Πατριάρχης Άνθιμος Δ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
Καταγόταν από την [[Κωνσταντινούπολη]]. Διετέλεσε πρωτοσύγγελος του Πατριαρχείου και κατόπιν εξελέγη μητροπολίτης [[Ικόνιο|Ικονίου]] (1825-1835), [[Λάρισα|Λαρίσης]] (1835-1837) και [[Νικομήδεια|Νικομηδείας]] (1837-1840). Το [[1840]] εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης, αλλά στην εκλογή του αντέδρασε ο Σουλτάνος [[Αμπντούλ Μετζίτ Α΄]], ο οποίος και τον εκθρόνισε. Αποσύρθηκε στην [[Πρίγκηπος|Πρίγκηπο]], αλλά επανεξελέγη στον Οικουμενικό Θρόνο το [[1848]].
 
Στην δεύτερη αυτής Πατριαρχία του ασχολήθηκε με το ζήτημα της [[Εκκλησία της Ελλάδος|Εκκλησίας της Ελλάδος]], η οποία είχε αυτοανακηρυχθεί [[Αυτοκεφαλία|αυτοκέφαλη]] από το [[1833]], χωρίς να αναγνωρίζεται από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Διεξήγαγε μυστικές συνεννοήσεις και το [[1850]], κατόπιν επιστολών της Ελληνικής Κυβέρνησης και της Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, συνεκάλεσε Μεγάλη Σύνοδο για το θέμα. Στις [[29 Ιουνίου]] [[1850]], η Σύνοδος εξέδωσε Πατριαρχικό και Συνοδικό Τόμο, μεο τονοποίος οποίο ανακηρυσσότανανακήρυσσε με κανονικό τρόπο η [[Αυτοκεφαλία]] της Εκκλησίας της Ελλάδος και όριζε ότι η Εκκλησία θα διοικείται «''κατά τους θείους και ιερούς κανόνας ελευθέρως και ακολύτως από πάσης κοσμικής επεμβάσεως''<ref>{{cite book|author=Γιώργος Καραγιάννης|title=Εκκλησία και Κράτος 1833-1997|publisher=Εκδόσεις «Το Ποντίκι»|year=1997|isbn=9608402492|pages=24}}</ref>».
 
Το [[1852]] επαύθη και πάλι και αποσύρθηκε ξανά στην Πρίγκηπο, όπου και έμεινε μέχρι το θάνατό του το [[1878]].