Άλοϊς Μπρούνερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →‎Μετά τον Πόλεμο: δομή - ενότητες
Γραμμή 45:
 
===Μετά τον Πόλεμο===
====Κρυβόμενος στη Γερμανία====
Προκειμένου να επιζήσει στη μεταπολεμική Γερμανία, οικειοποιήθηκε την ταυτότητα ενός στρατιώτη της [[Βέρμαχτ]] που λεγόταν "Alois Schmaldienst", ο οποίος ήταν εξάδελφός του.<ref name="Safr-215">[[#Safr2010|Safrian (2010)]], σ. 215</ref> Στο μεταξύ, οι [[ΕΣΣΔ|Σοβιετικοί]] που είχαν καταλάβει τη Βιέννη εντόπισαν τον συνεπώνυμό του Άντον Μπρούνερ και τον εκτέλεσαν. Για μεγάλο χρονικό διάστημα ο Αλόις θεωρείτο νεκρός, ενώ συγχεόταν με τον Άντον Μπρούνερ, ακόμη και από τον Άιχμαν. Ο Αλόις, όμως, χάρη στην ψεύτικη ταυτότητά του, κατάφερε να βρει εργασία ως οδηγός σε αμερικανική βάση και να πάρει καινούργια ταυτότητα, μετακινούμενος αυτή τη φορά στο [[Έσσεν]]. Παρέμεινε εκεί μέχρι το 1954, οπότε και αποκαλύφθηκε πως τα χαρτιά του ήταν πλαστά. Έλαβε τότε το όνομα "Dr. Georg Fischer" και διέφυγε στη [[Μέση Ανατολή]].<ref name="Safr-215"/> Ο Μπρούνερ πιθανότητα κατάφερε να εγκαταλείψει την [[Ευρώπη]] με τη βοήθεια της [[Οργάνωση Γκέλεν|Οργάνωσης Γκέλεν]],<ref>{{cite web|title=Alois Brunner: οι έρευνες|url=http://athena.hri.org/MPA/gr/other/brunner/gr_search.html|publisher=Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσων|accessdate=17.11.2015}}</ref> η οποία χρηματοδοτείτο από την αμερικανική [[CIA]] και υπήρξε το πρόπλασμα της Δυτικογερμανικής υπηρεσίας πληροφοριών BND ([[:de:Bundesnachrichtendienst|Bundesnachrichtendienst]]).<ref name="Safr-223">[[#Safr2010|Safrian (2010)]], σ. 223</ref> Στο [[Κάιρο]], όπου αρχικά πήγε, φαίνεται πως εργάστηκε, πιθανόν με τη διαμεσολάβηση του γνωστού Αυστριακού ναζί [[Ότο Σκορτσένυ]], για λογαριασμό της CIA και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στη [[Δαμασκός|Δαμασκό]] της [[Συρία|Συρίας]], όπου εργάστηκε για τις Δυτικογερμανικές μυστικές υπηρεσίες και μια εταιρία όπλων. Εκεί συνάντησε και άλλους, παλιούς του γνώριμους από το περιβάλλον του Άιχμαν.<ref name="Safr-223"/>
 
====Διαφυγή στη Μέση Ανατολή====
Στο [[Κάιρο]], όπου αρχικά πήγε, φαίνεται πως εργάστηκε, πιθανόν με τη διαμεσολάβηση του γνωστού Αυστριακού ναζί [[Ότο Σκορτσένυ]], για λογαριασμό της CIA και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στη [[Δαμασκός|Δαμασκό]] της [[Συρία|Συρίας]], όπου εργάστηκε για τις Δυτικογερμανικές μυστικές υπηρεσίες και μια εταιρία όπλων. Εκεί συνάντησε και άλλους, παλιούς του γνώριμους από το περιβάλλον του Άιχμαν.<ref name="Safr-223"/>
 
Το [[1960]] ένας πρώην πράκτορας του [[Κεντρικό Γραφείο Ασφαλείας του Ράιχ|Κεντρικού Γραφείου Ασφαλείας του Ράιχ]] αποκάλυψε σε Γάλλο πράκτορα ότι ο Μπρούνερ ζούσε στη Δαμασκό. Η Γαλλία, η οποία είχε ήδη από το 1953-54 καταδικάσει τον Μπρούνερ ερήμην σε ειδικό Στρατοδικείο (Tribunaux permanents des forces armées - TPFA) ζήτησε την έκδοσή του αλλά οι Σύροι, που τον είχαν συλλάβει για εμπόριο ναρκωτικών, αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν την πείρα του και τον άφησαν ελεύθερο για να τον χρησιμοποίησαν στην αναδιοργάνωση της Συριακής Μυστικής Αστυνομίας.
Γραμμή 51 ⟶ 55 :
Οι Ισραηλινοί, έχοντας πληροφορηθεί ότι ο Μπρούνερ ζει και θεωρώντας ότι δεν ήταν σκόπιμο να επέμβουν άμεσα -όπως έκαναν με τον Άιχμαν στην [[Αργεντινή]]- έστειλαν το 1961 στη Δαμασκό ένα παγιδευμένο δέμα. Ο Μπρούνερ πήγε στο ταχυδρομείο να το παραλάβει αλλά αυτό εξεράγη και σκότωσε δύο ταχυδρομικούς υπαλλήλους. Ο "Δρ. Φίσερ" γλίτωσε το θάνατο, χάνοντας ένα μάτι. Από μια δεύτερη βόμβα που του έστειλαν το 1980 έχασε τα δάχτυλα του αριστερού χεριού. Έκτοτε, η οικία του στη Δαμασκό φυλασσόταν σε εικοσιτετράωρη βάση από τις δυνάμεις ασφαλείας.<ref>[[#Safr2010|Safrian (2010)]], σσ.223-224.</ref> Το 1968 ζήτησαν την έκδοσή του τόσο η Αυστρία όσο και το [[Ισραήλ]]. Το ίδιο αίτημα υπέβαλε και η [[Γερμανία]] το 1984, αλλά κανένα από τα αιτήματα δεν ικανοποιήθηκε.
 
Το 1987 η [[Ιντερπόλ]] εξέδοσε διεθνές ένταλμα σύλληψης, ενώ το 1995 ο Ομοσπονδιακός Εισαγγελέας της Γερμανίας πρόσφερε αμοιβή 330.000 δολαρίων σε όποιον δώσει πληροφορίες που θα οδηγούσαν στη σύλληψή του. Οι αιτήσεις για σύλληψη ή έκδοση έλαβαν τελικά το 1999 την απάντηση του τότε Σύρου προέδρου [[Χαφέζ αλ Άσαντ]] ότι δεν διαθέτει καμία πληροφορία σχετικά με το αν ο Μπρούνερ είναι ζωντανός ή πού ακριβώς βρίσκεται. Για τη Γαλλία η υπόθεση πέρασε στο Γαλλικό Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο στις 2 Μαΐου 2001 τον καταδίκασε ερήμην σε ισόβια κάθειρξη για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.<ref>{{cite web|title=(Profiles:) Alois Brunner. Legal procedure|url=http://www.trial-ch.org/en/resources/trial-watch/trial-watch/profiles/profile/566/action/show/controller/Profile/tab/legal-procedure.html|publisher=TRIAL (Track Impunity Always)|accessdate=17.11.2015|location=Γενεύη|format=html|date=23.11.2011}}</ref>
 
Τελικά και ύστερα από έρευνες που διεξήγαγε επί σειρά ετών ο Εφραίμ Ζούροφ, συνεργάτης του Κέντρου Σιμόν Βίζενταλ, διαπιστώθηκε ότι ο Αλόις Μπρούνερ απεβίωσε το 2010 στη [[Συρία]]. Σύμφωνα με τον Ζούροφ, ζούσε υπό την προστασία του καθεστώτος,<ref>{{cite journal|title=Νεκρός ο "Χασάπης της Θεσσαλονίκης" Αλόις Μπρούνερ|journal=Έθνος|issue=2 Δεκεμβρίου 2014|url=http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64102386|accessdate=17.11.2015}}</ref> αλλά και Αυστριακών και Γερμανών παραγόντων, αφού εμφανιζόταν σε δεξιώσεις στις οικίες των εκάστοτε Αυστριακών Πρεσβευτών, μαζί με σημαντικά στελέχη αυστριακών και γερμανικών επιχειρήσεων.<ref name="Safr-224"/>
 
===Θάνατος===
Τελικά και ύστεραΎστερα από έρευνες που διεξήγαγε επί σειρά ετών ο Εφραίμ Ζούροφ, συνεργάτης του Κέντρου Σιμόν Βίζενταλ, διαπιστώθηκε τελικά ότι ο Αλόις Μπρούνερ απεβίωσε το 2010 στη [[Συρία]]. Σύμφωνα με τον Ζούροφ, ζούσε υπό την προστασία του καθεστώτος,<ref>{{cite journal|title=Νεκρός ο "Χασάπης της Θεσσαλονίκης" Αλόις Μπρούνερ|journal=Έθνος|issue=2 Δεκεμβρίου 2014|url=http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64102386|accessdate=17.11.2015}}</ref> αλλά και Αυστριακών και Γερμανών παραγόντων, αφού εμφανιζόταν σε δεξιώσεις στις οικίες των εκάστοτε Αυστριακών Πρεσβευτών, μαζί με σημαντικά στελέχη αυστριακών και γερμανικών επιχειρήσεων.<ref name="Safr-224"/>
 
==Σημειώσεις==