Άλοϊς Μπρούνερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Όταν άρχισε ο [[ΒΠΠ|Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος]] ο Μπρούνερ συνέχισε τη δράση του στην Αυστρία, εκτοπίζοντας αυτή τη φορά περίπου 47.000 Εβραίους σε διάφορα [[Ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης|στρατόπεδα συγκέντρωσης]] και συνέχισε τη δράση του μετατιθέμενος στο [[Βερολίνο]]. Δεν άργησε όμως να μετατεθεί και πάλι, αυτή τη φορά στη [[Θεσσαλονίκη]] ως επικεφαλής του "Ειδικού Τμήματος της Αστυνομίας Ασφαλείας για τα εβραϊκά ζητήματα Θεσσαλονίκης-Αιγαίου" (Sonderkommado den Sicherheitspolizei furfür Judenangelegenheiten Saloniki-Agais) μαζί με τον ομόβαθμό του Ντήτερ Βισλιτσένι (Dieter Wisliceny).<ref>[[##Κουζ2005|Κουζινόπουλος (2005)]], σ. 47</ref>{{efn|ΣτονΣτην ιστοσελίδα της ιστοχώρο [http://www.webcitation.org/5vB0OhDVY Holocaust Education & Archive Research projectTeam] αναφέρεται ότι στη Θεσσαλονίκη είχε σταλεί ο συνεπώνυμος και ομόβαθμός του Άντον Μπρούνερ, ο οποίος είχε συμμετάσχει στις απελάσεις από την Βιέννη αλλά δεν ήταν μέλος των Ες-Ες. [[##Κουζ2005|Κουζινόπουλος (2005)]], σ. 100.}}

Ο Μπρούνερ επέδειξει και πάλι τις οργανωτικές του ικανότητες. Από τις πρώτες ημέρες της παρουσίας του εκεί, υποχρεώθηκαν όλοι οι Εβραίοι να φορούν κίτρινα αστέρια και να σημαίνουν ως "εβραϊκά" τα καταστήματά τους. Την ίδια περίοδο δημιουργήθηκαν και δύο [[γκέτο]] στα οποία μεταφέρθηκαν όλες οι εβραϊκές οικογένειες. Μετά από διαταγή του Άϊχμαν στις 10 Μαρτίου 1943,<ref>[[##Κουζ2005|Κουζινόπουλος (2005)]], σ. 56.</ref> από τις 15 Μαρτίου και έπειτα οργανώνειοργάνωσε συρμούς με κλειστά φορτηγά βαγόνια, καθένας από τους οποίους χωράχωρούσε 2.800 άτομα, απευθείας προς το [[Στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς|Άουσβιτς]]. Όσο βρισκόταν ο Μπρούνερ στην Θεσσαλονίκη, έφυγαν από αυτή 18 τέτοιοι συρμοί, μεταφέροντας 45.324 άτομα.<ref>[[#Safr2010|Safrian (2010)]], σσ. 165-167.</ref> Έχοντας καταστρέψει αρχεία, εγκαταστάσεις λατρείας, ακόμη και αυτό το νεκροταφείο των Σεφαρδιτών Εβραίων της Θεσσαλονίκης, κατάφερε μέσα σε έξι εβδομάδες να καταστρέψει μια από τις πλέον μακραίωνες (η κοινότητα των Εβραίων της Θεσσαλονίκης αριθμούσε περίπου 60.000 άτομα και υπήρχε επί πέντε αιώνες) και δραστήριες εβραϊκές κοινότητες στην Ευρώπη.

Ενώ έχειείχε αρχίσει να διαφαίνεται η ήττα της [[Ναζιστική Γερμανία|Γερμανίας]], ο Μπρούνερ έφυγε από τη Γαλλία και μετέβη στα μέσα Σεπτεμβρίου του 1944 στη [[Μπρατισλάβα]] της [[Σλοβακία]]ς, αναλαμβάνοντας τον έλεγχο του στρατοπέδου εργασίας του Σερέντ (Sered'). Στη συνέχεια, συνεπικουρούμενος από τους ντόπιους εθελοντές SS, εξαπέλησε ένα ανθρωποκυνηγητό εναντίον των Εβραίων της χώρας, καταληστεύνoτας -σύμφωνα με την προσφιλή του τακτική- τα θύματα. Συνολικά, κατάφερε να εκτοπίσει 8.000 άτομα στο Άουσβιτς κι άλλα 4.000 στα στρατόπεδα του [[Στρατόπεδο συγκέντρωσης Ζάξενχαουζεν|Ζάξενχαουζεν]] και του Τερέζιενστατ ([[:en:Theresienstadt concentration camp|Theresienstadt]]).<ref>[[#Safr2010|Safrian (2010)]], σσ. 207-210.</ref>

Το 1987 η [[Ιντερπόλ]] εξέδοσε διεθνές ένταλμα σύλληψης, ενώ το 1995 ο Ομοσπονδιακός Εισαγγελέας της Γερμανίας πρόσφερε αμοιβή 330.000 δολαρίων σε όποιον δώσει πληροφορίες που θα οδηγούσαν στη σύλληψή του. Οι αιτήσεις για σύλληψη ή έκδοση έλαβαν τελικά λαμβάνουν το 1999 την απάντηση του τότε Σύρου προέδρου [[Χαφέζ αλ Άσσαντ]] ότι δεν διαθέτει καμία πληροφορία σχετικά με το αν ο Μπρούνερ είναι ζωντανός ή πού ακριβώς βρίσκεται. Για τη Γαλλία η υπόθεση πέρασε στο Γαλλικό Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο στις 2 Μαΐου 2001 τον καταδίκασε ερήμην σε ισόβια κάθειρξη για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.<ref>{{cite web|title=(Profiles:) Alois Brunner. Legal procedure|http://www.trial-ch.org/en/resources/trial-watch/trial-watch/profiles/profile/566/action/show/controller/Profile/tab/legal-procedure.html|publisher=TRIAL (Track Impunity Always)|accessdate=17.11.2015|location=Γενεύη|format=html|date=23.11.2011}}</ref>