Μιχαήλ Α΄ Κηρουλάριος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 7:
Με την άνοδο στο θρόνο του [[Κωνσταντίνος Θ'|Κωνσταντίνου Θ΄ του Μονομάχου]], αναδείχθηκε πανίσχυρος σύμβουλός του και κατόπιν εξελέγη Πατριάρχης. Εργάστηκε για το κύρος του Οικουμενικού Πατριαρχείου και την τόνωση του κύρους της πατερικής παράδοσης. Ευρύτερα γνωστός είναι ο Μιχαήλ Κηρουλάριος ως ο Πατριάρχης επί της Πατριαρχίας του οποίου συνετελέσθη το [[Σχίσμα του 1054|Σχίσμα]] μεταξύ [[Καθολική Εκκλησία|Δυτικής]] και [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ανατολικής]] Εκκλησίας.
Ήταν από τους Πατριάρχες που αναμείχθηκαν με αυτοκρατορικό τρόπο στα κοινά. Ο [[Μιχαήλ Ψελλός]] αναφέρει ότι του έλειπε μόνο η πορφύρα και τα ερυθρά πέδιλα<ref>{{cite book|author=Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ
Ο αυτοκράτορας [[Κωνσταντίνος Θ´ ο Μονομάχος]] του συμπεριφερόταν με φόβο<ref name=Runci109>{{cite book|author=Steven Runciman|authorlink=Στήβεν Ράνσιμαν|title=Η Βυζαντινή Θεοκρατία|publisher = Εκδόσεις Δόμος|year=2005|pages=109|isbn=9607217225}}</ref> και ο Κηρουλάριος αναμείχθηκε στο ζήτημα της απομάκρυνσής του από τον θρόνο. Όταν όμως επιχείρησε να επιβληθεί στη διάδοχό του, την αυτοκράτειρα [[Θεοδώρα (11ος αιώνας)|Θεοδώρα]], αυτή του είπε να περιοριστεί στα εκκλησιαστικά θέματα<ref name=Runci109/>. Ο διάδοχός της, [[Μιχαήλ ΣΤ΄|Μιχαήλ ΣΤ΄ ο Στρατιωτικός]], προσπάθησε να ακολουθήσει το παράδειγμά της, αλλά ο Κηρουλάριος του έδειξε την περιφρόνησή του με το να φοράει τα πορφυρά υποδήματα που προορίζονταν για τους αυτοκράτορες και να συμμετάσχει στη συνωμοσία για την αντικατάστασή του από τον [[Ισαάκιος Α'|Ισαάκιο Α' Κομνηνό]]<ref name=Runci109/>. Ως ανταμοιβή, ο Ισαάκιος παρείχε στο Πατριαρχείο τον πλήρη έλεγχο πάνω στον αυτοκρατορικό καθεδρικό ναό της [[Αγία Σοφία (Κωνσταντινούπολη)|Αγίας Σοφίας]]<ref name=Runci109/>.
| |||