό πολιορκητικό όπλο της εποχής, και είχε φέρει επανάσταση στην πολεμική τέχνη της πολιορκίας. Ο Αλέξανδρος σύντομα θα το χρησιμοποιήσει εκτεταμένα για να κατακτήσει και όλες τις άλλες πόλεις της περιοχής.<ref>Worthington 2008, Σελ. 28.</ref> Ο στρατός του Αλεξάνδρου, στη συνέχεια υπερκέρασε τη φρουρά της πόλης, ισχύος δύο χιλιάδων ανδρών και τους σκότωσε όλους.<ref name=p598>Dodge 1890, Σελ. 598.</ref> Όταν ο Περδίκκας έφτασε στην πόλη που υποτίθεται ότι έπρεπε να περικυκλώσει, την βρήκε άδεια, κυνήγησε τους επιζώντες και τους εξολόθρευσε.<ref name=arrian302>Arrian 1893, Σελ. 302.</ref>
Ο Αλέξανδρος επέτρεψε στους άνδρες του να ξεκουραστούν μέχρι την πρώτη φυλακή της νύχτας.<ref name=arrian303>Arrian 1893, Σελ. 303.</ref>
Μετά από αυτό, οι Μακεδόνες συνέχισαν την καταδίωξη των Μαλλών, προς την επόμενη πόλη που ήταν η σημερινή [[Βραχμάνος|βραχμανική]] πόλη της [[Ατάρι Πακιστάν|Ατάρι]] (αγγλικά Atari). Μετά την άφιξή του, ο Αλέξανδρος έστειλε αμέσως τη φάλαγγα του προς τα εμπρός προκειμένου να προετοιμαστεί για την υπονόμευση των τειχών της πόλης. Ωστόσο, οι Ινδοί, οι οποίοι είχαν πλέον πληροφορηθεί για την ισχυρή πολιορκητική τεχνογνωσία του Αλεξάνδρου, αποφάσισαν ότι θα είχαν περισσότερες πιθανότητες να αμυνθούν καλύτερα από την ακρόπολη τους.<ref>Delbruck Hans, The History of the Art of War, volume One, Lincoln, University of Nebraska, isbnname=0-8032-6584-0 - [[Χανς Ντελμπρούκ]] «Η Ιστορία της Τέχνης του Πολέμου», Λίνκολν, Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα, έκδοση του 1990.<"autogenerated1990"/ref> Οι Μακεδόνες ακολούθησαν.
Ο Αλέξανδρος οδήγησε την πολιορκία της ακρόπολης, φέρνοντας τη φάλαγγα του κατευθείαν προς τα τείχη.<ref name=arrian303>Arrian 1893, Σελ. 303.</ref>
Η ακρόπολη κάηκε και πέντε χιλιάδες Μαλλοί έχασαν τη ζωή τους μέσα στα τείχη της.<ref name=p600>Dodge 1890, Σελ. 600.</ref><ref name=arrian304>Arrian 1893, Σελ. 304.</ref><ref>Arrian 6.7 [[Αρριανός]], «[http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82 Αλεξάνδρου Ανάβασις]». Βιβλίο 6, παράγραφοι 6.7: «[6.7] Ἀλέξανδρος δὲ δειπνοποιησάμενός τε καὶ ἀναπαύσας τοὺς ἀμφ´ αὑτὸν ἔστε ἐπὶ πρώτην φυλακὴν ᾔει τοῦ πρόσω• καὶ τὴν νύκτα διελθὼν πολλὴν ὁδὸν ἅμα ἡμέρᾳ ἀφίκετο πρὸς τὸν Ὑδραώτην ποταμόν. ἔνθα δὴ τῶν Μαλλῶν τοὺς μὲν πολλοὺς διαβεβηκότας ἤδη ἔμαθεν, τοῖς δὲ καὶ διαβαίνουσιν ἐπιγενόμενος περὶ αὐτὸν τὸν πόρον πολλοὺς αὐτῶν διέφθειρε. καὶ αὐτὸς ὡς εἶχε ξυνδιαβὰς κατὰ τὸν αὐτὸν πόρον διώκων εἴχετο τῶν φθασάντων ἐς τὴν ἀποχώρησιν. καὶ πολλοὺς μὲν ἀπέκτεινεν αὐτῶν, τοὺς δὲ καὶ ζῶντας ἔλαβεν, οἱ πλείους δὲ κατέφυγον ἔς τι χωρίον ὀχυρὸν καὶ τετειχισμένον. Ἀλέξανδρος δέ, ὡς οἱ πεζοὶ ἀφίκοντο αὐτῷ, ἀποστέλλει ἐπὶ τούτους Πείθωνα τήν τε αὑτοῦ τάξιν ἔχοντα καὶ τῶν ἱππέων δύο ἱππαρχίας. καὶ οὗτοι δὴ ἐξ ἐφόδου προσβαλόντες λαμβάνουσι τὸ χωρίον καὶ τοὺς καταπεφευγότας ἐς αὐτὸ ἠνδραπόδισαν, ὅσοι γε μὴ ἐν τῇ προσβολῇ διεφθάρησαν. ταῦτα δὲ οἱ ἀμφὶ τὸν Πείθωνα διαπραξάμενοι ἀπανῆλθον αὖθις ἐς τὸ στρατόπεδον. Αὐτὸς δὲ Ἀλέξανδρος ὡς ἐπὶ τῶν Βραχμάνων τινὰ πόλιν ἦγεν, ὅτι καὶ ἐς ταύτην ξυμπεφευγέναι τινὰς τῶν Μαλλῶν ἔμαθεν. ὡς δὲ ἀφίκετο πρὸς αὐτήν, ἐπῆγε τῷ τείχει πάντοθεν πυκνὴν τὴν φάλαγγα. οἱ δὲ ὑπορυσσόμενα τὰ τείχη ἰδόντες καὶ ἐκ τῶν βελῶν ἀναστελλόμενοι τὰ μὲν τείχη καὶ οὗτοι ἐκλείπουσιν, ἐς δὲ τὴν ἄκραν ξυμφυγόντες ἐκεῖθεν ἠμύνοντο• ξυνεισπεσόντων δὲ αὐτοῖς ὀλίγων Μακεδόνων μεταβαλλόμενοι καὶ ξυστραφέντες τοὺς μὲν ἐξέωσαν αὐτῶν, ἀπέκτειναν δὲ ἐν τῇ ὑποστροφῇ ἐς πέντε καὶ εἴκοσι. καὶ ἐν τούτῳ Ἀλέξανδρος τάς τε κλίμακας πάντοθεν κελεύει προστιθέναι τῇ ἄκρᾳ καὶ ὑπορύττειν τὸ τεῖχος. ὡς δὲ πύργος τε ἔπεσεν ὑπορυσσόμενος καὶ τοῦ μεταπυργίου τι παραρραγὲν ἐπιμαχωτέραν ταύτῃ ἐποίησε τὴν ἄκραν, πρῶτος Ἀλέξανδρος ἐπιβὰς τοῦ τείχους ὤφθη ἔχων τὸ τεῖχος. καὶ τοῦτον ἰδόντες οἱ ἄλλοι Μακεδόνες αἰσχυνθέντες ἄλλος ἄλλῃ ἀνῄεσαν. εἴχετό τε ἤδη ἡ ἄκρα, καὶ τῶν Ἰνδῶν οἱ μὲν τὰς οἰκίας ἐνεπίμπρασαν καὶ ἐν αὐταῖς ἐγκαταλαμβανόμενοι ἀπέθνησκον, οἱ πολλοὶ δὲ μαχόμενοι αὐτῶν. ἀπέθανον δὲ οἱ πάντες ἐς πεντακισχιλίους, ζῶντες δὲ δι´ ἀνδρείαν ὀλίγοι ἐλήφθησαν». [https://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%BD%CE%AC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%82/%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF_%CE%A3%CE%A4].</ref>
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Πολιορκία_των_Μαλλών"