Γεώργιος Ψύλλας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ ο γνωστός...
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον Glorious 93 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρήστη...
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Γεώργιος Ψύλλας''' ([[1794]] - [[1878]]) ήταν λόγιος, πολιτικός, εκδότης στα χρόνια του Αγώνα της [[Εφημερίς των Αθηνών|Εφημερίδος των Αθηνών]] και απομνημονευματογράφος<ref>Ν. Κ. Λούρος, (1974), Γεωργίου Ψύλλα Απομνημονεύματα του βίου μου, Ακαδημία Αθηνών ΚΕΙΝΕ, Μνημεία της Ελληνικής Ιστορίας 8, Αθήνα</ref>.
[[Αρχείο:Georgios Psillas.JPG|thumb|right|200px|Σκίτσο του Γεώργιου Ψύλλα από το περιοδικό [[Ποικίλη Στοά (περιοδικό)|Ποικίλη Στοά]] του 1881]]
Ο '''Γεώργιος Ψύλλας''' ([[1794]] - [[1878]]) ήταν λόγιος, πολιτικός, εκδότης στα χρόνια του Αγώνα της [[Εφημερίς των Αθηνών|Εφημερίδος των Αθηνών]] και απομνημονευματογράφος<ref>Ν. Κ. Λούρος, (1974), Γεωργίου Ψύλλα Απομνημονεύματα του βίου μου, Ακαδημία Αθηνών ΚΕΙΝΕ, Μνημεία της Ελληνικής Ιστορίας 8, Αθήνα</ref>.
 
== Πρώιμα Χρόνια - Σπουδές στην Ευρώπη ==
Γεννήθηκε στην [[Αθήνα]] το 1794. Μετά την ολοκλήρωση της βασικής εκπαίδευσής του στην Αθήνα συνέχισε τις σπουδές του στην Ευρώπη, ως υπότροφος της [[Φιλόμουσος Εταιρεία των Αθηνών|Φιλομούσου Εταιρείας των Αθηνών]].<ref>ό.π., σσ. 1-22</ref> Αρχικά πήγε στην Τεργέστη και στη συνέχεια στην Πίζα (Οκτώβριος 1816), όπου γνώρισε τον Παναγιώτη Κορδικά και τον Μητροπολίτη Ιγνάτιο Ουγγροβλαχίας. Έκτοτε τα έξοδα της διαμονής του στο εξωτερικό ανέλαβε η [[Φιλόμουσος Εταιρεία της Βιέννης]]. Στις αρχές Οκτωβρίου 1817, μετά από προτροπή της Κόμισσας Έλδιγγ, η οποία ήταν σύζυγος του Δούκα της Βαϊμάρης και εκπρόσωπος της Φιλομούσου Εταιρείας της Βιέννης πήγε στην Ιένα. Εκεί δέχτηκε την έντονη επίδραση του κινήματος του φιλελευθερισμού καθώς το Πανεπιστήμιο της Ιένας ήταν μία από τις σπουδαιότερες εστίες του. Το γεγονός της δολοφονίας ενός φοιτητή και οι ταραχές που ακολούθησαν οδήγησαν τους Έλληνες φοιτητές να εγκαταλείψουν την πόλη και να συνεχίσουν τις σπουδές τους στο Πανεπιστήμιο της Γοττίγγης. Η είδηση για την έκρηξη της Επανάστασης τον βρήκε στο Βερολίνο και αμέσως αποφάσισε να γυρίσει για να υπηρετήσει στον Αγώνα.<ref>ό.π., σσ. 23-53</ref>
Γραμμή 12 ⟶ 10 :
| year = 1894
| pages = 44-45
| language =
| origyear =
| url = http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/c/3/a/metadata-01-0001100.tkl
|accessdate =
}}</ref>. Από τη θέση αυτή εργάστηκε για την τοποθέτηση των πρώτων νομαρχών, την αποκατάσταση των αγωνιστών και την επιλογή της νέας πρωτεύουσας του κράτους, για την οποία ο ίδιος θερμά υποστήριζε την Αθήνα. Ύστερα από την ανακάλυψη της «συνωμοσίας» που οδήγησε στη δίκη του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, απομακρύνθηκε από το υπουργικό συμβούλιο (Οκτώβριος 1833) και έγινε νομάρχης Αττικής και Βοιωτίας και σύμβουλος Επικρατείας. Το Μάιο του 1834 μετατέθηκε στη νομαρχία Ευβοίας και ένα χρόνο αργότερα με παρέμβαση του Άρμανσπεργκ παύθηκε. Παρέμεινε άμισθος σύμβουλος της Επικρατείας ως το 1844, οπότε διορίστηκε Γερουσιαστής. Η ιδιότητα του αυτή του έδωσε την ευκαιρία να εκφράζει τις φιλελεύθερες και ανθρωπιστικές ιδέες του. Τον Μάιο του 1854 ο Ψύλλας ανέλαβε το Υπουργείο Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως στην κυβέρνηση Μαυροκορδάτου που σχηματίστηκε κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού Πολέμου. Η σοβαρά όμως κλονισμένη υγεία του και η δυσμενής πολιτική κατάσταση τον ανάγκασαν να παραιτηθεί ένα μήνα αργότερα. Την παραίτησή του ακολούθησε η παρασημοφόρησή του από τον Βασιλιά με τον τον αργυρό σταυρό του Σωτήρος. Μετά την έξωση του Όθωνα και για όσο κράτησε η περίοδος της Μεσοβασιλείας (1862-1863) απέφυγε να αναμειχθεί στα πολιτικά. Όταν αργότερα συστήθηκε το Συμβούλιο της Επικρατείας που προέβλεπε το Σύνταγμα του 1864, δέχτηκε να αναλάβει την αντιπροεδρία του βραχύβιου αυτού συμβουλευτικού σώματος που καταργήθηκε τον Νοέμβριο του 1865. Αυτή ήταν η τελευταία δημόσια θέση του.<ref>Αλίκη Σολωμού, "Ψύλλας Γεώργιος" στο ''Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό'', τ.9β, Εκδοτική Αθηνών, σ. 490</ref> Από το Μάιο του 1867 επιδόθηκε στη συγγραφή των απομνημονευμάτων του που ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο του 1869<ref>Κ.Ν. Λούρος, ό.π., σ. κα΄</ref>. Πέθανε από πνευμονία στην Αθήνα στις 18 Ιανουαρίου 1878<ref>ό.π., σ. θ΄</ref>.
Ήταν παντρεμένος με την Μαργαρίτα Βιτάλη, με την οποία απέκτησε έξι παιδιά: τον Φίλιππο, τον Ανδρέα, τον Ιωσήφ, τον Αλέξανδρο,την Κλεοπάτρα και τη Βικτωρία.
 
==Δείτε επίσης==
*[[Ιστορία της ελληνικής τυπογραφίας|Η τυπογραφία στην Eπανάσταση του 1821]]
 
== Παραπομπές ==
{{παραπομπές}}
 
== Πηγές ==
* Δημήτριος Γατόπουλος, "Τα ανέκδοτα απομνημονεύματα του Αθηναίου Αγωνιστού Γ. Ψύλλα, ''Το Νέον Κράτος'', τχ.34, σσ. 657-666
Γραμμή 38 ⟶ 30 :
| location = Αθήνα
| year = 1881
| pages =
| language = Ελληνικά
| origyear =
| url = http://www.archive.org/details/poikilstoaethni02raphgoog
|accessdate = 10 Σεπτεμβρίου 2009
}}
{{DEFAULTSORT:Ψυλλας Γεωργιος}}
{{Στοιχεία προσώπου
|ΟΝΟΜΑ=Ψύλλας, Γεώργιος
|ΑΛΛΑ ΟΝΟΜΑΤΑ=
|ΜΙΚΡΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ=
|ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ=
|ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ=1794
|ΤΟΠΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ=Αθήνα
|ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ=
|ΕΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ=1878
|ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ=Αθήνα
}}
 
[[Κατηγορία:Έλληνες πληρεξούσιοι]]
[[Κατηγορία:Αθηναίοι πολιτικοί]]