Πολυτονική γραφή της ελληνικής γλώσσας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

===Βαρεία===

Έως την [[Βυζαντινή αυτοκρατορία|Βυζαντινή περίοδο]], ο σύγχρονος κανόνας που δηλώνει πως η οξεία μετατρέπεται στην τελευταία συλλαβή σε βαρεία -εκτός και αν προηγείται σημείο στίξης ή εγκλιτική λέξη- είχε πλήρως καθιερωθεί. Ορισμένοι συγγραφείς έχουν υποστηρίξει πως η βαρεία αρχικά δημιουργήθηκε για να υποδηλώσει την απουσία τόνου, και πως ο σύγχρονος κανόνας είναι κατά την άποψη τους μια καθ'όλα ορθογραφική σύμβαση. Αρχικά, διάφορες προκλιτικές λέξεις έχαναν τον τόνο τους πριν από μια άλλη λέξη και λάμβαναν τη βαρεία, και αργότερα αυτό γενικεύτηκε σε όλες τις λέξεις με την ίδια ορθογραφία. Άλλοι, θεωρούν πως η βαρεία ήταν γλωσσολογικά γνήσια ηχητική αναπαράσταση και

δήλωνε μια τροποποίηση του οξέως τονισμού στο τέλος της λέξης.<ref>{{en}} {{Cite book |last=Probert |first=Philomen |year=2006 |title=Ancient Greek accentuation |location=New York |publisher=Oxford University Press |isbn= 9780199279609 |page=59 }}</ref><ref>{{en}} {{Cite book |last=Devine |first=Andrew M. |first2=Laurence D. |last2=Stephens |year=1994 |title=The prosody of Greek speech |location=New York |publisher=Oxford University Press |isbn=0-19-508546-9 |page=180 }}</ref><ref>{{en}} {{Cite book |last = Allen|first = William S.|year = 1987|title = Vox graeca|location = London|publisher = Cambridge University Press|pages = 124–130|url = https://books.google.co.uk/books?id=yws4Zey-ZnYC&printsec=frontcover#v=onepage&q&f=false}}</ref>