Σιμόν ντε Μποβουάρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ clean up, αντικατέστησε: Κοιμητήριο Μονπαρνάς → Κοιμητήριο του Μονπαρνάς με τη χρήση AWB |
Πολιτικές απόψεις |
||
Γραμμή 32:
}}
Η '''Σιμόν ντε Μπoβουάρ''' (απαντάται και Μπωβουάρ, [[γαλλική γλώσσα|γαλλικά]]: ''Simone de Beauvoir'', [[9 Ιανουαρίου]] [[1908]] – [[14 Απριλίου]] [[1986]]) ήταν [[Γαλλία|Γαλλίδα]] συγγραφέας, [[φιλόσοφος]], διανοούμενη, ακτιβίστρια και [[φεμινισμός|φεμινίστρια]]. Υπήρξε σύντροφος του διάσημου [[υπαρξισμός|υπαρξιστή]] φιλοσόφου [[Ζαν-Πωλ Σαρτρ]].
Το γνωστότερο έργο της υπήρξε ''Το Δεύτερο Φύλο'', μια φεμινιστική ανάλυση της γυναικείας ύπαρξης και της καταπίεσης των γυναικών.
Γραμμή 38:
== Συνοπτικό βιογραφικό ==
Γεννημένη ως ''Simone Lucie-Ernestine-Marie-Bertrand de Beauvoir'' στις 9 Ιανουαρίου του 1908 στο [[Παρίσι]] της [[Γαλλία]]ς, σπούδασε στο πανεπιστήμιο ''École Normale Supérieure'' όπου και συνάντησε το [[1921]] τον [[Ζαν-Πωλ Σαρτρ]]. Το [[1981]] συνέγραψε το «La Cérémonie Des Adieux» (Η Τελετή του Αποχαιρετισμού), μια οδυνηρή εξιστόρηση των τελευταίων χρόνων του Σαρτρ.
Μαζί με τον σύντροφό της [[Ζαν-Πωλ Σαρτρ]] συντάχτηκε με το Γαλλικό [[Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας]], αλλά αποχώρησαν αμφότεροι έπειτα από την Σοβιετική επέμβαση στην Ουγγαρία , το 1956 και μετέπειτα στράφηκαν προς τον [[Μαοϊσμός|Μαοϊσμό]].<ref>{{Cite web|title = 106 χρόνια Σιμόν ντε Μποβουάρ|url = http://www.lifo.gr/guide/cultureblogs/bookblog/40354|website = LiFO|accessdate = 2015-11-28}}</ref>
Η Μποβουάρ θεωρήθηκε η μητέρα του (μετά το [[1968]]) [[φεμινισμός|φεμινισμού]], με φιλοσοφικά γραπτά που συνδέθηκαν, αν και ήταν ανεξάρτητα, με τον Σαρτριανό [[υπαρξισμός|υπαρξισμό]].
Γραμμή 57 ⟶ 59 :
Στο τέλος του [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου]], η ντε Μποβουάρ συνεργάστηκε με τον Σαρτρ στην έκδοση του ''Les Temps Modernes'', μια πολιτική εφημερίδα. Πέρα από την εκδοτική της δραστηριότητα, η Μπωβουάρ χρησιμοποίησε την εφημερίδα ως πλατφόρμα για να παρουσιάσει διάφορες δουλειές και παρέμεινε εκδότρια ως τον θάνατό της.
Αν και το ''Pour Une Morale de L'ambiguïté'' ([[1947]]) έλαβε λίγη προσοχή είναι ίσως το μοναδικό καλύτερο σημείο εισαγωγής στον [[Γαλλικός υπαρξισμός|Γαλλικό υπαρξισμό]]. Η απλότητα του έργου είναι αριστούργημα από μόνη της, αφού η ντε Μποβουάρ μειώνει την τραχύτητα που πολλοί συνδέουν με την ανάγνωση του υπεραναλυτικού [[Το
Θα πρέπει να τονιστεί πως η ντε Μποβουάρ ήταν αρκετά ευέλικτη ως συγγραφέας. Ήταν εξίσου ικανή ως φιλόσοφος, μυθιστοριογράφος, πολιτική θεωρητικός, δοκιμιογράφος, καθώς και ως βιογράφος. Μετά το θάνατό της, η ντε Μποβουάρ έγινε αποδέκτης εξαιρετικού θαυμασμού και επαίνων, όχι μόνο εξαιτίας της αυξανόμενης αποδοχής του φεμινισμού στον ακαδημαϊκό χώρο, αλλά και λόγω της αυξανόμενης κατανόησης της επιρροής που είχε στο αριστούργημα του Σαρτρ Το Είναι και Το Τίποτα. Χωρίς αμφιβολία είναι μία από τους μεγαλύτερους Γάλλους στοχαστές σε ολόκληρη την ιστορία.
| |||