Νικόλαος Α΄ της Ρωσίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 57:
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η εξωτερική πολιτική του Νικολάου Α΄, που επηρέασε σημαντικά τις διεθνείς εξελίξεις στην Ανατολή και συνέβαλε στην αίσια κατάληξη του Αγώνα των Ελλήνων για την ανεξαρτησία. Συγκεκριμένα, ο Ρώσος μονάρχης υποστήριξε θερμά, από τις αρχές της βασιλείας του, τις αντιφιλελεύθερες αρχές της καταρρέουσας τότε [[Ιερά Συμμαχία|Ιεράς Συμμαχίας]] αλλά, παράλληλα -θέλοντας να αντιμετωπίσει αποφασιστικά τις ανατολικές βλέψεις της Αγγλίας κυρίως και της Γαλλίας- εμφανίστηκε ως αυτόκλητος υπερασπιστής της [[Ορθοδοξία]]ς, σφοδρός πολέμιος του [[Ισλάμ]] και οπαδός της αυτονομίας των υποτελών στους [[Οθωμανοί|Τούρκους]] βαλκανικών λαών.
[[Αρχείο:Naval Battle of Navarino by Garneray.jpg|thumb|right|250px|Στη ναυμαχία του Ναυαρίνου ([[1827]]) συμμετείχε και ο ρωσικός στόλος υπό την αρχηγία του ναυάρχου [[Λογγίνος Χέυδεν| Χέυδεν]].]]
Στα πλαίσια της πολιτικής του αυτής εντάσσεται η συμμετοχή της Ρωσίας στην [[ναυμαχία του Ναυαρίνου]] ([[1827]]) και οι νικηφόροι για τους Ρώσους πόλεμοι εναντίον της [[Περσία]]ς (1827- 28) και της [[Οθωμανική αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]] (1828-29). Συνέπεια του τελευταίου πολέμου υπήρξε η αναγνώριση της ελληνικής εθνικής ανεξαρτησίας από την [[Υψηλή Πύλη|Πύλη]] ([[Συνθήκη της Αδριανούπολης]]) ([[1829]]), με την οποία άρχισε η πορεία διάλυσης
==Γενικότερα==
| |||