Διεθνής Διαφάνεια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Διεθνής Διαφάνεια''' ('''Transparency International'''), '''TI''', ελληνικά: Τι-Άι) , είναι ένας μη κυβερνητικός οργανισμός που ασχολείται με την καταπολέμηση [[διαφθορά]]ς στον κόσμο. Αυτό συμπεριλαμβάνει, χωρίς να περιορίζεται μόνο, τη διαφθορά στην πολιτική. Ο οργανισμός είναι ευρύτερα γνωστός για τη σύνταξη, από το [[1995]] του ετήσιου [[Δείκτης Αντίληψης για τη Διαφθορά|Δείκτη Αντίληψης για τη Διαφθορά]] (Corruptions Perceptions Index - CPI), ενόςκαι το [[Βαρόμετρο Παγκόσμιας Διαφθοράς|Βαρόμετρου Παγκόσμιας Διαφθοράς]], συγκριτικούσυγκριτικών καταλόγουκαταλόγων για τη διαφθορά παγκοσμίως.

Έδρα τουτης "ΤΙ"Διεθνούς Διαφάνειας είναι το [[Βερολίνο]], όπου και ιδρύθηκε το [[1993]], από τον [[Πήτερ Έιγκεν]] με τη μορφή μη κερδοσκοπικού οργανισμού. Ο Πήτερ Έιγκεν που προηγουμένως είχε διατελέσει διευθυντής της [[Παγκόσμια Τράπεζα|Παγκόσμιας Τράπεζας]] στην [[Αφρική]] και συντονιστής προγραμμάτων βοήθειας των ανεπτυγμένων χωρών προς τις φτωχότερες, παρέμεινε πρόεδρος μέχρι το 2005. Όπως ο ίδιος δήλωνε αποφάσισε την ίδρυση του εν λόγω οργανισμού επειδή είχε διαπιστώσει ότι μεγάλο μέρος της βοήθειας που διαχειριζόταν και διένειμε, τελικά "εξατμιζόταν" σε ένα κυκεώνα "πολιτικής και λοιπής διαφθοράς". Έτσι με μια συνεργασία ηγετών χωρών και ανωτάτων υπαλλήλων περίπου 70 ατόμων προχώρησε στη σύσταση του εν λόγω οργανισμού. Η ιδέα του κρίθηκε ιδιαίτερα επιτυχής καθώς πολλοί αρχηγοί χωρών και άλλοι διεθνείς οργανισμοί έσπευσαν να επικροτήσουν το εγχείρημα αυτό.<br />Σημαντικά επίσης στελέχη του Δ.Σ. της ΤΙ ήταν ο Jeremy Papas, (αντιπρόεδρος), και οι Hansjörg Elshorst , Joe Githongo , Fritz Heimann , Michael Hershman , Καμάλ Χουσεΐν , Dolores L. Español , G. Moody Stuart , J. Parfitt και ο Frank Vogl.

Σήμερα (Δεκ. 2012) τα μέλη και οι συνεργάτες της Τι-ΆιΔιεθνούς Διαφάνειας αριθμούν χιλιάδες, ενώ στην έδρα του οργανισμού βρίσκονται εγκατεστημένοι 40 περίπου νομικοί, οικονομολόγοι και ειδικοί σε θέματα φορολογίας και συστήματα φορολογίας που μπορούν και αξιολογούν διάφορα στοιχεία που συλλέγουν μέσω κλιμακίων και υποβαλλομένων ερωτηματολογίων σε δημόσιες "έρευνες" σε υπηρεσίες και πολιτικά γραφεία διαφόρων χωρών. Από τις έρευνες αυτές και τα στοιχεία που επεξεργάζονται στοχεύουν στην αποκάλυψη περιπτώσεων διαφθοράς που αρχικά χαρακτηρίζεται "λανθασμένη λειτουργία συστήματος" την οποία θεωρούν ότι μπορεί αυτή να καταπολεμηθεί με "απόλυτη διαφάνεια".

Ένα σημαντικό σημείο κριτικής κατά τα πρώτα στάδια της TIΔιεθνούς Διαφάνειας ήταν η συντηρητική φιλοσοφία καταπολέμησης διαφθοράς της οργάνωσης. Όταν ο [[Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης|ΟΟΣΑ]] κατά την σύσταση των Ηνωμένων Πολιτειών το 1989, έθεσε το ζήτημα της "διεθνούς διαφθοράς" στην ατζέντα του, και κάλεσε σε λειτουργία μια αντίστοιχη «ομάδα εργασίας», παράλληλα με τη δημιουργία της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς ([[Συνθήκη του Μάαστριχτ]] 1993) αποφάσισε να κινήσει για τα κράτη μέλη μια "Σύσταση για την καταπολέμηση της δωροδοκίας στις διεθνείς εμπορικές συναλλαγές».<ref>http://www.oecd.org/investment/anti-bribery/anti-briberyconvention/1952622.pdf</ref><ref name=ref2>http://www.oecd.org/daf/anti-bribery/ConvCombatBribery_ENG.pdf</ref> Ήδη τότε, ιδέα του ΟΟΣΑ ήταν να καταπολεμήσει τη διαφθορά στις πηγές της παρά την αντίσταση των εμπλεκόμενων. Στο μέλλον η διαφθορά εναντίον άλλων κρατών, θα έπρεπε να αντιμετωπίζετε νομικά ισότιμα ​​με την εγχώρια διαφθορά στις χώρες των χορηγών. Αυτό όμως θα ήταν ένας σημαντικός περιορισμός στην επιχειρηματική ελευθερία των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων και χρειαζόταν κατάλληλη απάντηση. Ενώ η Σύμβαση του ΟΟΣΑ, ως εκ τούτου, καλείται να καταπολεμήσει ιδίως τις γνωστές τεράστιες πηγές δωροδοκία στις ανεπτυγμένες χώρες εξαγωγής<ref name=ref2 /> αντιθέτως η «Διεθνής Διαφάνεια», που δημιουργήθηκε από έναν πρώην διευθυντή της [[Παγκόσμια Τράπεζα|Παγκόσμιας Τράπεζας]] (Peter Eigen) και την γερμανική πολιτική αναπτυξιακής βοήθειας (GTZ), υποστήριζε ακριβώς το αντίθετο. Παρά την υπάρχουσα γνώση που αποκτήθηκε από την αναπτυξιακή βοήθεια προς την Ανατολική Αφρική η ΤΙΔιεθνής Διαφάνεια συνιστάται να αξιολογηθεί και να καταπολεμηθεί η διαφθορά μόνο στις χώρες των αποδεκτών, αλλά όχι στις πηγές της στην Ευρώπη.

Κατά συνέπεια, η τότε ΤΙΔιεθνής Διαφάνεια πρότεινε τον αμφιλεγόμενο [[Δείκτης Αντίληψης για τη Διαφθορά|Δείκτη Αντίληψης της Διαφθοράς]] (CPI), που ιδρύθηκε από τον Johann Graf Lambsdorff το 1995, ως μια πιθανή κλίμακα διαβάθμισης της διαφθοράς. Ωστόσο, ο CPI περιορίζεται στη μία και μόνο πλευρά των αποδεκτών δωροδοκίας, αλλά δεν συμπεριλαμβάνει τις πλούσιες πηγές δωροδοκίας από την τεράστια παραοικονομία της Ευρώπης. Ως αποτέλεσμα, μετά από γραμμική αύξηση πάνω από μια δεκαετία μέχρι την καθιέρωση του Ευρώ, τελικά η γερμανική διαφθορά σήμερα στηρίζεται σε μια παραοικονομία 350 δις € ετησίως.<ref name=ref4 />

Μια έτσι προκαλούμενη διένεξη μεταξύ επικριτών και υποστηρικτών του από τότε συχνά αναφερόμενου [[Δείκτης Αντίληψης για τη Διαφθορά|CPI]] ήταν μέχρι τώρα στο επίκεντρο πολλών κριτικών δοκιμιών. Π.χ. η Yuliya V. Tverdova απέδειξε το 2012 σε μια συγκριτική μελέτη («Αντιλήψεις ή Εμπειρίες: τη χρήση εναλλακτικών μέτρων διαφθοράς σε μια μελέτη πολλαπλών επιπέδων της πολιτικής στήριξης», του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, Irvine) παρερμηνείες του CPI, επίσης από εμπειρογνώμονες της TIΔιεθνούς Διαφάνειας, έως "numerous concerns ranging ... to systematic biases in the expert estimates", και χαρακτήρισε το CPI ως προκατειλημμένο και" poll of polls that draws on multiple sources of elite and mass opinions.»<ref>[http://paperroom.ipsa.org/papers/paper_17240.pdf Using Alternative Corruption Measures], ipsa.org</ref>

Αργότερα όμως, η ΤΙΔιεθνής ευθυγραμμίζετεΔιαφάνεια ευθυγραμμίζεται με τον ΟΟΣΑ, δημοσιεύοντας το 1999 για πρώτη φορά το επίσης αμφιλεγόμενο "Δείκτη Δωροδοκιών" (BPI). Ωστόσο, χρειάστηκαν χρόνια μέχρι που η σύμβαση του ΟΟΣΑ έχει υπογραφεί και επικυρωθεί από τα κοινοβούλια και τελικά μεταφέρθηκε στην πράξη σε όλα τα κράτη. Ως εκ τούτου, οι πρακτικές αυτές δεν είχαν ποινικά καταδιωχτεί στις χώρες εξαγωγής πριν από το 2003. Μόνο τότε η "ΤΙ"Διεθνής Διαφάνεια μίλησε ανοιχτά για ένα «δίκτυο διαφθοράς»<ref>Eigen (2003), Das Netz der Korruption, S.&nbsp;35.</ref> και κατηγορεί ιδιαίτερα μοχλούς δωροδοκίας στις χώρες δότη. Με την ευκαιρία, μόλις το 2004, κατέληξε η πρώτη και μοναδική Ολυμπιάδα (2000-2004) στην Κοινή Αγορά της ΕΕ. Τώρα η γερμανική παραοικονομία μπορούσε να αρχίσει να αναχαιτίζει προσεχτικά τα ύψη της.<ref name=ref4 />

Η Τι-ΆιΔιεθνής Διαφάνεια επικεντρώνει την προσοχή της σε θεσμούς - νομοθεσίες και κυβερνητικές δράσεις χωρών και όχι σε μεμονωμένες περιπτώσεις φυσικών προσώπων, ή άλλες εξατομικευμένες περιπτώσεις με προβαλλόμενο στόχο την "αναδιαμόρφωση και την κάθαρση". με τη συνεργασία βέβαια κρατικών φορέων και υπηρεσιών. Έτσι ο Οργανισμός αυτός κάθε χρόνο συντάσσει και δημοσιοποιεί τρεις εκθέσεις.

# Ο "[[Δείκτης αντίληψηςΑντίληψης τηςγια διαφθοράς",τη ή [[Δείκτης διαφθοράςΔιαφθορά]]" (CPI) (κατά χώρα).

Σημειώνεται ότι μετά τα παραπάνω η Τι-ΆιΔιεθνής Διαφάνεια προσφέρει διάφορες "συνταγές"συμβουλές για την αντιμετώπιση της όποιας διαφθοράς, παρέχοντας ακόμα και συμβουλές σε πολίτες για τις διάφορες συναλλαγές τους, καθώς και τον τρόπο υποβολής καταγγελιών.