Γρηγοριανό ημερολόγιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|30|05|2015}}
To '''Γρηγοριανό ημερολόγιο''' είναι το [[ημερολόγιο]] που χρησιμοποιείται σήμερα στον Δυτικό Κόσμο. Είναι μία παραλλαγή του [[Ιουλιανό ημερολόγιο|Ιουλιανού ημερολογίου]], και προτάθηκε από τον [[Αλοΐσιους Λίλιους]] (''Aloysius Lilius''), Ναπολιτάνο γιατρό, και θεσπίστηκε από τον [[Πάπας|Πάπα]] [[Πάπας Γρηγόριος ΙΓ΄|Γρηγόριο ΙΓ΄]], από τον οποίο πήρε το όνομά του, στις [[24 Φεβρουαρίου]] του [[1582]]. (Σημείωση: Η παπική βούλα (διάταγμα) ''[[Inter gravissimas]]'' υπογράφηκε το [[1581]] για άγνωστους λόγους, αλλά τυπώθηκε την [[1 Μαρτίου]] του [[1582]]. Όμως, άλλα παπικά διατάγματα της εποχής εμπεριέχουν έτη που δε συμφωνούν με τα έτη του Μαρτίου, άλλα παπικά έτη ή άλλους τύπους ετών). Επινοήθηκε γιατί σύμφωνα με το Ιουλιανό, η [[εαρινή ισημερία]] μετατοπιζόταν κατά μία μέρα κάθε 128 χρόνια, γεγονός μη επιθυμητό. Έτσι, αντικαταστάθηκε από το Γρηγοριανό, σύμφωνα με το οποίο η εαρινή ισημερία μετατοπίζεται μόλις μία ημέρα κάθε 3.300 χρόνια.
 
== Ιστορία ==
Γραμμή 6:
=== Επινόηση ===
 
Το κίνητρο της [[Καθολικισμός|Καθολικής Εκκλησίας]] στην αλλαγή του ημερολογίου ήταν να εορτάζεται το [[Πάσχα]] τον καιρό που πίστευαν ότι είχε συμφωνηθεί στην [[Πρώτη Σύνοδος της Νίκαιας|Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας]] το [[325|325 μ.Χ.]]. Παρ' όλο που ένας κανόνας της Συνόδου υπονοεί ότι όλες οι εκκλησίες χρησιμοποιούσαν την ίδια ημερομηνία για το Πάσχα, δεν ήταν έτσι. Για παράδειγμα, η Εκκλησία της Αλεξάνδρειας εόρταζε το Πάσχα την Κυριακή μετά την 14η ημέρα της σελήνης που πέφτει πάνω ή μετά από την [[εαρινή ισημερία]], την οποία τοποθετούσαν στις [[21 Μαρτίου]]. Ωστόσο, η Εκκλησία της Ρώμης ακόμα τοποθετούσε την ισημερία στις [[25 Μαρτίου]] και χρησιμοποιούσε διαφορετική ημέρα της σελήνης. Μέχρι τον [[10ος αιώνας|10ο αιώνα]], όλες οι εκκλησίες (εκτός από μερικές στα ανατολικά σύνορα της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]]) είχαν υιοθετήσει το Αλεξανδρινό Πάσχα, το οποίο ακόμα τοποθετούσε την εαρινή ισημερία στις 21 Μαρτίου, παρότι o [[Βέδας]] (Venerable Bede, μοναχός, 672 - 735 μ.Χ.) είχε ήδη παρατηρήσει την μετακίνησή του το [[725]] μ.Χ. - και είχε μετακινηθεί ακόμα περισσότερο μέχρι τον [[16ος αιώνας|16ο αιώνα]] (αφού μετακινούταν μία ημέρα κάθε 128 χρόνια).
 
Ακόμα χειρότερα, οι φάσεις της Σελήνης που χρησιμοποιούνταν για να υπολογιστεί το Πάσχα στο Ιουλιανό ημερολόγιο ήταν σταθερές με αποτέλεσμα να χάνεται μία ημέρα κάθε 310 χρόνια. Έτσι τον [[16ος αιώνας|16ο αιώνα]], οι φάσεις του Σεληνιακού ημερολογίου απέκλιναν κατά τέσσερις ημέρες σε σχέση με τις πραγματικές.
 
Η διόρθωση για την εαρινή ισημερία είχε ως εξής: ''Τα χρόνια που διαιρούνταν με το 100 θα ήταν [[δίσεκτο έτος|δίσεκτα]] μόνο αν διαιρούνται επίσης με το 400''. Συνεπώς, την περασμένη χιλιετία, το [[1600]] και το [[2000]] ήταν δίσεκτα, αλλά τα [[1700]], [[1800]] και [[1900]] για παράδειγμα, δεν ήταν. Στην τωρινή χιλιετία, τα χρόνια [[2100]], [[2200]] και [[2300]] δε θα είναι δίσεκτα, ενώ το [[2400]] θα είναι.
 
Όταν το νέο ημερολόγιο εφαρμόσθηκε, για να διορθωθεί το σφάλμα που είχε ήδη ενσωματωθεί στην μέτρηση του χρόνου κατά τη διάρκεια των δεκατριών αιώνων από την Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας (που καθιέρωσε το Ιουλιανό ημερολόγιο), κρίθηκε σκόπιμο να παραλειφθούν δέκα ημέρες από το ηλιακό ημερολόγιο. Η τελευταία ημέρα του Ιουλιανού ημερολογίου ήταν η [[4 Οκτωβρίου|4η Οκτωβρίου]] [[1582]] και η αμέσως επόμενη, και πρώτη του Γρηγοριανού ήταν η [[15 Οκτωβρίου|15η Οκτωβρίου]] [[1582]]. Ωστόσο, οι ημερομηνίες από 5 έως και 14 Οκτωβρίου [[1582]] υφίστανται ακόμα σε σχεδόν όλες τις χώρες, καθώς ακόμα και οι περισσότερες [[Καθολικισμός|Καθολικές]] [[χώρα|χώρες]] δεν υιοθέτησαν το νέο ημερολόγιο την ακριβή ημέρα που καθορίστηκε από τη Βούλα, αλλά μήνες ή και χρόνια μετά (η τελευταία χώρα το [[1587]]). Η πρώτη ημέρα του νέου έτους είχε ήδη καθοριστεί σε όλες τις Δυτικές χώρες την [[1η Ιανουαρίου]] κατά τον [[15ος αιώνας|δέκατο πέμπτο]] και [[16ος αιώνας|δέκατο έκτο]] αιώνα, συμπεριλαμβανομένων των χωρών που έγιναν [[Προτεσταντισμός|προτεσταντικές]] την περίοδο εκείνη, όπως η [[Γερμανία]], η [[Σουηδία]] και η [[Αγγλία]]. Ωστόσο, παρ' ότι στην Αγγλία η 1η Ιανουαρίου ονομαζόταν "πρώτη ημέρα του έτους", το έτος άλλαζε την [[25η Μαρτίου]], ημέρα του Ευαγγελισμού (αγγλικά: Lady Day) μέχρι και το [[1752]] (η Σκωτία υιοθέτησε την 1η Ιανουαρίου ως ημέρα αλλαγής του έτους την 1η Ιανουαρίου [[1600]], χρησιμοποιώντας ακόμα το Ιουλιανό ημερολόγιο).
 
Κατά συνέπεια, συχνά συναντάμε διπλές χρονολογίες λόγω της σύγχυσης των ημερολογίων και της αλλαγής της πρώτης ημέρας του έτους. Αυτή η σύγχυση ήταν προγενέστερη του Γρηγοριανού ημερολογίου, αφού [[κράτος]] και [[εκκλησία]] χρησιμοποιούσαν διαφορετικά συστήματα χρονολόγησης.
 
Ο κύκλος των 19 ετών που χρησιμοποιούταν στο Σεληνιακό ημερολόγιο διορθώθηκε επίσης, κατά μία ημέρα κάθε 300 ή 400 χρόνια, (8 φορές στα 2.500 χρόνια), μαζί με τις διορθώσεις για τα χρόνια που δεν είναι δίσεκτα (επειδή διαιρούνται με το εκατό και όχι με το τετρακόσια). Καθιερώθηκε μάλιστα και ένας νέος τρόπος υπολογισμού του [[Πάσχα]].
Γραμμή 20:
=== Υιοθέτηση σε μη Καθολικές Χώρες ===
 
Πολύ λίγες χώρες χρησιμοποίησαν το ημερολόγιο αυτό από την [[15 Οκτωβρίου|15η Οκτωβρίου]] [[1582]]. Μόνο η [[Ιταλία]], η [[Πολωνία]], η [[Ισπανία]] και η [[Πορτογαλία]]. Άλλες, μη [[Καθολική Εκκλησία|Καθολικές]] χώρες αρνήθηκαν να υιοθετήσουν μια Καθολική εφεύρεση. Η [[Αγγλία]], η [[Σκωτία]] και κατά συνέπεια και η υπόλοιπη [[Βρετανική Αυτοκρατορία]] (συμπεριλαμβανομένου μέρους από τις σημερινές [[Η.Π.Α.]]) δεν το υιοθέτησαν πριν το [[1752]], οπότε και ήταν απαραίτητο να διορθωθεί η ημερομηνία κατά έντεκα ημέρες (η [[2 Σεπτεμβρίου|2η Σεπτεμβρίου]] [[1752]] ακολουθήθηκε από την [[14 Σεπτεμβρίου|14η Σεπτεμβρίου]] [[1752]]). Η Βρετανία θεσμοθέτησε ειδικές ρυθμίσεις για να εξασφαλίσει ότι μηνιαίες ή ετήσιες πληρωμές δε θα γίνονταν μέχρι τις ημερομηνίες που θα γίνονταν αρχικά, με το Ιουλιανό ημερολόγιο.
 
Η [[Δανία]]-[[Νορβηγία]] και τα Προτεσταντικά κομμάτια της [[Γερμανία]]ς υιοθέτησαν το κομμάτι του νέου ημερολογίου που αφορούσε στον ήλιο το [[1700]], λόγω της επιρροής του [[Όλε Ρέμερ]], αλλά δεν υιοθέτησαν το σεληνιακό κομμάτι. Αντίθετα, αποφάσισαν να υπολογίζουν την ημέρα του [[Πάσχα]] αστρονομικά, χρησιμοποιώντας την ημέρα της εαρινής ισημερίας και την πανσέληνο σύμφωνα με τους ''Ρουδολφιανούς Πίνακες'' ([[1672]]) του [[Κέπλερ]]. Τελικά υιοθέτησαν και το σεληνιακό κομμάτι του Γρηγοριανού ημερολογίου το [[1776]].
 
Η σχέση της [[Σουηδία]]ς με το Γρηγοριανό ημερολόγιο είχε δύσκολη αρχή. Η Σουηδία άρχισε να αλλάζει από το παλιό της ημερολόγιο στα [[1700]], αλλά αποφασίστηκε να γίνει η μετατόπιση των 11 ημερών σταδιακά, αφαιρώντας τις επιπλέον ημέρες από τα [[δίσεκτο έτος|δίσεκτα έτη]] μεταξύ [[1700]] και [[1740]]. Στο μεταξύ, το Σουηδικό ημερολόγιο θα ήταν εκτός συνοχής '''και''' με το Γρηγοριανό και με το Ιουλιανό ημερολόγιο για 40 χρόνια, και επίσης η διαφορά δε θα ήταν σταθερή αλλά θα άλλαζε κάθε 4 χρόνια. Είναι προφανές ότι το σύστημα αυτό ευνοούσε τη σύγχυση όσον αφορά στην ημερομηνία των γεγονότων που συνέβαιναν στη Σουηδία την περίοδο αυτή. Και σαν να μην έφτανε αυτό, το σύστημα υπέστη κακή διαχείριση, με αποτέλεσμα να μετρηθούν κανονικά οι επιπλέον ημέρες των ετών [[1704]] και [[1708]]. Έτσι, ενώ μετά το [[1708]] η Σουηδία θα έπρεπε να είναι 8 ημέρες πίσω από τις χώρες που είχαν υιοθετήσει το Γρηγοριανό ημερολόγιο, ήταν πίσω 10 ημέρες. Ο βασιλιάς [[Κάρολος ΙΒ΄ της Σουηδίας|Κάρολος ο ΙΒ΄]] κατάλαβε τότε ότι η σταδιακή αλλαγή δεν λειτουργούσε σωστά και αποφάσισε να εγκαταλειφθεί. Ωστόσο, αντί να προχωρήσει τη χώρα 10 ημέρες ώστε να συμπέσει με το Γρηγοριανό ημερολόγιο, αποφάσισε να επαναφέρει τη χώρα στο Ιουλιανό. Αυτό επιτεύχθηκε μετρώντας τη μοναδική ημερομηνία 30ή Φεβρουαρίου στο έτος [[1712]]. Η Σουηδία τελικά υιοθέτησε το Γρηγοριανό ημερολόγιο το [[1753]], οπότε μετά την [[17 Φεβρουαρίου|17η Φεβρουαρίου]] ακολούθησε η [[1 Μαρτίου|1η Μαρτίου]].
Γραμμή 28:
Η Ανατολική [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] επί αιώνες δεν δεχόταν να χρησιμοποιήσει το Γρηγοριανό ημερολόγιο με τον φόβο μήπως αυτό γίνει αιτία παραπλάνησης του πληρώματος, δηλαδή των πιστών. Όταν το [[1582]] ο πάπας [[Πάπας Γρηγόριος ΙΓ΄|Γρηγόριος ΙΓ΄]] κάλεσε μέσω επιστολής τον πατριάρχη [[Ιερεμίας Β΄ Τρανός|Ιερεμία Β΄ τον Τρανό]] να το εισαγάγει και στην Ορθόδοξη εκκλησία, ο πατριάρχης δεν το δέχτηκε ύστερα από συνοδική απόφαση, θεωρώντας ότι αποτελεί απόπειρα προσηλυτισμού. Η εξέλιξη του πολιτισμού, όμως, επέβαλε νέες ανάγκες και το θέμα άρχισε να αντιμετωπίζεται από άλλη σκοπιά. Ο [[Οικουμενικός Πατριάρχης]] [[Πατριάρχης Άνθιμος Ζ΄|Άνθιμος Ζ΄]], το [[1895]], εξέφρασε την ευχή να υπάρξει ενιαίο ημερολόγιο για όλους τους χριστιανικούς λαούς. Και ο [[Ιωακείμ Γ΄ Μεγαλοπρεπής|Ιωακείμ Γ΄]] έστειλε το [[1902]] εγκύκλιο σε όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες να μελετήσουν το ζήτημα του ημερολογίου και ζητούσε τις απόψεις τους. Η Εκκλησία της Ελλάδος απάντησε ότι δεν απορρίπτει καταρχήν την προοπτική αλλαγής του ημερολογίου. Συστήθηκε μάλιστα επιτροπή μελέτης, η οποία αποφάνθηκε το [[1919]] ότι: «η μεταβολή, μη προσκρούουσα εις δογματικούς και κανονικούς λόγους, ηδύνατο να γίνη μετά συνεννόησιν πασών των αυτοκεφάλων Εκκλησιών, ιδία δε του Οικουμενικού Πατριαρχείου». Περιμένοντας να γίνει μια τέτοια συνεννόηση, η Εκκλησία της Ελλάδος συνέχισε να χρησιμοποιεί το Παλαιό Ιουλιανό ημερολόγιο, συμφώνησε δε να εισαγάγει η Πολιτεία το Γρηγοριανό ημερολόγιο μόνο για πολιτική χρήση. Με βασιλικό διάταγμα εισήχθη στην Ελλάδα το Γρηγοριανό ημερολόγιο την [[16 Φεβρουαρίου]] [[1923]] η οποία ορίστηκε ως [[1 Μαρτίου]] [[1923]]. Αλλά λίγες μέρες αργότερα τα πράγματα έμπλεξαν, όταν ήρθε η 25η Μαρτίου και θα έπρεπε να χωριστεί η γιορτή του Ευαγγελισμού από την γιορτή της Εθνεγερσίας. Τότε έγινε σαφές ότι η συνύπαρξη δύο ημερολογίων θα προκαλούσε προβλήματα. Η Εκκλησία της Ελλάδος για να αρθεί το αδιέξοδο, αποφάσισε να χρησιμοποιεί το Γρηγοριανό ημερολόγιο για τις θρησκευτικές γιορτές με εξαίρεση τη γιορτή του Πάσχα. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο συγκατατέθηκε στην αλλαγή με τηλεγράφημα του πατριάρχη [[Πατριάρχης Γρηγόριος Ζ΄|Γρηγορίου Ζ΄]] της [[23 Φεβρουαρίου]] [[1924]], το οποίο ανέφερε: «Συνοδική αποφάσει ενεκρίθη οριστικώς προσαρμογή εορτολογίου και πολιτικού ημερολογίου από 10ης προσεχούς Μαρτίου». Έτσι την [[10 Μαρτίου|10η Μαρτίου]] [[1924]] εισήχθη το Γρηγοριανό ημερολόγιο στη χώρα μας και για εκκλησιαστική χρήση και η μέρα αυτή υπολογίστηκε σαν [[23 Μαρτίου]].
 
Η [[Ρωσία]] δεν αποδέχτηκε το νέο ημερολόγιο έως το [[1918]], οπότε η [[31 Ιανουαρίου|31η Ιανουαρίου]] ακολουθήθηκε από την [[14 Φεβρουαρίου|14η Φεβρουαρίου]]. Κατά συνέπεια, η επέτειος της [[Οκτωβριανή επανάσταση|Οκτωβριανής επανάστασης]] τώρα πέφτει τον Νοέμβριο.
 
Ωστόσο, όλα τα παραπάνω αφορούν σε πολιτικές υιοθεσίες του ημερολογίου - καμία από τις εθνικές εκκλησίες (στην ελληνική ήδη αναφερθήκαμε) δεν το αποδέχτηκαν. Αντίθετα, ένα [[Ορθόδοξο Πασχάλιο|Αναθεωρημένο Ιουλιανό ημερολόγιο]] προτάθηκε τον Μάιο του 1923 που παρέλειψε 13 ημέρες το 1923 και χρησιμοποίησε διαφορετικό κανόνα για τα δίσεκτα έτη το οποίο έχει το ίδιο πρακτικό αποτέλεσμα με το Γρηγοριανό μέχρι και το έτος [[2800]]. Οι [[Ορθοδοξία|ορθόδοξες]] εκκλησίες της [[Βουλγαρία]]ς, της [[Ρουμανία]]ς, της [[Πολωνία]]ς και μερικών ακόμα της Ανατολικής [[Μεσόγειος|Μεσογείου]] (της [[Κωνσταντινούπολη]]ς, της [[Αλεξάνδρεια]]ς, της [[Αντιόχεια]]ς και της [[Κύπρος|Κύπρου]]), υιοθέτησαν το Αναθεωρημένο Ιουλιανό, και άρα οι [[Νεοημερολογίτες]] αυτοί θα γιορτάζουν την [[Χριστούγεννα|Γέννηση]] μαζί με τις Δυτικές εκκλησίες την 25η Δεκεμβρίου μέχρι και το 2800.
 
Οι [[Ορθοδοξία|Ορθόδοξες]] εκκλησίες της [[Ρωσία]]ς, της [[Σερβία]]ς, της [[Ιερουσαλήμ]] και μερικοί επίσκοποι που αποσχίσθηκαν από την [[Εκκλησία της Ελλάδος]] δεν αποδέχτηκαν το Αναθεωρημένο Ιουλιανό ημερολόγιο. Αυτοί οι [[Παλαιοημερολογίτες]] θα γιορτάζουν τη Γέννηση της [[25η Δεκεμβρίου]] με το [[Ιουλιανό ημερολόγιο]], δηλαδή την [[7 Ιανουαρίου|7η Ιανουαρίου]] του Γρηγοριανού μέχρι το [[2100]]. Όλες οι άλλες Ανατολικές εκκλησίες που δεν είναι Ορθόδοξες, όπως η [[Κόπτες|κοπτική]], η Αιθιοπική, η Νεστοριανή, η Ιακωβιτική και η Αρμένικη, συνεχίζουν να χρησιμοποιούν τα δικά τους ημερολόγια, που συνήθως γιορτάζουν σε σταθερές ημερομηνίες σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο. Όλες οι Ανατολικές εκκλησίες συνεχίζουν να χρησιμοποιούν το Ιουλιανό [[Πάσχα]] με μόνη εξαίρεση την [[Φινλανδική Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθόδοξη Εκκλησία της Φινλανδίας]], που έχει υιοθετήσει το Γρηγοριανό Πάσχα.
 
H [[Δημοκρατία της Κίνας]] υιοθέτησε επίσημα το Γρηγοριανό ημερολόγιο κατά την ίδρυση της την [[1 Ιανουαρίου|1η Ιανουαρίου]] [[1912]], αλλά σύντομα η Κίνα πέρασε σε μια εποχή συγκρούσεων μεταξύ τοπικών κυβερνητών με τους διάφορους αντιμαχόμενους να χρησιμοποιούν διαφορετικά ημερολόγια. Με την ενοποίηση της Κίνας κάτω από από το [[Κουομιτάνγκ]] τον Οκτώβριο του [[1928]], η κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Κίνας αποφάσισε με διάταγμα ότι από την [[1 Ιανουαρίου|1η Ιανουαρίου]] [[1929]] θα χρησιμοποιείται το Γρηγοριανό ημερολόγιο. Εντούτοις, η Δημοκρατία της Κίνας κράτησε τις κινεζικές παραδόσεις της αρίθμησης των μηνών και ένα τροποποιημένο '''[[Σύστημα Ιστορικών Περιόδων]]''', υιοθετώντας αναδρομικά ως πρώτο έτος της Δημοκρατίας της Κίνας το [[1912]]. Το σύστημα αυτό είναι ακόμα σε χρήση στην [[Ταϊβάν]] όπου η κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Κίνας παραμένει. Με την ίδρυση της το [[1949]], η [[Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας]] συνέχισε να χρησιμοποιεί το Γρηγοριανό ημερολόγιο με αριθμημένους μήνες, αλλά αριθμούσε τα χρόνια της με το Δυτικό τρόπο.
Γραμμή 46:
|- align=right
|Από 15 Οκτωβρίου 1582<br />μέχρι 10 Μαρτίου 1700
|Από 5 Οκτωβρίου 1582<br />μέχρι 28 Φεβρουαρίου 1700
| align=center |10 ημέρες
|- align=right
Γραμμή 74:
== Προληπτικό Γρηγοριανό Ημερολόγιο ==
 
Το Γρηγοριανό ημερολόγιο μπορεί, για ορισμένους λόγους, να προεκταθεί προς τα πίσω σε ημερομηνίες πριν από την καθιέρωσή του, παράγοντας το [[προληπτικό Γρηγοριανό ημερολόγιο]]. Ωστόσο αυτό θα πρέπει να χρησιμοποιείται με μεγάλη προσοχή.
 
Υπο κανονικές συνθήκες, οι ημερομηνίες γεγονότων πριν τις [[15 Οκτωβρίου]] του [[1582]] θα πρέπει να δίνονται σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο, και να μην μετατρέπονται στο Γρηγοριανό τους αντίστοιχο.
 
Ωστόσο, γεγονότα που συνέβησαν σε χώρες όπου το Γρηγοριανό ημερολόγιο καθιερώθηκε μετά τις [[4 Οκτωβρίου]] [[1582]] παρουσιάζουν δυσκολίες. Για παράδειγμα, στη Μεγάλη Βρετανία και τις αμερικανικές αποικίες της, το νέο ημερολόγιο δεν καθιερώθηκε μέχρι τις [[14 Σεπτεμβρίου]] [[1752]]. Πώς πρέπει επομένως να αριθμούμε τις ημερομηνίες γεγονότων που συνέβησαν στη Βρετανία ανάμεσα σε αυτές τις δύο ημερομηνίες; Η απάντηση εξαρτάται από το πού χρειαζόμαστε την ημερομηνία, αλλά για κάθε περίπτωση ο συγγραφέας θα πρέπει να ξεκαθαρίζει ποιο ημερολόγιο χρησιμοποιεί. Θα ήταν παράλογο να αλλαχθούν όλες οι ιστορικές ημερομηνίες της Βρετανίας εκείνης της περιόδου, παρ' όλα αυτά είναι συχνά επιθυμητό να μετατρέπονται οι παλαιές ημερομηνίες στο νέο αντίστοιχό τους όταν αναφέρονται μαζί χώρες που την ίδια περίοδο χρησιμοποιούσαν διαφορετικά ημερολόγια.
 
Αν γίνουν συγκρίσεις ημερομηνιών χρησιμοποιώντας διαφορετικά ημερολόγια, προκύπτουν παράλογα αποτελέσματα όπως για παράδειγμα: ο Γουλιέλμος και η Μαρία της Οράγγης φαίνονται να φτάνουν στο Λονδίνο για να δεχτούν το Αγγλικό [[στέμμα]] μία εβδομάδα περίπου πριν αναχωρήσουν από την [[Ολλανδία]]. Ο [[Γουίλιαμ Σέξπιρ|Σέξπιρ]] και ο [[Μιγκέλ ντε Θερβάντες|Θερβάντες]] φαίνονται να έχουν πεθάνει την ίδια ημερομηνία, ενώ στην πραγματικότητα ο Θερβάντες πέθανε δέκα ημέρες νωρίτερα.
Γραμμή 89:
 
{| table border="1" cellpadding="2" cellspacing="0"
! ΑΑ || Όνομα || Ημέρες
|-
| 1 || [[Ιανουάριος]] || 31
Γραμμή 120:
== Ακρίβεια ==
 
Το Γρηγοριανό ημερολόγιο βελτιώνει την προσέγγιση του [[Ιουλιανό ημερολόγιο|Ιουλιανού ημερολογίου]] για τη διάρκεια του έτους, παραλείποντας 3 επιπλέον ημέρες σε αντίστοιχα δίσεκτα έτη στη διάρκεια 400 ετών (αυτά που διαιρούνται με το 100 κι όχι με το 400). Έτσι, το μέσο έτος διαρκεί 365,2425 [[μέση ηλιακή ημέρα|μέσες ηλιακές ημέρες]], που προκαλεί σφάλμα περίπου μίας ημέρα κάθε 3.300 έτη, σε σχέση με το [[μέσο τροπικό έτος]] των 365,2422 ημερών, αλλά λιγότερο από το μισό σφάλμα σε σχέση με το [[έτος της εαρινής ισημερίας]] που είναι 365,2424 ημέρες. Σε κάθε περίπτωση είναι πολύ καλύτερο από το Ιουλιανό που έμενε πίσω μία ημέρα κάθε 128 έτη (μέσο έτος 365,25 ημέρες).
 
Σε επίπεδο χιλιετιών, το Γρηγοριανό ημερολόγιο μένει πίσω χρονικά αρκετά γρήγορα, επειδή η επιβράδυνση της περιστροφής της Γης επιμηκύνει τη διάρκεια της μέσης ημέρας (βλ. [[επιπλέον δευτερόλεπτο]])
ενώ το έτος διατηρεί μια πιο σταθερή διάρκεια. Η ισημερία θα συμβεί νωρίτερα από τώρα σε δεδομένο έτος στο μέλλον, περίπου σε χρονικό διάστημα <math>\left(\frac{\acute{\epsilon}\tau\eta \ \alpha\pi\acute{o} \ \tau\acute{\omega}\rho\alpha}{5000}\right)^2</math> ημερών. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που το Γρηγοριανό ημερολόγιο μοιράζεται με κάθε ημερολόγιο βασισμένο σε κανόνες. Ωστόσο θα λέγαμε πως ένα ημερολόγιο βασισμένο στις κινήσεις των ουράνιων σωμάτων θα ήταν πρακτικά μη υλοποιήσιμο.
 
Γραμμή 129:
[[Αρχείο:Gregoriancalendarleapgr.png]]
 
Αυτός ο πίνακας δείχνει τη μετατόπιση μιας δεδομένης ημερομηνίας ανα τα έτη. Στον κάθετο άξονα είναι η μετατόπιση και στον οριζόντιο τα έτη.
 
Έστω ότι έχουμε ένα δεδομένο έτος. Κάθε κουκκίδα αναπαριστά μια σταθερή ημερομηνία του έτους στον άξονα Χ. Κάθε έτος έχουμε μετατόπιση περίπου ενός τετάρτου της ημέρας (περίπου 6 ώρες, όσο είναι το λάθος στον υπολογισμό του έτους του Γρηγοριανού ημερολογίου - βλ. [[δίσεκτο έτος]]). Ανά τέσσερα χρόνια η μετατόπιση διορθώνεται και το ημερολόγιο επιστρέφει πίσω μία ημέρα.
 
Το λάθος όμως δεν είναι ακριβώς έξι ώρες, με συνέπεια κάθε χρόνο να υπάρχει πέρα από τις έξι ώρες κι ένα μικρό υπόλοιπο το οποίο μετατοπίζει σιγά σιγά το ημερολόγιο προς την αντίθετη κατεύθυνση. Για να διορθωθεί και αυτό το λάθος, δεν είναι δίσεκτα τα έτη που είναι πολλαπλάσια του 100 αλλά όχι και του τετρακόσια. Η εξαίρεση για τα έτη που διαιρούνται με το 400 γίνεται ακριβώς επειδή και πάλι ο υπολογισμός δεν είναι απόλυτα ακριβής και ούτω καθεξής.
 
Κατά συνέπεια, οι ημέρες που αντιστοιχούν σε συγκεκριμένες φάσεις της κίνησης της Γης όπως η εαρινή ισημερία και το χειμερινό ηλιοστάσιο δεν αντιστοιχούν ακριβώς στις φάσεις αυτές, αλλά διαφέρουν κάποιο πολλαπλάσιο του 1/4 της ημέρας, με μέγιστη διαφορά τις 2,25 (9*1/4) ημέρες, γεγονός που συμβαίνει σε περιόδους που περιέχουν έτος που παρότι διαιρείται με το εκατό είναι δίσεκτο.
 
Για παράδειγμα, οι [[23 Δεκεμβρίου]] [[1903]] ήταν το αργότερο χειμερινό ηλιοστάσιο, 2,25 ημέρες μετά το ηλιακό γεγονός, ενώ οι [[20 Δεκεμβρίου]] [[2096]] θα είναι το νωρίτερο.
Γραμμή 172:
Λήμματα Θρησκευτικής Εγκυκλοπαίδειας Μαρτίνου, Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας Πυρσού
 
{{==Παραπομπές}}==
{{παραπομπές}}
 
[[Κατηγορία:Ημερολόγια]]